ถ้า...ทุกความรักที่ให้มันไร้ค่า ถ้า...ทุกความหวงหามันงี่เง่า ถ้า...ทุกความคิดถึงมันดูเยาว์ ถ้า....ทุกความเป็นเรามันสิ้นดี แล้วจะเอาอะไรกับตัวฉัน แต่ละวันฉันก็ให้เธอเท่านี้ รักห่วงหวงเธอเป็นแรมปี สุดท้ายมีแค่เมินเฉยและทิ้งกัน ฉันเคบบอกกับเธอในวันแรก ว่าอย่าแปลกใจเลยกับตัวฉัน รักห่วงหวงฉันมีให้ทุกสิ่งอัน ขอแค่แต่ละวันได้รักเธอ มาวันนี้เธอบ่นว่างี่เง่า ว่าฉันเอาความรักอ้างเสมอ ห่วงหรือไม่เพียงทำเป็นออเออ ว่าฉันเวอร์เกินไปมันไม่ดี ฉันก็เป็นอย่างนี้และตัวฉัน ไม่ได้รั้นดื้อดึงและถอยหนี ความรักก็มีมานานเต็มที แต่ไม่มีวันไหนจะเปลี่ยนไป ฉันทำตัวเหมือนกับในวันแรก เธอว่าแปลกและยังจะผลักไส ฉันเป็นคนนะเธอใช่ไร้ใจ ที่ทำไปทุกอย่างเพราะรักเธอ ที่ถามไถ่เป็นห่วงผิดตรงไหน แต่ทำไมเธอถึงว่าฉันเสมอ ถ้าไม่รักจะไม่ถามถึงตัวเธอ แต่เสมอๆจบที่ฉันเสียน้ำตา ที่บอกรักทุกทีว่าฉันรัก งี่เง่านักที่พูดช่างกังขา ที่หวงห่วงฉันมีทุกเวลา แต่วาจาเธอช่างทำร้ายใจ งี่เง่าบ้างรำคาญบ้างเลิกกันบ้าง รู้ไหมฟางเส้นสุดท้ายรับไม่ไหว ต่อให้เป็นไม้ใม้ใหญ่สักเท่าใด แต่วันนี้เท่าใดไม่ต่างกัน ทนทานความเจ็บช้ำระกำจิต ใยชีวิตของฉันต้องแสบสัน ใยความรักอันมีค่าต้องโทษทัน นี่ฉันผิดมหันต์หรืออย่างไร พูดว่ารักเธอก็ว่าน่ารำคาญ พอจะหวานเธอก็ว่าน่าผลักใส พอจะห่วงเธอก็ว่าอย่าสนใจ พอจะหวงเธอก็ไร้ความยินดี นี่ฉันเป็นเพียงอากาศนั้นใข่ไหม หรือว่าเพียงขยะน่าถอยหนี หรือว่าเพียงเครื่องจักรใจไม่มี หรือว่าเพียงคนไม่ดีเพียงหนึ่งคน เธอถึงได้ไม่สนใจไม่แคร์ฉัน ทุกสิ่งอันเธอด่าทอไม่เคยสน เธอจะรู้บ้างไหมฉันเป็นคน ไม่ใช่เครื่องยนต์ไร้หัวใจ ทุกคำพูดของเธอใช่ไม่เจ็บ ทุกคำพูดที่เหน็บแนมและผลักใส ทุกคำพูดประชดเจ็บถึงใจ ทุกคำพูดว่าจะไปให้หลีกทาง ในวันนี้ฉันยังคงเป็นตัวฉัน แต่คงถึงวันที่ฉันควรสะสาง รู้สึกว่าจุดหมายรักช่างเลือนลาง แม้แต่ฝางเส้นสุดท้ายยังขาดลง ฉันจะไม่ทนต่อไปต่อจากนี้ ขอสักวันที่ฉันจะไม่เดินหลง รู้ว่าเจ็บจะไม่เดินให้มึนงง และก็คงจะจากเธออย่างไร้ใจ เสียเวลากับเธอตลอดมา เสียเวลากับน้ำตาที่หลั่งไหล เสียเวลากับความรักมากเกินไป เสียเวลากับหัวใจของตัวเอง แม้จะมีแผลในใจที่ขาดวิ้น แม้จะสิ้นความบ้าบิ่นและสดใส แม้จะไร้รอยยิ้มให้สิ่งใด แต่ว่าฉันไม่เคยเข็ดกลัวความรักเลย วันพรุ่งนี้เป็นอย่างไรฉันไม่รู้ แต่ที่รู้คือฉันคงทำเฉย คงแหลิอแค่คำว่าคนคุ้นเคย อย่างห่วงเลยฉันแค่ขยะของหัวใจ น้ำตาฉันมันก็ไม่มีค่า ต่อให้ท่วมโลกาก็ยังไหว ร้องไห้หรือ...ฉันเก่งจะตายไป เอาเลยให้ฉันตายต่อหน้าเธอ ให้เธอรู้ว่าขยะมันยังรัก แต่มันหนักเสียจนรับไม่ไหว เธอไม่สนไม่แคร์ไม่ใส่ใจ แล้วจะให้เทียบกับอะไร....ค่าไม่มี
