.....ยังรอคอยเธออยู่ตรงนี้ ที่ตรงนี้ที่มีเธอกับฉัน และหวังว่าสักวันหนึ่งเราจะมีกัน ที่ตรงนั้นอยากให้มันเหมือนเดิม ยังจำภาพตรงนั้นได้ไหม สองเราเดินจูงมือไปด้วยกัน บันทึกเรื่องราวของกันและกัน ใส่ไดอารีทุกวันผูกพันด้วยหัวใจ ทำได้เพียงมองดูรูปถ่าย มันมีความหมายต่อความรู้สึกฉัน ได้เพียงมองรูปความผูกพัน ทำได้แค่นั้นก็สุขเกินพอแล้วหัวใจ Im wait for you here . It s have me and you here. and hope someone I have just you. Please, I want to give resemble . When are the picture? Im walk especially by the hand go with you. Im note a story for you. Im note a diary everday as heart. I do but see in the photo. It s have mean per fell me. Im see the photo commit. I do as happy over .
7 กรกฎาคม 2553 16:45 น. - comment id 235031
Just waitting for you here, where we were always be. Hope someday without tear, we can stay you and me. Holding hands and walk together, can you remember that day? For the story we play, I 've written in my diary that way. Your photos reminded me, love and care, laugh and glee. Your photos give me back, the time of happiness.
2 สิงหาคม 2547 14:59 น. - comment id 304447
เยี่ยมมากครับ เป็นอีกรูปแบบนึง สำหรับผู้ที่สันทัดทางภาษาอังกฤษ ;)
2 สิงหาคม 2547 15:04 น. - comment id 304452
พี่ค่ะ ช่วยแต่งเป็นอังกฤษให้หนูหน่อยได้ไหมค่ะ ........ หนูทำได้เท่านี้จริงๆๆค่ะ...........หนูไม่เคยแต่งด้วยอะค่ะ............ ขอเป็นน้องใหม่ในบ้านหลังนี้ด้วยนะค่ะ
2 สิงหาคม 2547 15:17 น. - comment id 304457
เก่งแล้วหละ.... แค่นี้ก็ดีแล้ว พี่ลูกกวาดก็ชอบกลอนของน้องนะ ยังไงก็ส่งกลอนมาให้อ่านอีกเยอะๆนะคะ แล้วพี่จะติดตามจ้า เอ้อ เรื่องภาษาอังกฤษ แปลไปเถอะ กลอนของพี่ พี่ให้อาจารย์ฝรั่งช่วยดู ท่านว่า กลอนของฝรั่งไม่มีรูปแบบ ไม่จำกัดไวยากรณ์ ให้เข้าใจในตัวบทกลอนนั้นๆเป็นพอจ๊ะ แต่ถ้าให้ถูกไวยากรณ์ก็ยิ่งดี แต่ไม่ต้องกังวลให้มากนะคะ
2 สิงหาคม 2547 15:24 น. - comment id 304460
อ่อนช้อยสละสลวยมากสำหรับบทกลอนนี้ สื่ออารมณ์ได้นุ่มนวลชวนฝัน เก่งมากใน การใช้กลอนถ่ายทอดอารมณ์ออกมา ยินดีต้อนรับน้องสาวเก่งๆเข้าสู่ชายคา บ้านกลอนไทยที่เปรี่ยมเต็มไปด้วยไออุ่น ๚ะ๛ size>
2 สิงหาคม 2547 16:26 น. - comment id 304474
ลูกกวาดสีฟ้า..... ..ประทับใจในบทกลอนพี่มากนะค่ะ........พี่เป็นแรงบันดาลใจที่ช่วยให้ใบไผ่.....กล้าที่จะทำนะค่ะ......ขอบคุณมากนะค่ะที่แวะเข้ามา............ด้วยหัวใจที่อบอุ่น........
2 สิงหาคม 2547 16:28 น. - comment id 304475
หากรักในบทกวี........ เราสองคนก็ไม่มีความแตกต่างค่ะ........ เรื่องของบทกวีเป็นเรื่องของจินตนาการที่หัวใจ.....แต่เรื่องของคนที่ชื่นชอบในบทกลอนจึงเป็นคนที่มีความละเอียดอ่อนในหัวใจเช่นค่ะพี่......... ปราสาทรัก อบอุ่นด้วยหัวใจ........... ขอให้ที่นี่เป็นนิจนิรันทร์นะค่ะ..... ขอบคุณพี่มากค่ะ ที่แวะเข้ามาให้ความคิดเห็นค่ะ
2 สิงหาคม 2547 20:17 น. - comment id 304592
มาเปงกำลังใจให้ค่ะ
2 สิงหาคม 2547 20:23 น. - comment id 304606
ขอบคุณสำหรับกำลังใจดีๆๆที่มอบให้กันนะค่ะ ที่นี่ เป็นอมตะแห่งบทกวีค่ะ.............
3 สิงหาคม 2547 12:04 น. - comment id 304939
อาทิตย์ลาลบเลือนเหมือนเคลื่อนคล้อย การรอคอยคอยรอเพื่อก่อฝัน นับดวงดาวพราวพร่างร่างตะวัน มองดวงจันทร์แจ่มแสงแรงศรัทธา แนะนำให้ไม่ว่ากันนะครับ ยังจำภาพตรงนั้นได้ไหม สองเราเดินจูงมือไปด้วย กัน บันทึกเรื่องราวของกันและกัน ใส่ไดอารีทุกวันผูกพันด้วยหัวใจ คำสุดท้ายวรรคที่สองไม่ควรลงเสียงสามสามัญ ถ้าลงเสียงสูงได้จะดีมากๆๆ เลยครับ เช่น ฝัน ขัน สุขสันต์ ฉัน ผัน ฯลฯ เป็นต้น แต่ถ้อยคำอื่นสามารถเขียนได้ดีมากเลย ผมจะคอยเป็นกำลังใจต่อไปนะครับ
5 สิงหาคม 2547 23:18 น. - comment id 306971
ยังจำภาพตรงนั้นได้ไหม ภาพสองเราร่วมสุขสันต์ บันทึกเรื่องราวของกันและกัน ใส่ไดอารีทุกวันผูกพันด้วยหัวใจ ขอบคุณค่ะพี่ที่แวะมาชม.....และมาให้กำลังใจค่ะ