ช้ำแสนช้ำ ช้ำใจ มีใครเหมือน เธอร้างเรือนหนีไกลไม่เห็นหน้า เจ็บแสนเจ็บ ทุกข์แสนทุกข์ เธอจากลา ทุกข์เจียนบ้า เธอจากลาไม่ใยดี ก่อนเคยสุข แสนสุข เราชื่นมื่น ทุกวันคืนเธอฉันไม่ห่างหนี จะรักกันคงมั่นชั่วชีวี ไม่หลีกหนีห่างหายข้างกายเธอ คำพูดหวานวันวานยังแว่วอยู่ ก้องในหูเธอรักฉันมั่นเสมอ แต่ความจริงเป็นเพียงฝันฉันพร่ำเพ้อ แท้ใจเผลอละเมอคิดจำติดใจ ไม่มีแล้วไม่มีเราเหมือนเก่าก่อน เธอตัดรอนหลบลี้มีคนใหม่ หยุดเถอะนะ หยุดรักเขา หยุดเถิดใจ หยุดร้องไห้ หยุดเสียใจ หยุดเสียที
23 สิงหาคม 2547 23:52 น. - comment id 315617
หยุดเสียทีรักที่ให้ในวันเก่า หยุดเสียทีเถอะเราอย่าเฝ้าหา หยุดเสียทีเมื่อรักไร้อุรา หยุดเสียทีเถิดหนาอย่ารักเลย *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
24 สิงหาคม 2547 00:32 น. - comment id 315705
หยุดทุกสิ่งทุกอย่าง แต่อย่าหยุดหายใจนะครับ ;)
24 สิงหาคม 2547 03:35 น. - comment id 315762
:)
24 สิงหาคม 2547 09:15 น. - comment id 315829
สื่ออารมณ์มาแนบสนิทกับกลอน ได้เป็นเนื้อเดียวกัน ความพริ้ง ของอักษรมันช่างยอกย้อนกินใจ ๚ะ๛ size>
25 สิงหาคม 2547 16:41 น. - comment id 316590
อยากจะหยุดหัวใจไว้ตรงนี้ ไว้ตรงที่ใจเธอหยุดอยู่รอฉัน อยากยืนหยัดรักเธอตลอดกาล เธอกับฉันจะรักกันนิรันดร