เธอบอกให้เราเป็นอย่างเดิม...ที่ผ่านมา เธอเคยถามความรู้สึกฉันไหมว่า...ต้องการมันไหม เธอเคยสนใจบ้างรึป่าว..ว่าวันที่ฉันเจ็บคนเดียวนั้นมันเจ็บเพียงใด เธอไม่เคยรับรู้ใส่ใจ...สักครั้งนึง เธอกลับมา พร้อมคำว่ายังรักอยู่ อยากให้ฉันรับรู้ว่าเธอหึง กับการที่เธอทิ้งไป แล้วมีใครคนนึง มาดูแล เป็นที่พึ่งยื่นไหล่ให้พักพิง เธอรักฉันหรือรักตัวเอง เธอต้องการฉันจริงๆหรือเกรงกลัวความเหงา เธอต้องการแสดงความเป็นเจ้าของ ตอนที่เหลือสิทธิ์จะปองเพียงเงา มันน่าเศร้า...ไปไหม...ที่กลับมา.... ปล่อยฉันเถอะนะ ถ้ายังรักฉันอยู่จริง ให้ฉันได้ดูแลคนที่เคยยื่นใหล่ให้พักพิงตอนฉันล้า ขอเถอะนะ ... อย่ารั้งฉันไว้ ให้สุดท้ายต้องอยู่กับนำตา... ถึงแม้จะยังรักเธอมากมายนักหนา...แต่ไม่ช้า...ฉันจะลืม...(ให้ได้เลย)
27 สิงหาคม 2547 18:30 น. - comment id 317749
ฝากด้วยคร๊าบบบบบบบบ
27 สิงหาคม 2547 19:20 น. - comment id 317779
กลอนดี สัมผัสดี แสดงอารมณ์ได้ดีมากๆเลย
27 สิงหาคม 2547 20:02 น. - comment id 317800
ไม่เลวครับกับหลายๆคำถาม ที่เปิดนิยามได้ด้วยตัวมันเอง ถือว่าเก่งในการร้อยเรียง ไพ เราะทั้งสำเนียงและลีลา ๚ะ๛ size>
28 สิงหาคม 2547 00:25 น. - comment id 317923
ไพเราะดีคะ กลอนแฝงหลายอย่าง แวะมาเยี่ยมนะคะ