...มองฟ้าอันกว้าง... ช่างดูอ้างว้างและเงียบเงา นึกถึงอดีตความทรงจำของเรา กับเรื่องราวเก่า - เก่าที่ผ่านมา ...คนดีของฉัน... เธอมองกันเหมือนฉันเป็นคนที่ไร้ค่า ทิ้งให้เจ็บ..และไม่คิดที่จะหันมามองตา ว่าใจนั้นช้ำเกินกว่าจะพูดออกไป
9 สิงหาคม 2547 00:20 น. - comment id 308703
ดุจดั่งหงส์ทรงศักดิ์ ไร้รักยังคงทรงศรี ท่ามกลางธาราสงบดี เจ็บที่ช้ำนั้นผันไป ทิ้ง ณ ห้วงน้ำลอยล่อง ฟูฟ่องความดีศรีสมัย ไร้ค่าราคาตรงแห่งใด คงไซร้ซึ่งหงส์จงตรอง ธรรมะคุ้มครองคุณเนปจูนค่ะ
31 สิงหาคม 2547 13:25 น. - comment id 320099
น้ำตาแถบไหลเป็นสายเลือด แถบอยากจับหงส์มาเชือดหักคอ เพราะว่าเราเกลียดหงส์มาหนอ ก็เราคอ ผีแดง คู่แข่งหงส์