ธงชัยสะบัดขึ้น กลางสมร ขุนศึกร่วมบวร เอกหล้า พลนับหมื่นร่วมรอน หาญหัก สนามศึกแยกผู้กล้า สู่ฟ้าแดนสวรรค์ ธงชัยสะบัดกล้า เหนือแหล่งหล้าสมรภูมิชัย นับหมื่นพลไกร ใจหาญฮึกศึกลำพอง ตัวกูคือผู้กล้า ในใจข้าหยิ่งผยอง พลีชีพด้วยหมายปอง จองนามไว้ในโลกา กูชาติขุนศึกผู้ มีศักดิ์ ใจอาจหาญจงรัก แต่ชาติ ยามศึกฝากกายภักดิ์ สนองคุณ ท่านนา ร้างศึกฝากใจมาด แต่เจ้าคนงาม ข้าชายชาติขุนศึก ใจหาญฮึกรักศักดิ์ศรี ทั้งกายแลใจพลี ชาติข้านี้ยามสงคราม ยามว่างเว้นการศึก คะนึงนึกอยู่ทุกยาม ใจภักดิ์ถ้วนทุกความ แต่เพียงเจ้าเฝ้ารำพัน
20 พฤศจิกายน 2544 10:55 น. - comment id 20293
เขียนเก่งจังค่ะ โคลง กาพย์ นี่เป็นอะไรที่คิดว่ายากนะ มีคนแต่งได้แบบนี้ นับว่าเก่งค่ะ ชื่นชมจริงๆนะ เพราะเรายังแต่งไม่ได้เลย
20 พฤศจิกายน 2544 16:55 น. - comment id 20332
เก่งจังเลยจ้า
17 มีนาคม 2545 02:10 น. - comment id 41091
สุดยอดมากเลย ครับ แต่งได้ มีอารมร์ จริงๆ ดูดีมากเลยครับ มีพลังในแต่ละ คำ จริงๆ
17 มีนาคม 2545 22:53 น. - comment id 41170
โอโห้แต่งได้ยังไงเนี่ยสุดบอดจิงๆ มี ความหมายที่ เกิน จะบรรยายจิงๆ น่า จะเป็น ศรีปราชญ์ 2ได้เลย นะเนี่ย ผม จะคอยติดตามผลงานคุณต่อไปนะครับ อยากอ่าน กลบท กบเต้นต่อยหอยอะครับ แต่งมาให้ อ่านกั้นบ้างนะครับ ปล.โคลงแบบนี้ไม่มีที่ติ 5 ดาวครับ