พักลงที่ตรงนี้ ฉันมีแต่ความเหงา มุมมืดคืนไร้เงา ความเศร้าจงล่องลอย อยู่เดียวก็แค่เหงา ขาดเขาก็แค่หงอย อย่าเสียเวลาคอย หลุดลอยจงปล่อยไป ยังสู้อยู่ตรงนี้ ไม่หนีไปอยู่ไหน มั่นใจว่าหมดใจ ตัดได้ทุกเรื่องราว ปล่อยวางทุกทุกสิ่ง ความจริงที่ปวดร้าว อุ่นอิงผิงดวงดาว ไอหนาวคือเพื่อนแท้ พักฟื้นบนผืนทราย อุ่นกายดังผืนแพร ทุกข์ใดไม่ต้องแล แลเพียงแต่แววดาว เอาคลื่นเป็นผืนผ้า ยามฟ้าอากาศหนาว ฟองใสที่พรายพราว เพราะเพียงเสียงดนตรี สะพานพระจันทร์เจ้า พาเราหลบหลีกหนี ทุกข์ตรมถมทวี หลบลี้ทุกเรื่องราว ไอหมอกพะพราวพร่าง น้ำค้างโปรยกลางหาว ก้าวเดินสู่แดนดาว ไม่ร้าวกับเรื่องใด สายลมที่อ่อนหวาน สายธารที่อ่อนไหว ทะเลและเรือใบ ยังเพลินเริงระบำ คลื่นเสียงที่เรียงคีย์ นาวีเพลินเพลงพร่ำ หมอกมัวม้วนตัวรำ เปลือกหอยร่วมเรียงราย สรรพสิ่งยังเหมือนเก่า แต่เราสิขวัญหาย เขามาเพียงร่างกาย แต่จากไปพร้อมใจเรา...
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์ 16 ส.ค. 2547 13:15 น. - ID 59189 
797
2
0
16 สิงหาคม 2547 14:01 น. - comment id 312621
ใช้คำได้ราบรื่นสละสลวย๚ะ๛ size>
16 สิงหาคม 2547 17:15 น. - comment id 312702
หน้าส่วนตัว
สวัสดีค่ะคุณ วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์...
ต้องบอกว่าเยี่ยมค่ะ
ขอขอบคุณ
17 สิงหาคม 2547 08:46 น. - comment id 312894
งดงามครับ... เข้ามาอ่านเป็นกำลังใจให้นะครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
