อาบแสงจันทร์แข่งแสงจ้าดาราใหญ่ นวลแสงไซร้ฉาบผิวผ่องท้องน้ำไหว ระยิบยับวิบวับวาวพราวพร่างไกล สะท้อนใสสะเทิ้นจับสู้กลับจันทร์ วู่ลมหวิวพลิ้วพลิ้วแผ่วเป็นแนวคลื่น ประทะกลืนประทะใหม่ในวสันต์ ประทะร่างที่รวดร้าวกร้าวคืนวัน เหมือนจะยันย้ำรอยแผลให้แน่นาน ประพรมเพลงบรรเลงพร่างให้นางเศร้า พิรุณเพลาเพริศพิศพริ้มริมสืบสาน ไหลชะโศกไหลชะโลกมาชั่วกาล ชะร้าวรานจากฤทัยไปเสียที เมื่อฝนมาต้นพฤกษาคงได้ผลัด เร่งสะบัดพัดใบแก่ที่แย่หนี ออกใบอ่อนร่อนเริงร่าท้าปฐพี สอนชีวีที่จมเศร้าให้เฝ้าตรอง ธรรมชาติแม้จะสอนให้วอนคิด แต่ดวงจิตมิอาจตัดยังจัดสอง ทางหนึ่งติทางหนึ่งตรมจมจับจอง แม้จะลองทั้งสองทางยังคว้างใจ
1 กันยายน 2547 18:10 น. - comment id 321201
เข้ามาชื่นชมบรรยากาศ ภาษา สัมผัส และลีลา ครับ
1 กันยายน 2547 18:13 น. - comment id 321206
กลอนออกมาได้แผ่วพริ้วมากเลยครับ ภาษาและลีลา..ที่ใช้ไหวอ่อนมากครับ ความหวัง.น่าจะเป็นสิ่งสุดท้ายที่จะช่วย คลายความเหงา และ ความท้อแท้ครับ ๚ะ๛ size>
1 กันยายน 2547 18:31 น. - comment id 321221
เมื่อตะวันลาลับมิจับฟ้า ความเหงาฝ่าซึมแทรกมิแยกหนี ผสานรวมร่วมร่างสร้างชีวี ให้วิธีที่อยู่เพื่อคู่กัน เมื่อกลางวันลาลับแล้วกลับเปลี่ยน กลางคืนเวียนเพียรเฝ้ามาเข้าฝัน ความเจ็บช้ำกล้ำกลืนก็คืนพลัน มาแปรปันความสดใสมิให้มี
1 กันยายน 2547 18:44 น. - comment id 321230
สำเนียงสวยมาก ชื่นชมนะคะ :)
1 กันยายน 2547 23:15 น. - comment id 321448
ไพเราะมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานนะค่ะ
1 กันยายน 2547 23:33 น. - comment id 321460
คืนนี้ฝนโปรยปรายละลายฟ้า ล้างน้ำตาที่หลั่งกลางสายฝน ล้างดวงใจดวงนี้ที่ทุกข์ทน ล้างใจคนที่ทำให้ช้ำใจ กลอนไพเราะมากค่ะ ชอบการเล่นคำของคุณ มากๆ^_^
2 กันยายน 2547 06:58 น. - comment id 321574
มาอ่านเป็นกำลังใจให้อ่ะครับ
2 กันยายน 2547 11:12 น. - comment id 321770
มาอ่านงานถักทอล้อลมไหว
2 กันยายน 2547 15:34 น. - comment id 322017
เข้ามาชื่นชมบรรยากาศ ภาษา สัมผัส และลีลา ครับ จาก : รหัสสมาชิก : 9022 - Oracle รหัส - วัน เวลา : 327290 - 01 ก.ย. 47 - 18:10 ********* ขอบคุณค่ะ...คุณ Oracle ความหวัง.น่าจะเป็นสิ่งสุดท้ายที่จะช่วย คลายความเหงา และ ความท้อแท้ครับ ๚ะ๛ *** ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะคะ คุณโรเบิร์ต