ไม่กลับมาอีกแล้ว

ต้นน้ำ...ลำธาร

ร้าวนะร้าว...เศร้าใจอยู่
รู้นะรู้...ว่าเธอมีคนใหม่
ห่วงนะห่วง...ก็คนเคยห่วงใย
ใจนะใจ...ทำไมไม่ลืมเธอ
เธอนะเธอ...ทำไมไม่เงียบเหงา
เรานะเรา...ทำไมต้องร้องไห้
ตานะตา...ทำไมมีน้ำใสๆซะมากมาย
...ในเมื่อใครคนนั้น...ไม่กลับมา				
comments powered by Disqus
  • หัวใสใจปลาทู

    2 กันยายน 2547 22:14 น. - comment id 322328

    ฝนหนอฝนช่างเหมือนคนเสียจริงนี่
    อาจจะมีบางครั้งมันสับสน
    ตกเลือกที่ก็มีช่างวกวน
    เปรียบเหมือนคนมีเหตุผล...เลือกคบคน
    
    อย่าเศร้าไปเลยนะ... 
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    3 กันยายน 2547 01:08 น. - comment id 322488

    ร้าวนะร้าวเศร้าใจอยู่
    รู้นะรู้ว่าเธอหลีกหนี
    ไร้นะไร้ใจปราณี
    รักนะรักคนดีเหมือนเดิม
    
    *-*แต่งได้ดีค่ะ*-*
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    3 กันยายน 2547 06:56 น. - comment id 322605

    มาอ่านเป็นกำลังใจให้ครับ
    
    
    เขียนได้น่าอ่านจังเลย
    
    
  • Robert TingNongNoi

    3 กันยายน 2547 09:39 น. - comment id 322699

     
    ลีลาของการเล่นคำทำได้ดีมากครับ ๚ะ๛
    
    size> 
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน