รักมากทุ่มเทเต็มที่ แต่เธอไม่มีแม้แต่จะแลเหลียว ทิ้งฉันไว้.. ตรงนี้คนเดียว รักเราคงถึงจุดเลี้ยว.. แยกทาง ฉันไม่ดีเพียงพอใช่ไหม ให้เธอน้อยไปเลยทิ้งขว้าง คนนะ.. ไม่ใช่สิ่งของให้จับวาง ต้องอ้างว้าง ตรงนี้เพียงลำพัง ไม่รักพูดมาจะได้ไป อย่าใช้คำว่ารัก..เพื่อกักขัง ทุกคำรักที่ให้มา ไม่อยากฟัง วันนี้ยอมรับ..หมดกำลังทำเพื่อเธอ..
8 กันยายน 2547 14:54 น. - comment id 326984
อ่านแล้วแสนสงสาร ทรมานในหัวอก ๚ะ๛ size>
8 กันยายน 2547 16:35 น. - comment id 327053
*****ฮือๆๆ.....อ่านแล้วมันต้อแต้...อิอิ
8 กันยายน 2547 16:43 น. - comment id 327063
อ่านแล้วเศร้า
10 กันยายน 2547 15:46 น. - comment id 328431
อันความเศร้าเคล้าน้ำตา ... .อยู่เป็นนิจ หากลองคิดมิตรมีอยู่ ... ไปไหน อยู่ตรงนี้คอยเป็นเพื่อน ... คอยเตือนใจ ไม่ไปไกลแค่คิดถึง ... จะบึ่งมา