อาจดูเหมือนด้อยค่าในความคิด อาจดูเหมือนน้อยนิดเรื่องคิดถึง อาจดูเหมือนไม่แยแสแค่รำพึง แต่เธอคือที่หนึ่งของหัวใจ แม้ไม่อาจปลอบโยนบนความทุกข์ แม้ไม่อาจทำให้สุขทุกสมัย แม้ไม่อาจให้เธอรักสักครึ่งใจ ขอเพียงเธอรู้ไว้ฉันรักเธอ
1 กันยายน 2547 16:59 น. - comment id 321089
ขอแสดงความชื่นชมคุณพิกุลทอง ว่ามีความสามารถในการเลือกสรรถ้อยคำ และกล่าวบรรยายถึงความรู้สึกได้อย่างชัดเจน ชวนให้ผู้อ่านคล้อยตาม แม้ว่าบทกลอนของคุณจะมีเนื้อหาเพียงน้อยนิด คือ สองบท แต่ก็เป็นสองบทที่ถูกอัดแน่นด้วยแก่นความรู้สึก และเรียงร้อยด้วยภาษาที่งดงามในเนื้อที่ที่เหมาะสม พยายาพัฒนาฝืมือต่อไปนะคะ ขอเป็นกำลังใจให้ สักวัน คงได้เห็นนามปากกาของคุณปรากฏในวรรณกรรมอย่างแน่นอนค่ะ
1 กันยายน 2547 17:00 น. - comment id 321090
ขอแสดงความชื่นชมคุณพิกุลทอง ว่ามีความสามารถในการเลือกสรรถ้อยคำ และกล่าวบรรยายถึงความรู้สึกได้อย่างชัดเจน ชวนให้ผู้อ่านคล้อยตาม แม้ว่าบทกลอนของคุณจะมีเนื้อหาเพียงน้อยนิด คือ สองบท แต่ก็เป็นสองบทที่ถูกอัดแน่นด้วยแก่นความรู้สึก และเรียงร้อยด้วยภาษาที่งดงามในเนื้อที่ที่เหมาะสม พยายาพัฒนาฝืมือต่อไปนะคะ ขอเป็นกำลังใจให้ สักวัน คงได้เห็นนามปากกาของคุณปรากฏในวรรณกรรมอย่างแน่นอนค่ะ
1 กันยายน 2547 17:00 น. - comment id 321091
ขอแสดงความชื่นชมคุณพิกุลทอง ว่ามีความสามารถในการเลือกสรรถ้อยคำ และกล่าวบรรยายถึงความรู้สึกได้อย่างชัดเจน ชวนให้ผู้อ่านคล้อยตาม แม้ว่าบทกลอนของคุณจะมีเนื้อหาเพียงน้อยนิด คือ สองบท แต่ก็เป็นสองบทที่ถูกอัดแน่นด้วยแก่นความรู้สึก และเรียงร้อยด้วยภาษาที่งดงามในเนื้อที่ที่เหมาะสม พยายาพัฒนาฝืมือต่อไปนะคะ ขอเป็นกำลังใจให้ สักวัน คงได้เห็นนามปากกาของคุณปรากฏในวรรณกรรมอย่างแน่นอนค่ะ
1 กันยายน 2547 17:00 น. - comment id 321093
ขอแสดงความชื่นชมคุณพิกุลทอง ว่ามีความสามารถในการเลือกสรรถ้อยคำ และกล่าวบรรยายถึงความรู้สึกได้อย่างชัดเจน ชวนให้ผู้อ่านคล้อยตาม แม้ว่าบทกลอนของคุณจะมีเนื้อหาเพียงน้อยนิด คือ สองบท แต่ก็เป็นสองบทที่ถูกอัดแน่นด้วยแก่นความรู้สึก และเรียงร้อยด้วยภาษาที่งดงามในเนื้อที่ที่เหมาะสม พยายาพัฒนาฝืมือต่อไปนะคะ ขอเป็นกำลังใจให้ สักวัน คงได้เห็นนามปากกาของคุณปรากฏในวรรณกรรมอย่างแน่นอนค่ะ
1 กันยายน 2547 17:00 น. - comment id 321097
ขอแสดงความชื่นชมคุณพิกุลทอง ว่ามีความสามารถในการเลือกสรรถ้อยคำ และกล่าวบรรยายถึงความรู้สึกได้อย่างชัดเจน ชวนให้ผู้อ่านคล้อยตาม แม้ว่าบทกลอนของคุณจะมีเนื้อหาเพียงน้อยนิด คือ สองบท แต่ก็เป็นสองบทที่ถูกอัดแน่นด้วยแก่นความรู้สึก และเรียงร้อยด้วยภาษาที่งดงามในเนื้อที่ที่เหมาะสม พยายาพัฒนาฝืมือต่อไปนะคะ ขอเป็นกำลังใจให้ สักวัน คงได้เห็นนามปากกาของคุณปรากฏในวรรณกรรมอย่างแน่นอนค่ะ
1 กันยายน 2547 17:00 น. - comment id 321098
สวัสดีครับเพื่อนพิกุลทอง อิ_อิ ไม่เจอกันนานเลยนะเพื่อน ไปแอบจีบสาวที่ไหนมา จิ๊จิ๊ สงสัยคงจะแฮ๊ปปี้แอนดิ้งส์อ่ะจิเพื่อน เอ..แต่งัยกลอน นายถึงคล้ายจะอ้อนสาว ๆ อ่ะ เพื่อน ไม่น่าเชื่อ ไม่น่าเชื่อเลย ยังงัยก็ขอให้ประสบความสำเร็จนะเพื่อน โชคดีนะ แม้กายไกลสุดฟ้าลับตา ไม่เกินใจไขว่คว้าฝันถึง ไม่เกินรักฝากไว้คำนึง ไม่เกินกาลรำพึงถึงเธอฯ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ ผู้ชายอารมณ์ดี +-*-+-*-+ +-*-+-*-+
1 กันยายน 2547 17:00 น. - comment id 321099
ขอแสดงความชื่นชมคุณพิกุลทอง ว่ามีความสามารถในการเลือกสรรถ้อยคำ และกล่าวบรรยายถึงความรู้สึกได้อย่างชัดเจน ชวนให้ผู้อ่านคล้อยตาม แม้ว่าบทกลอนของคุณจะมีเนื้อหาเพียงน้อยนิด คือ สองบท แต่ก็เป็นสองบทที่ถูกอัดแน่นด้วยแก่นความรู้สึก และเรียงร้อยด้วยภาษาที่งดงามในเนื้อที่ที่เหมาะสม พยายาพัฒนาฝืมือต่อไปนะคะ ขอเป็นกำลังใจให้ สักวัน คงได้เห็นนามปากกาของคุณปรากฏในวรรณกรรมอย่างแน่นอนค่ะ
1 กันยายน 2547 17:00 น. - comment id 321100
ขอแสดงความชื่นชมคุณพิกุลทอง ว่ามีความสามารถในการเลือกสรรถ้อยคำ และกล่าวบรรยายถึงความรู้สึกได้อย่างชัดเจน ชวนให้ผู้อ่านคล้อยตาม แม้ว่าบทกลอนของคุณจะมีเนื้อหาเพียงน้อยนิด คือ สองบท แต่ก็เป็นสองบทที่ถูกอัดแน่นด้วยแก่นความรู้สึก และเรียงร้อยด้วยภาษาที่งดงามในเนื้อที่ที่เหมาะสม พยายาพัฒนาฝืมือต่อไปนะคะ ขอเป็นกำลังใจให้ สักวัน คงได้เห็นนามปากกาของคุณปรากฏในวรรณกรรมอย่างแน่นอนค่ะ
1 กันยายน 2547 17:06 น. - comment id 321119
บางครั้งใกล้ จนชิด สนิทแนบ แต่ดูแปลก เหมือนไกล เกินไฝ่หา บางครั้งไกล แสนไกล สุดปลายตา เหมือนดูว่า แนบชิด สนิทเคียง ***แวะมาทักทายครับ***
1 กันยายน 2547 17:08 น. - comment id 321123
สื่อออกมาได้ชัดเจนครับ อย่างนี้แหละที่ผมคิดว่าดี ;)
1 กันยายน 2547 17:09 น. - comment id 321125
แม้ไม่เอ่ยวาจาว่าคิดถึง แม้สักหนึ่งความคะนึงมิอาจเอื้อน แต่เพียงถ้อยคำนั้นที่ย้ำเตือน ทำหน้าเปื้อนรอยยิ้มด้วยอิ่มใจ ................................................ ส่งเพียงประโยคสุดท้ายก็ทำให้อิ่มใจมากค่ะคุณพิกุลทอง สรรคำได้ยอดมากค่ะ.....สั้นสั้นแต่ประทับใจค่ะ ข้าพเจ้ามาทักทายค่ะ
1 กันยายน 2547 17:21 น. - comment id 321136
แต่งได้ดีค่ะ แวะมาทักทายนะคะ
1 กันยายน 2547 17:50 น. - comment id 321166
เยี่ยมมากครับ ในการใช้ภาษาร้อย ออกมากับอักษรได้อย่างลงตัว ให้ ความรู้สึกที่ซึ้งกินใจมากครับ๚ะ๛ size>
1 กันยายน 2547 17:56 น. - comment id 321174
^-^
1 กันยายน 2547 18:15 น. - comment id 321209
อืม...ใช้ภาษาได้เรียบง่าย แต่ไพเราะได้ใจความดีนะคะ เป็นกำลังใจให้ต่อไปค่ะ
1 กันยายน 2547 19:00 น. - comment id 321243
อืม...ตรงๆสั้นๆกระชับ...ดีค่ะ เป็นการสื่อความออกมาได้ชัดเจนว่าต้องการบอกอะไร.. ชอบๆ วีนัสก่ะเจ้า
1 กันยายน 2547 19:16 น. - comment id 321260
ความในใจที่น่ายกย่องค่ะ.. .. เรียบ กระชับ จับใจ.. ..
1 กันยายน 2547 22:36 น. - comment id 321393
อาจดูเหมือนต่ำต้อยและด้อยค่า แต่อุรายังห่วงหาเธอเสมอ อาจดูเหมือนไม่น่ารักและเลิศเลอ แต่ก็ยังรักเธอเสมอมา *-*แต่งได้ดีจ๊ะน้องชาย*-*
1 กันยายน 2547 22:58 น. - comment id 321427
แม้จะพูดเพียงเฉลยเอ่ยน้อยนิด แต่มาตรงใจจิตให้หวั่นไหว ด้วยเกิดมาไม่เคยคิดรักใคร มาหลงใหลใจจิตคิดรักเธอ
2 กันยายน 2547 06:50 น. - comment id 321567
มาอ่านเป็นกำลังใจครับ
2 กันยายน 2547 22:26 น. - comment id 322345
น่ารัก..มากเลยคะ.. เรน ..แวะมา ..ชื่นชม นะคะ..
4 กันยายน 2547 13:06 น. - comment id 323770
มาอ่านกลอนเพราะๆค่ะ.. คิดถึงเพื่อน.. เอ..ยังจำกันได้ป่าวนิ..
6 กันยายน 2547 13:46 น. - comment id 325331
สวัสดีค่ะคุณพิกุลทอง... มาคราวนี้แต่งซะหวานเลยนะคะ สงกะสัยกำลัง แฮปปี้อยู่ใช่ไหมล่ะคะ... (เขาเป็นใครน้อ) จะเป็นกำลังใจให้ค่ะ
6 กันยายน 2547 13:51 น. - comment id 325336
เอ้อ..โทษค่ะ ความเห็นเมื่อกี้จากคนใกล้ตัว นะคะ