สุดท้ายก้อจบไม่เป็นท่า สิ่งที่คิดว่าได้มาก้อสูญเปล่า ไม่เคยสักนิดคำว่าเรา ไม่เคยมีเงาของกันและกันในแววตา เธอไม่ผิดหรอกที่รัก เป็นฉันที่มักง่ายเอง ฉันไม่ว่า ที่ยอมให้เธอกลับเข้ามาในแววตา ที่ยอมให้เธอกลับเข้ามามีค่าในหัวใจ ฉันเองที่ผิด ที่คิดว่าเธอคงดีได้ แต่แล้วสุดท้ายก้อไม่เหลืออะไร ไม่เหลือความรู้สึกใด ๆ ให้จดจำ แล้วมันเป็นยังไงหละ กลับมาคืนดีกันยังไม่ถึงอาทิตย์ เธอก้อกลับไป อีก จากฉันไปอีก สมน้ำหน้าอยากกลับไปรักเขาดีนัก สุดท้ายเขาก็ทำให้เธอเจ็บ ไม่รู้จักเข็ดจักจำ ยังรักเขาอีกหรือใจ
10 สิงหาคม 2547 16:34 น. - comment id 309569
จินตนาการได้อย่างเยี่ยมยอดมากครับ ก้าวย่ำไปในพนาป่าแห่งรัก ไม่รู้จักสิ้นสุดลงที่ตรงไหน ให้เหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าละเหี่ยใจ จะมีใคร...เมตตา...มานำทาง๚ะ๛ size>
10 สิงหาคม 2547 16:45 น. - comment id 309580
แวะมาให้กำลังใจนะค่ะ ******* ในเมื่อพระอาทิตย์ยังขึ้นหมุนเวียนในโลกนี้ ความรักก็ยังหมุนเวียนอยู่อย่างนี้ไม่รู้จบ ****
10 สิงหาคม 2547 17:12 น. - comment id 309598
ก็อย่างนี้แหละค่ะ เลือกหน่อยแล้ว กัน แต่ ความรักมันเลือกไม่ได้หรอกค่ะ ถ้ามันจะมามันก็มาเอง ดังนั้น ถ้าเขาไปดีเราก็มีความสุขและร่วมดีใจกับเขาดีกว่าค่ะ แวะมาทักทายค่ะ แว๊บ!!!!!
11 สิงหาคม 2547 11:29 น. - comment id 310107
มาอ่านเป็นกำลังใจให้ครับ ในวันแม่นี้ขอใหรักแม่มากกกก...นะครับ ผมจะคอยเป็นกำลังใจให้นะครับ