ฉันคงต้องแต่งงานกับความเงียบ และอยู่กินอย่างเรียบเรียบไม่หวือหวา ดื่มน้ำอุ่นที่อิ่มนองในสองตา พอชุ่มชื่นชีวาไปวันวัน เอาแน่นอนอะไรเธอไม่ได้ สามวันดีสี่วันใคร่ไปสวรรค์ นึกจะรักก็บากหน้ามาหากัน พอนึกเบื่อเมื่อไรนั้นก็พลันไป เดี๋ยวผีเข้าผีออกบอกไม่ถูก เดี๋ยวมาปลูกความรักเดี๋ยวผลักไส วันนี้ซื่อเมื่อวานสอดสวมกอดใคร แกล้งมุสาตาใสตามไม่ทัน เอาคำหวานหว่านไว้เสียงใสซื่อ กุญแจมือมัดใจไม่เหหัน ใช้สัญญาล็อกใจไว้หมื่นพัน ความเศร้าหมองคือของหมั้นที่ฉันมี ลับตาก็ก่อกบฎพยศนัก ใช้ความรักเป็นโซ่ล่ามห้ามดิ้นหนี แล้วโบยบินไปสุดโลกอย่างเสรี ผูกคนนั้นมัดคนนี้แล้วเลิกรา ฉันคงต้องแต่งงานกับความเงียบ และอยู่กินอย่างเรียบเรียบไม่หวือหวา แหกกรงขังหลุดจากซอกคอกสัญญา มาวิวาห์สมรสกับความเงียบงัน 18 สิงหาคม 2547
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์ 23 ส.ค. 2547 17:31 น. - ID 59523 
794
3
0
24 สิงหาคม 2547 10:42 น. - comment id 315883
จริงครับ หลอกให้หวัง ถึงอย่างไร ก็ยังดีกว่าจริงให้ทุกข์นะครับ๚ะ๛ size>
24 สิงหาคม 2547 15:32 น. - comment id 315998
แหกคุกออกมานะดีแล้วล่ะ ^-^
6 กันยายน 2547 12:56 น. - comment id 325281
เอ๋อ งานเก่าๆไม่ได้มาอ่าน ขอมาอ่านหน่อย ชื่นชมค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
