ขอให้เสียงเขาหายจากหูฉัน อย่าเจาะจิ้มทิ่มหูกันให้หวั่นไหว มันแปลบปวดเหมือนลวดหนามตำข้างใน ร้อนเหมือนใจถูกย่างสดหมดชิ้นดี ขอให้ภาพเขาหายจากตาฉัน อย่าตามหลอกหลอนกันให้ขวัญหนี สิบสองล้านพิกเซลชัดเจนดี หลอนราวีไม่เว้นว่างสักครั้งคราว ขอให้เงาเขาหายจากกายฉัน เหมือนดังมันตามล่าล้างทุกย่างก้าว แนบสนิทติดแน่นดังแผ่นกาว ฉันปวดร้าวดังนอนเกลือกเหล็กใน ขอให้ใจเขาหายเหมือนใจฉัน หวาดผวาเสียขวัญสุดหวั่นไหว เจ็บสักครึ่งที่เคยทำฉันช้ำใจ แล้วฉันจะให้อภัย...อโหสิกรรม
17 สิงหาคม 2547 13:01 น. - comment id 312991
บทสรุปของความรักมีหลายแง่ เราได้อะไรจากมันมา และเรามองมันยังไง ก้อเท่านั้น....
17 สิงหาคม 2547 13:53 น. - comment id 313034
ฉันต้องเจ็บในวันนี้ก็เพราะรัก คงสักวันที่เธอจะต้องเจ็บมากกว่า แล้ววันนั้นคนเช่นฉันจะมาบอกเธอว่า สมน้ำหน้า...เจ็บบ้างแล้วนะ...คนหลายใจ เขียนได้ดีค่ะ....ได้ความหมายของคำว่า อโหสิกรรม...จะขอเข้ามาอ่านและติดตามบ่อยๆๆนะค่ะวิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
17 สิงหาคม 2547 18:11 น. - comment id 313155
สวัสดีค่ะคุณวิสกี้ เลอ ฟองเบียร์.. เขียนกลอนได้แซ่บ..จังเลย ชอบผลงานของคุณเกือบทุกชิ้นค่ะ ขอบคุณค่ะ