Darkness_Hero 8 ส.ค. 2547 05:58 น. - ID 58691 
3366
6
0
8 สิงหาคม 2547 09:42 น. - comment id 308335
เมื่อเธอเลือกแล้วว่าใช่ .. และคนคนนั้น ก็เป็นเขาคนไกล ไม่ใช่ฉัน ฉันมันไร้ค่า พิสูจน์แล้วว่า ไม่สำคัญ เขาอยู่ไกลขนาดนั้น เธอยังมีใจให้กันตลอดเวลา จะเสียใจ ทำไม บทจะจาก อย่าอาลัย ให้ไว้ท่า คนอย่างเธอ ถ้าจริงใจ ขอให้จากไปไกลตา เพราะรักของฉันจะไร้ค่า เพราะเศษห่วงหาจากเธอ น้ำตาลูกผู้ชาย ให้เสียอย่างไว้ลาย มีค่า อย่าเอามาใช้ในบทบาทของคนเจ้าน้ำตา แล้วมันจะมีค่าเสมอ .. ให้ฉันร้องไห้ เพียงคนเดียว .. เสียใจ เปล่าเปลี่ยว พร่ำเพ้อ ดูแลหัวใจ รอเขากลับมา เถอะเธอ อย่าให้ความต้องการ เพียงแค่เหงาๆ เบลอๆ ทำร้ายใจใคร รักเราเป็นเพียงเส้นขนาน มีเพียงอดีตเคยหวาน .. ชิดใกล้ ความฝันมันจบ ต้องหยุดแล้วหัวใจ และจากนี้ต่อไป ขอให้ต่างก็ดูแลหัวใจ ตัวเอง
8 สิงหาคม 2547 18:00 น. - comment id 308484
เขียนได้สะเทือนอารมณ์ดีค่ะ ขอแต่งกลอนโต้ได้ไหมคะ อยากมากเลย แวะมาทักทายค่ะ เธอรู้ไหมว่าทำไมเป็นแบบนี้ ที่ฉันทำไม่ดีกับเธอนั้น เธอรู้ไหมว่าฉันเจ็บเกือบทุกวัน ที่ทำเป็นไม่รักกันเสมอมา เรื่องของเรามันเป็นซึ่งความลับ ไม่บังคับให้ใครรับรู้หนา แม้เพื่อนรักฉันยังไม่บอกนา รู้ไหมว่ามันเจ็บสักเพียงใด เพื่อนของฉันตัวฉันนั้นก็รัก ฉันไม่ยอมถ้าเพื่อนอกหักทนไม่ได้ ตัวเธอนั้นฉันก็รักกว่าใครใคร จะให้ฉันทำยังไงช่วยบอกที เธอรู้ไหมเพื่อนของฉันรักเธอมาก แม้ลำบากเพียงใดเธอไม่หนี เธอทุ่มเทกายใจที่เธอมี ก็เพื่อเธอนะคนดีโปรดเข้าใจ แล้วฉันล่ะนั่นก็แฟนนี่ก็เพื่อน มันย้ำเตือนในใจจนไม่ไหว ฉันจึงยอมห่างเหินทำเมินไป เพื่อจะได้ให้พวกเธอเข้าใจกัน ฉันก็เจ็บเห็นไหมฉันก็เจ็บ แต่ต้องเก็บเอาไว้ให้สุขสันต์ ทำเธอเจ็บฉันก็เจ็บไม่แพ้กัน เพื่อเธอนั้นฉันยินดีจะถอยมา เพื่อนเพื่อนรักฉันก็ยินดีให้ แม้จะต้องตัดใจอย่างที่ว่า ฉันรักเธอให้รู้ไว้นะแก้วตา โปรดอย่าว่ากันอีกเลยนะคนดี ถึงเธอตัดตัวฉันจากใจได้ รับรู้ไว้เธออยู่ในใจไม่หนีน เพื่อเธอและเพื่อเพื่อนฉันยินดี ขอให้มีความสุขนะเพื่อนใจ......
