ถ น น ส า ย เ ดิ ม

วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์

ที่นี่ถนนสายเดิม		
เราเริ่มสัมพันธ์กันที่นี่
เธอจับมือฉันคนดี			
เดินตามถนนนี้สุดทาง
เลิกเรียนเธอรับกลับบ้าน		
ความรักเราสานเราสร้าง
ใจเราเพียงแก้วบางบาง		
จึงต่างใจแตกแหกตำนาน
ทุกคราฉันเหงาหม่นเหม่อ		
จะมีเสียงเธอขับขาน
ทุกเพลงทุกภาพวันวาน		
ยังวิ่งผ่านชัดก้องสองหูตา
เธอเป็นเจ้าชายในฝัน		
ส่วนฉันเป็นเจ้าหญิงสูงค่า
นิยายสวาทกามา			
เสน่หาเปิดฉากเวที
ที่นี่ถนนสายเก่า		
เธอกับฉันกลายเป็น เรา ที่นี่
ประเพณีพ่ายแพ้ประเวณี		
แต่ฉันยินดีให้เธอ
ปิดฉากนิยายตลาด			
ฉันไม่สามารถเสนอ
ความสดความใหม่บำเรอ		
ของเก่าปรนเปรอเธอระอา
ที่นี่ถนนสายโศก			
เหมือนโลกหมุนคว้างดั่งบ้า
วันนี้ฉันเดินกลับมา			
ไร้เธอพูดจาจับมือ
อยากเสกตัวหายไปจากโลก	
ละครโศกมันเป็นเช่นนี้หรือ
ฉันพ่ายแพ้ด้วยฝีมือ			
เธอกระพือปีกหายไปกับลม
ที่นี่ถนนสายเดิม			
จากเริ่มจรดความขื่นขม
ออกโรงเรียนพร้อมท้องกลมกลม	
ซานซมผ่านถนนสายเดิม				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    12 สิงหาคม 2547 01:07 น. - comment id 310614

    กลอนแต่งสะท้อนชีวิตปัจจุบันของวัยรุ่นได้ดีมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ  ชื่นชมในผลงานคุณนะคะ
  • Robert TingNongNoi

    12 สิงหาคม 2547 08:59 น. - comment id 310724

    
    จินตนาการและต่อเชื่อมโยงกันได้อย่างดีเยี่ยม๚ะ๛
    
    size>
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    12 สิงหาคม 2547 09:48 น. - comment id 310776

    มาอ่านด้วยหัวใจ
    จากข้างในที่ห่วงหา
    เรายังมีกันตลอดเวลา
    ปรารถนาทั้งดวงตาและดวงใจ
    
       วันนี้วันแม่ รักแม่มากมากนะครับ
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน