...เคยอยู่ในอ้อมแขนของเธอ... ที่คอยโอบกอดฉันเสมอให้อบอุ่น พร้อมกับสายตาที่เคยคุ้น ทั้งความรักที่อ่อนละมุนและแสนหวาน ...อยากจะร้องให้ เป็นเพราะทำใจไม่ได้ - ยังห่วงหา อีกนานแค่ไหนนะเวลา วันที่ฉันแน่ใจว่า..ลืมเธอ
31 สิงหาคม 2547 12:56 น. - comment id 320074
งดงามมากครับ สำหรับกลอนแห่ง ความเศร้าบทนี้ มันทำให้อารมณ์ ริบหรี่หมองมัว เหมือนตัวจมลงใน ความรันทด แสนสลดใจเกินกล่าว ๚ะ๛ size>
31 สิงหาคม 2547 13:22 น. - comment id 320095
แสนเศร้าจังเลย อยู่เฉยคงไม่ได้แล้ว ขออภัยที่พิมพ์ช้า เพราะมัวแต่ยกมือมาเช็ดน้ำตา เพราะว่ามันเศร้า..........[^_^]
31 สิงหาคม 2547 23:34 น. - comment id 320476
เคยอยู่ใกล้ชิดจิตใจฝัน ว่าจะเป็นอย่างนั้นมั่นเสมอ แต่วันนี้เธอจากฝากคอยเก้อ ให้ตัวฉันได้เผลอระเมอครวญ *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*