8 สิงหาคม 2547 18:01 น. - comment id 308487
ชอบไม่ชอบยังไงก็บอกนะคะ เห็นกลอนได้อารมณ์ดีก็เลยแต่งโต้ บางครั้งคนเรามองด้านของตัวเองด้านเดียว อาจทำให้ลืมมองอีกด้านหนึ่งของหัวใจนะคะ อิ อิ เป็นกำลังใจให้ค่ะ
9 สิงหาคม 2547 00:45 น. - comment id 308710
ได้โปรดอย่าคิดไปเองจะได้ไหม คิดอะไรเคารพฉันเสียบ้าง ใช่ว่าฉันเป็น object ให้จัดวาง คิดซะบ้างฉันเป็นคนมีหัวใจ ใช่ว่าฉันมองไม่ออกว่าเธอรัก น่าตีนักคิดอย่างนี้รู้บ้างไหม เธอหรือเพื่อนเธอรู้หรอฉันเลือกใคร เธออ่านใจฉันออกหรือคนดี ฉันเจ็บน่ะรู้ไหมว่าฉันเจ็บ ขอไม่เก็บไว้ในใจหรือถอยหนี ฉันขอบอกตรงนี้นะคนดี ว่าคนที่ฉันรักก็คือเธอ ที่เธอทำหมางเมินและเหินห่าง รู้เสียบ้างฉันเจ็บอยู่เสมอ เพื่อนของเธอก็คือเพื่อนของเธอ ใช่ตัวเธอที่ฉันรักแต่อย่างใด ฉันไม่ว่าเธอหรอกนะแต่ขอบอก ฉันขอลอกคำเธอแหลงไข ถึงเธอตัดตัวฉันได้จากใจ รับรู้ไว้เธออยู่ในใจไม่ลางเลือน ใช่ไม่รู้ว่าเพื่อนเธอเขารักฉัน แต่ทุกวันฉันบอกเขาเขาแค่เพื่อน ฉอันบอกเขาอย่างนี้นานนับเดือน เพราะแค่เพื่อนจริงๆที่ให้ไป ใจที่มีร้อยทั้งร้อยเธอได้รับ แต่เธอกลับมีทีท่าดังผลักใส ที่ผ่านมาฉันต้องเจ็บกับแผลใจ ฉันขอบใจที่บอกฉันในบทกลอน ------------ ขอบคุณที่บอกฉัน.... ฉันขอบอกว่า ฉันรักเธอ
9 สิงหาคม 2547 10:23 น. - comment id 308803
ได้ฟังคำที่เอื้อนเอ่ยออกจากปาก ยามเราพรากจากกันฉันห่วงหา ขอบใจเธอที่บอกมันออกมา ในอุราหายเจ็บหายเศร้าตรม รู้ไหมว่าฉันทุกข์ทุกข์แค่ไหน ที่ทำใจให้จากมาแสนขื่นขม คิดจะหักห้ามไม่ให้ใจเศร้าตรม สุดขืนข่มหัวใจให้ลืมเธอ แต่รู้ไว้ว่าฉันทำไม่ได้หรอก อยากจะบอกยังรักเธอเสมอ ใจยังมั่นมั่นคงในตัวเธอ รักล้นเอ่อมอบให้เธอเพียงคนเดียว ต่อไปนี้จะไม่ทำให้เธอเจ็บ มันหนาวเหน็บทรวงในใครแลเหลียว จะดูแลใจเธอเพียงผู้เดียว จะเก็บเกี่ยวรักนั้นนิรันดร... ต่อให้จบค่ะ จะได้สมบูรณ์ ชอบจังเลยอ่ะ ได้แต่งกลอนโต้ด้วย ขอบคุณนะคะ ที่ยอมแต่งโต้ ดีใจจังเลยอ่ะ ไว้ถ้ามีโอกาสจะแต่งโต้อีกนะคะ.. เป็นกำลังใจให้นะคะ อิ อิ
9 สิงหาคม 2547 20:55 น. - comment id 309191
ดีใจเหมือนกันครับ พึ่งมีคนมาโต้กลอนด้วยครั้งแรกเลย ดีใจจังๆๆๆๆ ขอบคุณมากๆสำหรับกำลังใจครับ
10 สิงหาคม 2547 16:47 น. - comment id 309583
ไม่ต้องมาขอบคุณหรอกค่ะ สนุกดีออก แต่งอีกนะคะ จะรออ่านเสมอค่ะ อิ อิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
