สายฝนพร่างพรมจากฟ้า หนาวใจอ่อนล้าอ่อนไหว เย็นหนาวคร่ำครวญยวลใจ หัวใจไร้คู่เชยชม วันคืนผ่านไปไร้ค่า น้ำตาร่วงรินดั่งฝน มิมีคู่เคียงไว้ยล ทุกวันเหงาเศร้าวังเวง เวลาราตรีนานนัก มิมีใครรักสมัครใคร่ ชีวิตวันวันผ่านไป หาใครเข้าใจไม่มี ต้องอยู่ลำพังใช่ไหม หัวใจจึงเป็นอย่างนี้ อิจฉาใครใครที่มี คนที่รู้ใจข้างกาย
9 สิงหาคม 2547 18:00 น. - comment id 309103
ดาหลามาร่วมเป็นแนวร่วม..อิจฉาด้วยคนนะค่ะ...อิอิ...ขอบตาร้อนผ่าว...อิอิ... คุณน้ำหนาวสบายดีนะค่ะ....
10 สิงหาคม 2547 08:54 น. - comment id 309308
เหมือนเราเลย เห็นใครเขารักกัน อิจฉาหมด อิอิ
10 สิงหาคม 2547 11:55 น. - comment id 309424
อ่านแล้วเศร้าเหงาจังเลยนะ บุญชะตาฟ้ากำหนดเกิดมาต่าง บ้างอ้างว้างบ้างแสนสุขบ้างทุกข์ขม บ้างมากหลาย.คนรักใคร่.ใฝ่นิยม เราซิตรมขาดคู่ใจมาใกล้ตัว ๚ะ๛ size>
10 สิงหาคม 2547 12:58 น. - comment id 309466
ตอนนี้น้ำหนาวบายดีค่ะ กำลังสอบนะคะ ขอให้ทุกคนมีความสุขมากๆ ขอบคุณที่แวะมาค่ะ