บทเรียนรัก

นกตะวัน


อุตส่าห์เพียรเรียนรักไม่ยักจบ			
ต้องพักรบหลายครั้งลำพังเหงา
เฝ้าถนอมยอมทนจนเป็นเงา			
แต่กลับเศร้าซึมนักอกหักคลอน
ใยคุณครูผู้นี้ทำปี้ป่น			
ไม่รักคนเคยพบประสบสอน
พบศิษย์ใหม่ไปขอเฝ้าง้องอน			
ใคร่คิดสอนภาษารักสมัครใจ
ปล่อยศิษย์เก่าเฝ้าระกำเจ็บช้ำทรวง		
มิเคยห่วงหวนคิดทำผิดไหม
เสียแรงเป็นเช่นศิษย์มิตรคู่ใจ		
ช่างทำได้เด็ดจริงนิ่งทุกครา
ขอเลิกเรียนเพียรขยันทุกวันเฉย		
อยากละเลยทุกเรื่องเปลืองนักหนา
หมดสินทรัพย์นับพันบั่นเวลา	
อย่ากลับมาทุกเมื่อเบื่อคุณครู
7 กันยายน 2547				
comments powered by Disqus
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    8 กันยายน 2547 06:59 น. - comment id 326704

    สวัสดียามเช้าครับ
    
    เข้ามาอ่านเพื่อเป็นกำลังใจให้คนดี
    
    หากวันนี้ยังมีเธอ
    
    
  • นางสาวใบไม้

    8 กันยายน 2547 08:29 น. - comment id 326724

    
    ง่า...เบื่อครูซะแร้ว
    ...อย่าเพิ่งท้อจิคะ...
    ...แวะมาทักทายค่ะ
    
    
  • Robert TingNongNoi

    8 กันยายน 2547 08:31 น. - comment id 326728

     
    อย่าท้อใจไปเลยครับ   คงต้องเปลี่ยน
    ครูอีกหลายคนจนกว่าจะจบปริญญาใจ ๚ะ๛
    
    size> 
    
  • กอกก

    8 กันยายน 2547 16:22 น. - comment id 327040

    เบื่อครูบ่รู้วิชา..
    แต่ว่าครูไม่ตามใจเรื่องอะไรเล่าคะถึงเบื่อ..
    หาครูใหม่ดีกว่านะ..
    
    ปิดประกาศรับครูดูแลศิษย์
    ดูชีวิตของศิษย์จวบสิ้นขัย
    ดูแลร่างพร้อมดูแลห้องหัวใจ
    รางวัลให้คือยกใจให้ครอบครอง
    
    สวัสดีค่ะ
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน