จันทร์ดวงหนึ่งตรึงหนึ่งฟ้าหน้านวลผ่อง ใจลอยล่องไปท่องแดนถึงแคว้นไหน หนาวเนื้อหนุ่มกลับรุมร้อนก้อนเนื้อใจ ต้านไม่ไหวไฟสุมขอนฟอนสุมทรวง ดั่งหนึ่งหน้าเพียงหน้าหนึ่งมาตรึงจิต แม้หนึ่งนิดไร้สิทธ์ซึ่งให้หึงหวง จันทร์เจ้าขาข้าวอนเจ้าดาวล้านดวง คืนหนักหน่วงให้ล่วงพ้นรีบชนวัน
21 สิงหาคม 2547 17:40 น. - comment id 314234
คนนี้ว่าเข้าใจยากนะแต่เพราะดีค่ะ
21 สิงหาคม 2547 17:49 น. - comment id 314237
ขอบคุณครับ
21 สิงหาคม 2547 19:38 น. - comment id 314283
ชอบในภาษาจังค่ะ ................................ ลี่...ผู้มาเยือน .
22 สิงหาคม 2547 07:40 น. - comment id 314445
ยอดมากครับ ถ่ายทอดอารมณ์ เศร้าเหงาเปล่าเปลี่ยวออกมากับ กลอนได้อย่างวิจิตรและกระจ่าง ๚ะ๛ size>
22 สิงหาคม 2547 17:53 น. - comment id 314760
อาจจะไม่สมบูรณ์นัก แต่จะเค้นมาให้อ่านเรื่อยๆ ครับ