Exchange ในวันลา เหมือนโลก มันเศร้าโศก เงียบเหงา ฟ้ากลายเป็น สีเทา ดูว่างเปล่า หม่นหมอง ดูอ้างว้าง โรยรา กับแววตา ที่มอง ความรักเคย ครอบครอง วันนี้ต้อง อดทน ฉันอยู่ได้ ท่องไว้ ฉันอยู่ได้ แกร่งกล้า มีที่ซ่อน น้ำตา มีคุณค่า เข้มข้น อยู่กับเธอ เรื่อยมา ฉันไร้ค่า ร้อนรน เสียเธอไป หนึ่งคน แลกตัวตน กลับมา...
11 กันยายน 2547 23:35 น. - comment id 329336
การที่เรารักใครสักคน เราจะสูญเสียความเป็นตัวของตัวเอง ดีใจด้วยครับที่เจอตังเองแล้ว สู้นะครับ (ผมก็ไม่ต่างจากกลอนหรอกครับ)
12 กันยายน 2547 09:20 น. - comment id 329444
ถ้าคิดให้สำเร็จในรัก....มันก็ต้องไม่มี เวลาของตัวเองครับเป็นเรื่องธรรมดา ถ้าอยากเป็นอิสระก็ต้องสละรักทิ้งไป ๚ะ๛ size>
12 กันยายน 2547 14:00 น. - comment id 329591
ไพเราะ ..มากเลยนะคะ..
12 กันยายน 2547 22:20 น. - comment id 329963
ลองหันกลับมามองความรักบ้างซิคะ เผื่อจะดีขึ้น อิ อิ แวะมาทักทายค่ะ อิ อิ
13 กันยายน 2547 19:22 น. - comment id 330510
ขอบคุณสำหรับคอมเมนต์นะครับผม รักไปเรื่อยๆ เหนื่อยก็พัก