แค่เพียงพบสบตาแม่น้องน้อย ใจพี่คอยเฝ้าคิดถึงรำพึงหา จมูกโด่งโค้งรับกับดวงตา แม่หยาดฟ้ายิ้มแย้มมาแต้มใจ คิ้วคันศรอ่อนแรงแก้มแดงชาด ริมฝีปากราววาดให้หวั่นไหว สล่างทรงเอวองค์อ่อนเหมือนงอนใคร นิ้วเรียวไล้ลูบล้ำเช่นลำเทียน อกอวบอิ่มพริ้มพราวราวสลัก ให้เริ่มรักเรียวขาน่าหลงใหล สองเท้าย่ำยามเดินงามเกินใคร จนคลั่งไคล้ใหลหลงเจ้านงคราญ เพียงลอบพิศติดตาพาพี่เผลอ เฝ้าละเมอมองหาแม่ตาหวาน ได้ฟังเสียงสำเนียงเจ้าเฝ้าทรมาน โปรดช่วยสานไมตรีพี่มีมา.. *****************
3 สิงหาคม 2547 01:42 น. - comment id 304817
กลอนบทนี้มอบแด่...เธอคนนั้น ( ^_^ ) ยืมรูปพี่จ๋าที่รักมาหน่อยนะคะ
3 สิงหาคม 2547 02:12 น. - comment id 304823
อิอิ ^_______^.. ใครหว่า..อิอิ แวะมาทักครับ..กลอนเพราะมากเลย..
3 สิงหาคม 2547 08:24 น. - comment id 304838
สวัสดีครับน้องเบญ ถ้าวันไหนเธอเหนื่อยล้า ก็อนุญาตว่าไม่ต้องคิดถึงกันก็ได้ บางทีความรัก อาจต้องการวันพักผ่อนให้หัวใจ ทำงานหนักเกินไป กลัวหัวใจเธอจะบอกลา.. แต่ไม่เคยมีคำนี้สำหรับฉัน เพราะเป็นเธอ ทุกคืนทุกวัน ก็ยังอยากห่วงหา ยิ่งวันไหนที่ห่างไกล .ก็จะคิดถึงเธอให้แบบล่วงเวลา .ไม่เคยจะเหนื่อยล้ากลับรู้สึกว่า หัวใจมีค่า ขึ้นเป็นกอง ภาชนะ ทุกอย่าง - ที่ช่างปั้น ต้องเลือกสรร ดินดี - จึงมีผล ดินไม่ดี ปั้นได้ - ก็ไม่ทน ดินแข็งป่น ปั้นอะไร - ไม่ได้เลย คนจะดี เพราะมี - ครูดีแต่ง คนหัวแข็ง สอนสั่ง - ฟังแล้วเฉย คนดื้อรั้น สอนสั่ง - ไม่ฟังเลย ต้องชวดเชย สูญค่า - ราคาคน คนอ่อนโยน ว่านอน - สั่งสอนง่าย อธิบาย บอกชี้ - มีเหตุผล ยอมรับฟัง สังวร - รู้ผ่อนปรน ย่อมฝึกฝน ดีได้ - ไม่ยากเย็น ฯ ~♥:*:♥:*:♥:* ll๛เมกกะ [เมก]๛ll ~*~ ll๛[แค่]คนในนิยาย๛ll *:♥:*:♥:*:♥~
3 สิงหาคม 2547 08:36 น. - comment id 304844
ชมโฉมได้เยี่ยมจริงครับคุณ ไพเราะ และงดงามมาก ให้นึกถึง... ดูผิวซินวลละอองอ่อน มะลิซ้อนดูดำไปหมดสิ้น สองเนตงามกว่ามฤคิน นางนั้นเป็นปิ่นโลกา งามโอษฐ์ดังใบไม้อ่อน งามกรดังลายเลขา งามรูปเลอสรรขวัญฟ้า งามยิ่งบุพผาเบ่งบาน ฯลฯ *-* *-* *-* *-* *-*
3 สิงหาคม 2547 10:20 น. - comment id 304883
สื่อออกมาได้ครบถ้วนงดงามทั้ง จินตนาการ และ รูปอักษรศิลป์ ๚ะ๛ size>
3 สิงหาคม 2547 10:39 น. - comment id 304897
งามภาพงามคำรจนาชมค่ะ มาให้กำลังใจ และรักนามปากกาสุดหัวใจเลยนะคะ
3 สิงหาคม 2547 12:13 น. - comment id 304945
พินิจนิ่งมิ่งขวัญอนันต์เนตร ทั้งแก้มเกศนวลน้องต้องสมาน ตามหัวใจไปผนึกรักผูกพันธ์ เกินรำพันเอ่ยชมคมความงาม
3 สิงหาคม 2547 13:44 น. - comment id 304994
มาอ่านให้กำลังใจ นะครับ เขียนได้ดีมากเลย
3 สิงหาคม 2547 17:05 น. - comment id 305074
สวัสดีครับน้องเบญ แวะมาอ่านงานของน้องเบญอีกรอบครับ ยิ่งอ่านก็ยิ่งมองเห็นความความสละสลวยในบทกลอน ผู้หญิงคนนี้น่ารักจริง ๆ อ่ะครับ พรรณนามาก็ถูกต้องแล้ว สวยเด่น น่าสนใจจริง ๆ ครับ เขียนเรื่อย ๆ นะครับน้องเบญ พรุ่งนี้ขอให้ทำข้อสอบได้ทุกข้อนะครับ อย่าลืมอ่านหนังสือด้วยหล่ะ อยากมองหน้าเธอนานนานอย่างนี้ อยากบอกคนดีว่าห่วงใยนักหนา รักษาเนื้อ รักษาตัวยามไกลตา แล้วจะรอเวลากลับมาเหมือนเดิม แม้ไม่ได้ใกล้สายตาในวันนี้ แต่ความรักที่มีกลับยิ่งเพิ่ม ความห่างไกลยิ่งส่วใจมาต่อเติม ความคิดถึงยังเหมือนเดิมตลอดมา อยากเจอเธอเท่านั้น ไม่เคยฝันอะไรมากไปกว่านี้ ขอเพียงได้สบตาแค่เสี้ยวนาที ความคิดถึงที่มีคงเบาบาง เธออยู่ไกลแสนไกล ความจำเป็นต้องไปทำให้เราห่าง แต่ความรู้สึกในใจไม่มีวันเลือนลาง ยังฝันว่าสักวันคงได้ร่วมทางอย่างเดิม
3 สิงหาคม 2547 21:49 น. - comment id 305262
ดูดวงหน้าในตาเจ้าช่างหวาน น่ารับทานเสียนี่คนดีเอ่ย แถมปากนิดจมูกน้อยร้อยเลยเลย โถคุณเอ๋ยช่างน่ารักเสียนี่กระไร *-*กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ งามมากเลย*-*
4 สิงหาคม 2547 01:29 น. - comment id 305384
ขอบคุณทุกๆคนที่มาให้กำลังใจนะคะ ปลื้มจังเลย..พรุ่งนี้ต้องสอบวิชาวิจารณ์วรรณคดีของอ.ดวงมน จะรอดหรือเปล่าก็ไม่รู้ค่ะ อาจตายคาห้องสอบ ฮือๆ
4 สิงหาคม 2547 23:14 น. - comment id 306227
งามไรทนต์หม่นขาวเหมือนไข่มุก สองเนตรสุกสดใสชวนใฝ่ฝัน คิ้วโก่งงามยามยิ้มพริ้มพราวพรรณ นาสิกโด่งเป็นสันเหลือกลั้นรัก..... มาชมความงามด้วย อิอิ