เสียงที่ไม่ได้ยิน

การะบุหนิง

    
ฉันมันคนอ่อนไหว
หัวใจฉันไม่เข้มแข็ง
แค่สะกิดไม่ต้องแรง
ใจมันก็แหว่งหมดแรงต้านทาน
คนหลายใจอย่างเธอไม่รู้หรอก
ว่าคนโดนหลอกมันเจ็บแค่ไหน
คงไม่รู้สินะว่าฉันเสียใจ
เมื่อไม่มีเยื่อใยทำไมไม่บอกกัน
ก็ไหนบอกว่ารักฉันนักหนา
จะมีฉันคนเดียวในสายตา
ทำไมวันนี้เธอกลับมา
บอกฉันว่าเราเลิกกัน
ฉันคงไม่ฉุดรั้ง ยั้งเธอไว้
คนจะไปพูดยังไงคงไม่สน
ไร้ประโยชน์จะดึงไว้คงไม่ทน
ถ้าเขารัก เขาสน คงไม่ไป
เสียงของฉันมันไม่ดังเช่นวันก่อน
มันคงอ่อนตามแรงแข่งไม่ไหว
เร่งโวลุ่มยังไงก็ไม่เข้าถึงหัวใจ
ก็เธอปิดไว้ดังแค่ไหนก็ไม่มีวันได้ยิน
 
				
comments powered by Disqus
  • Robert TingNongNoi

    4 กันยายน 2547 14:15 น. - comment id 323843

     
    รับายความเจ็บช้ำออกมาได้
    อย่างดีเลิศ จนเกิดผลงานที่
    สร้างสรรได้ไพเราะและลงตัว ๚ะ๛
    
    size> 
    
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    5 กันยายน 2547 06:42 น. - comment id 324301

    เข้ามาอ่านเป็นกำลังใจให้นะครับ
    
    เขียนได้เพราะจริงๆๆๆๆๆๆๆ...
    
    
       

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน