สุ้มเสียงความเหงาสนั่น ใจยังรำพันฝันใฝ่ จากพรากจากลาอาลัย ร้อยคืนผ่านไปไร้เธอ เหว่ว้าวังเวงอ้างว้าง ภาพเธอกระจ่างเสมอ จดจำจับจิตเพียงเจอ ร้อยคำพร่ำเพ้อจากใจ ชีวิตมีเธอดั่งฝัน จากพรากจากกันฝันหาย รับรู้...ยังรักจนตาย ชีวาวางวายไม่ลืม จันทราร่ำลาฟ้าหม่น อีกคืนอีกคนทนเหงา ฝันงามยามตื่น...ยืนยาว สัมผัสเพียงเงา...อีกนาน
วนัสนันท์ 20 ส.ค. 2547 20:39 น. - ID 59356 
931
21
0
21 สิงหาคม 2547 01:09 น. - comment id 313868
สวัสดีครับน้องต่าย อิอิ วันนี้ดูเหงา ๆ นะครับ เขียนได้อารมณ์จริง ๆ น้องต่าย อย่าเหงามากนะครับ ว่าง ๆ ก็คุยกับพี่เมกนะ อาจจะไม่สามารถทำให้คลายเหงาได้ แต่คงพอเป็นเพื่อนคุยได้นะครับ เป็นห่วงนะครับ ก็เป็นผู้หญิงคนหนึ่ง ทำตัวไม่หวานซึ้งอย่างนี้ แต่รู้สึกว่าใจ มันบอบบางสิ้นดี เวลามีใครทำร้ายใจ
21 สิงหาคม 2547 03:25 น. - comment id 313896
สวัสดีครับ เข้ามาอ่านงานของน้องนะครับ อย่าหลงคารมเฮียเมกละ อิอิ ..............
21 สิงหาคม 2547 08:45 น. - comment id 313967
สุ้มเสียงความเหงาดังสนั่น ในวันที่ใจหวาดไหว วันที่คนดีอยู่แสนไกล จนมิอาจสัมผัสได้ในความมี วันที่ความเหงาบาดเฉือน น้ำตาจึงหลั่งเนืองในวันนี้ ร้ายกาจกว่าตาดหมายว่าจะมี วันหนึ่งนี้ที่เหงาแทบขาดใจ วันที่ความเหงาเข้าทำร้าย กว่าที่ใจคิดหมายว่าจะได้ พบวันหนึ่งวันนี้เช่นคำใคร ว่ารักงามเพียงใดใช่ยาวนาน เขียนได้ดีครับ ความหมายดี ว่างว่างจะมาแจมให้รื่นใจกว่าที่ฝากไว้ครับ นานนานมาทีแต่ยินดีที่ได้มาอ่านคุณครับ
21 สิงหาคม 2547 11:46 น. - comment id 314042
งามมากครับในท่วงลีลาที่นำเสนอ๚ะ๛ size>
21 สิงหาคม 2547 13:16 น. - comment id 314111
ไม่เคยผิดหวังซักครั้งที่เข้ามาอ่านเลยค่ะ คิดถึงนะคะ
21 สิงหาคม 2547 13:29 น. - comment id 314122
สวัสดีครับน้องต่าย อิอิ วันนี้ดูเหงา ๆ นะครับ เขียนได้อารมณ์จริง ๆ น้องต่าย อย่าเหงามากนะครับ ว่าง ๆ ก็คุยกับพี่เมกนะ อาจจะไม่สามารถทำให้คลายเหงาได้ แต่คงพอเป็นเพื่อนคุยได้นะครับ เป็นห่วงนะครับ ก็เป็นผู้หญิงคนหนึ่ง ทำตัวไม่หวานซึ้งอย่างนี้ แต่รู้สึกว่าใจ มันบอบบางสิ้นดี เวลามีใครทำร้ายใจ จาก : รหัสสมาชิก : 7555 - เมกกะ ******************************************* ความเหงาเป็นศิลปะอย่างนึงของชีวิตค่ะพี่ชาย :) ไอ้เรามันคนขี้เหงา คิดถึงเช่นกันคั๊บผ๊ม
21 สิงหาคม 2547 13:32 น. - comment id 314125
สวัสดีครับ เข้ามาอ่านงานของน้องนะครับ อย่าหลงคารมเฮียเมกละ อิอิ .............. จาก : รหัสสมาชิก : 8530 - ม.ปณิธาน *********************************************** สวัสดีค่ะ ขอบคุณมากค่ะที่ติดตาม เรื่องหลงคารมพี่ชายข้างบนน่ะ เป็นไปไม่ได้ค่ะ เอิ๊กๆๆๆๆ ถนัดเป็นน้องสาวปลอดภัยกว่าค่ะ เดี๋ยวพี่เมกแฟนคลับทั้งหลายจะมาแหวะอกเอา
21 สิงหาคม 2547 13:35 น. - comment id 314129
สุ้มเสียงความเหงาดังสนั่น ในวันที่ใจหวาดไหว วันที่คนดีอยู่แสนไกล จนมิอาจสัมผัสได้ในความมี วันที่ความเหงาบาดเฉือน น้ำตาจึงหลั่งเนืองในวันนี้ ร้ายกาจกว่าตาดหมายว่าจะมี วันหนึ่งนี้ที่เหงาแทบขาดใจ วันที่ความเหงาเข้าทำร้าย กว่าที่ใจคิดหมายว่าจะได้ พบวันหนึ่งวันนี้เช่นคำใคร ว่ารักงามเพียงใดใช่ยาวนาน เขียนได้ดีครับ ความหมายดี ว่างว่างจะมาแจมให้รื่นใจกว่าที่ฝากไว้ครับ นานนานมาทีแต่ยินดีที่ได้มาอ่านคุณครับ จาก : รหัสสมาชิก : 6077 - แทนคุณแทนไท ***************************************************** ขอบคุณมากค่ะ อันที่จริงกลับมาอ่านงานตัวเองซ้ำยังรู้สึกขัดๆ อยู่เลย แต่เอาเรื่องอารมณ์ดิบเข้าว่าอิๆๆ กลอนคุณก็ไพเราะเช่นกันค่ะ ว่างๆ จะแวะไปทักทายนะคะ
21 สิงหาคม 2547 13:36 น. - comment id 314131
งามมากครับในท่วงลีลาที่นำเสนอ๚ะ๛ จาก : รหัสสมาชิก : 8650 - Robert TingNongNoi *********************************************** พักหลังๆนี่คุณโรเบิร์ตชมบ่อย อิๆๆ ติบ้างก็ได้นะคะ ยินดีน้อมรับเสมอ
21 สิงหาคม 2547 13:37 น. - comment id 314135
ไม่เคยผิดหวังซักครั้งที่เข้ามาอ่านเลยค่ะ คิดถึงนะคะ จาก : รหัสสมาชิก : 7256 - นางฟ้าซาตาน ************************************************ ขอบคุณมากๆที่ยังติดตามนะจ๊ะ คิดถึงเช่นกันค่ะพี่ :)
21 สิงหาคม 2547 14:02 น. - comment id 314143
กับวันเสาร์ กรุงเทพฯ ตื่นมาหกโมงเช้าเหมือนเช่นเคย ทั้งที่เป็นวันหยุด ทำไมฉันถึงไม่นอนตื่นสายกับเขาบ้างนะ จัดการกับห้องเล็ก เล็ก ที่แสนจะไม่ค่อยเป้นระเบียบ หลังจากทุกอย่างเรียบร้อย ว่างแล้วสิเรา จะเอายังงัยต่อดี แต่งตัว เดินออกจากอพาทเม้นท์ โกโรโกโส ระหว่างเดิน มีโทรศัพท์เข้ามา เพื่อนร่วมออฟฟิศ โทรมาเรื่องงาน แล้วเขาถามว่าจะออกไปไหนรึปล่าว ตอบกลับไป กำลังจะเดินไปโรบิน สันรัชดา เดินไป! เขาอุทาน กลับมา แล้วทำไมพี่ไม่นั่งรถ ไกลน่ะพี่?.......เออ ฉันอยากเดินว่ะ ไปหาหนังสืออ่านหน่อย....วางสายไป..... ที่โรบินสัน....ถึงร้านหนังสือ ได้มาเล่มหนึ่งเล่มโปรด แต่แอบอ่านฟรีเล่มอื่น ดีจัง ร้านหนังสือร้านนี้ .....ถึงเวลาจ่ายตังค์.......เดินกลับแวะเข้าออฟฟิศ เปิดคอมพ์...นั่งพิมพ์อยู่นี่แหละ... ถามว่าเหงาไหม.....กับการที่เดินอยู่คนเดียว ไม่มีคนให้คิดถึง (ยกเว้นพ่อกะแม่น้องๆหลานๆ)ไม่รู้สิ .....ไม่รู้สิ..
21 สิงหาคม 2547 15:04 น. - comment id 314167
...คุณ Sandsun..........^๐^.......... ******************************************** เคยมีคำถามในใจเอาไว้คิดเล่นอยู่เหมือนกันค่ะ ว่าความเหงาคืออะไรหนอ... อยู่กับความคิดถึง หรือ ไม่มีใครให้คิดถึง อะไรมันจะแย่กับหัวใจมากกว่ากัน... แต่ละครเวทีเรื่องนึงเคยบอกเอาไว้ว่า มนุษย์ทุกหมู่เหล่าเกิดมาเดียวดายและตายเพียงลำพัง... แต่ถึงกระนั้นโลกนี้ก็ยังมีความเหงา ถึงบอกว่า ความเหงาเป็นศิลปะอย่างนึงของชีวิตไงคะ แต่แบบไหนถึงจะเรียกว่าเหงา สงสัยเป้นเรื่องเฉพาะบุคคลกระมัง :)
21 สิงหาคม 2547 18:55 น. - comment id 314262
@..สวัสดีค่ะ วนัสนันท์ วันนี้พี่ดอกแก้วว่างค่ะเลยตะเวณอ่านกลอนไปทั่วเลยค่ะ มาหยุดตรงนี้แหละค่ะ เลยมาฝากความรักและจริงใจไว้ตรงนี้ด้วยนะค่ะ แต่พี่ไม่ได้ล๊อกอินเลยค่ะ... เคยคิดว่าเธอและฉันไปกันได้ หวังไปไกลกว่านั้นเคยมั่นหมาย จะมีเราอยู่คู่กันจนวันตาย เคียงข้างกายตราบชีวินสิ้นลมปราณ พร้อมถากถางทางคดที่ลดเลี้ยว เดินคู่เกี่ยวความฝันอันแสนหวาน เป็นหุ้นส่วนชีวิตตลอดกาล กลับร้าวรานเป็นเพียงฝันอันกลับกลาย ทิ้งความฝันตั้งแต่แรกแหลกเป็นผง ไม่มั่นคงต่อกันพลันสลาย ใจแสนล้าอ่อนเพลียแสนเสียดาย น้ำตาพรายซึมซับจับขอบตา ฉันต้องเริ่มฝ่าฟันสู่ฝันใหม่ ถากถางไปด้วยใจที่โหยหา กับซากฝันสันเก่าเหงาอุรา เจ็บจนชารวดร้าวหนาวเหน็บใจ คงไม่มีฝันปันไปให้ใครอีก คงหลบหลีกหนีหน้าพาหวนไห้ ฝันของฉันไม่มีวันจะเป็นไป เธอไม่ใช่หุ้นส่วนฝันฉันแน่นอน .... เขียนไว้เป็นบทเรียนสอนใจตนเองค่ะ นำมาให้อ่านเล่น ๆ
21 สิงหาคม 2547 19:09 น. - comment id 314268
มาอยู่เป็นเพื่อนกัน จะได้หายเหงานะคะ ........................................................... ลี่...ผู้มาเยือน .
21 สิงหาคม 2547 20:52 น. - comment id 314310
หน้าส่วนตัว
สวัสดีค่ะคุณวนัสนันท์...
ครวญรำพึงถึงความรัก ความเหงา ได้กินใจจังเลย ทำให้เราเหงาไปด้วย..
มาทักทายกันนะคะ
22 สิงหาคม 2547 03:31 น. - comment id 314420
หนังสือเล่มนี้...อ่านได้เพลินกว่าที่คิดไว้ตอนแรกเยอะเลยค่ะ โดยปรกติแล้วอ่านกลอนเกี่ยวกับพระคุณพ่อ พระคุณแม่ ก็จะซาบซึ้งไปตามภาษา แต่ส่วนใหญ่อ่านรอบเดียวไม่มีรอบสอง แหะๆๆๆ
แต่หนังสือเล่มนี้ อ่านหลายรอบนะคะ อย่างที่บอกไง เพลินกว่าที่คิด
แต่ชอบเรื่องสั้นของพี่มากกว่า...ไม่รู้ทำไมจ้ะ :)
จาก : รหัสสมาชิก : 7470 - วนัสนันท์
รหัส - วัน เวลา : 320049 - 21 ส.ค. 47 - 15:46
ความคิดเห็น : ขอบคุณน้องต่าย วนัสนันท์มากค่ะ
ดีใจด้วยที่อ่านเพลิน ตอนคัดเรื่องส่งก็ไม่ได้ดูมากเพราะมันลายตาไม่รู้ว่าเรื่องอะไรมาก แถมตัวเลขทางบัญชี ค้างจ่าย ฯลฯ ก็อีรุงตุงนัง หยิบไปรู้อย่างเดียวว่า เรื่องสั้นสองเรื่องนันมันคีย์ในเล่มโดยเฉพาะค่ะ
ที่เรียนท่านคอลัมนิสต์หนังสือพิมพ์ไว้ก็เรียนไว้เช่นนั้นเหมือนกันว่า ถ้าคนเราไม่ผิด ก็ไม่รู้ว่าอะไรถูก แต่บุญที่คนเรายังมีแม่ให้เรากราบขอสมาลาโทษได้ค่ะ
ขอบคุณอีกครั้งนะคะ
จาก : ทิกิ_tiki ยังไม่ลงทะเบียน
รหัส - วัน เวลา : 320101 - 21 ส.ค. 47 - 17:59
น้องต่ายคะพี่มายามดึกมาแว้บดูนิดหนึ่งค่ะเห็นแต่บ่ายแต่มัวยุ่งเรื่องต้นฉบับพรินท์ ชุดใหม่อยู่ค่ะ
22 สิงหาคม 2547 07:21 น. - comment id 314439
นานมาก.. ที่ห่างหาย...
เรน ..คิดถึง ..นะคะ..
..
22 สิงหาคม 2547 20:41 น. - comment id 314861
พี่ดอกแก้ว... *********************** หุ้นส่วนความฝัน ในชีวิตจริงของคนเรา มันคงหายากนะคะ ขอบคุณมากค่ะสำหรับการเยี่ยมเยียน วันดีคืนดีอาจขอยืมกลอนพี่ไว้สอนใจตัวเองบ้างเหมือนกันค่ะ :)
22 สิงหาคม 2547 20:42 น. - comment id 314862
คุณลี่... ****************** ขอบคุณค่ะ หายเหงาไปเยอะเลยจ้า :)
22 สิงหาคม 2547 20:44 น. - comment id 314864
คุณกอกก *********************** ความเหงา ความรักมันคงมีคุณสมบัติเฉพาะตัวของมันนะคะ รำพึงถึงทีไร ก็กินใจทั้งตัวเองทั้งคนอื่นทุกที แล้วจะแวะไปเยี่ยมค่ะ :)
22 สิงหาคม 2547 20:46 น. - comment id 314866
พี่ทิกิ *********************** นั่นน่ะสิคะ ยังดีที่คนเรายังมีแม่ไว้ให้กราบขอโทษ แต่หนังสือพี่ก็อ่านเพลินจริงๆ แหละจ้า :)
22 สิงหาคม 2547 20:47 น. - comment id 314867
คุณ rain ************************** คิดถึงเช่นกันค่ะ แล้วจะแวะไปเยี่ยมจ้า :)
23 สิงหาคม 2547 22:26 น. - comment id 315530
ชีวิตมีเธอเหมือนฝัน ทำให้ตัวฉันสดใส มีเธอเป็นมิตรคู่ใจ ทำให้อะไรสวยงาม *-*แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานนะค่ะ*-*
24 สิงหาคม 2547 17:35 น. - comment id 316051
ชีวิตมีเธอเหมือนฝัน ทำให้ตัวฉันสดใส มีเธอเป็นมิตรคู่ใจ ทำให้อะไรสวยงาม *-*แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานนะค่ะ*-* จาก : รหัสสมาชิก : 4521 - ผู้หญิงไร้เงา ********************************************* ขอบคุณมากๆๆๆ เลยเช่นกันจ้า...ที่ติดตามกันมาตลอดเลย แล้วจะแวะไปเยี่ยมนะจ๊ะ :)
3 มีนาคม 2548 22:10 น. - comment id 414227
เหงาอีกแล้วน้องเรา :) แต่ก็ชอบค่ะ 555 ชอบบทนี้ล่ะ จันทราร่ำลาฟ้าหม่น อีกคืนอีกคนทนเหงา ฝันงามยามตื่น...ยืนยาว สัมผัสเพียงเงา...อีกนาน :)
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
