จะว่าอะไรใหมคนดี จะขอตามเธอไปอย่างนี้...ทุกแห่งหน ปกป้องดูแล..เป็นแรงใจยามเธอแพ้..อับจน ขออยู่ใกล้ใกล้ด้วยคน...ได้ใหม..คนดี บางทีก็มีหวงกันบ้าง ก็มันมีเธอเคียงข้าง..คนเดียวอย่างนี้ ใจน้อยน้อยใจเป็นเรื่องของใจ.ที่หวังดี เรื่องของใจดวงนี้..ที่มันมีแต่รักเธอ คนขี้ใจน้อย.. งอนนิดงอนหน่อยเมินหน้านิดเมินหน้าหนี ที่ทำลงไป.............ล้อเธอเล่นหรอก..คนดี เอาเข้าจริงคนๆนี้...ก็หายโกรธทุกที.. ...........ไม่เคยโกรธเธอ...............
6 กันยายน 2547 12:14 น. - comment id 325249
ซาบซึ้งกินใจ เปี่ยมด้วยกลิ่นไอ แห่งความรัก จึงทำให้กลอนบท นี้ไพเราะมากเมื่อได้อ่าน ๚ะ๛ size>
6 กันยายน 2547 14:18 น. - comment id 325364
มาอ่านเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี และจะเป็นกำลังใจให้ตลอดไปครับ
6 กันยายน 2547 15:02 น. - comment id 325394
คนใจน้อยมันเกิดอาการ...น้อยใจ แต่งได้เพราะมากเลยค่ะ แวะมาให้กำลังใจนะคะ...^_^
21 กันยายน 2547 13:45 น. - comment id 335289
น้อยใจเรื่องธรรมดา เพราะว่ารักใช่ไหม แต่งจากความรู้สึกเลยหรือเปล่าค่ะเนี่ย ซึ้งจริงค่ะ อ่านแล้วเข้ากับตัวเองยังไงไม่รู้ แต่งกลอนดีๆ ให้อ่านอีกนะค่ะ