เจ็บ

windsaint

เจ็บ
ฟังน้ำเสียงที่รื่นเริงมีความสุข
แต่น้ำคำกลับรุกไปสุดขั้ว
เพียงน้ำตาไม่หลั่งออกจากตัว
เพราะว่ากลัวน้ำใจไหลหมดแรง
รู้ว่าซักวันต้องเป็นแบบนี้
แต่พอเกิดทันทีใจมันก็แสลง
ก็อยากจะเอื้อมคว้าไว้จนสุดแรง
แต่แสดงอะไรออกไปไม่ได้เลย
เพราะภายนอกต้องทำเป็นเพื่อนที่ดี
เป็นคนที่ยังอยู่ต้องวางเฉย
แต่ภายในมันร้าวไม่เหมือนเคย
คงได้แค่เอ่ยบอกไปว่ายินดี
เหมือนน้ำเสียงจะดีจะอดกลั้น
แต่ข้างในนั้นเจ็บปวดขนาดนี้
บาดแผลลึกบาดลงไปไร้ใยดี
คงต้องเก็บคำคำนี้ว่า รักเธอ				
comments powered by Disqus
  • Darkness_Hero

    2 สิงหาคม 2547 03:01 น. - comment id 304190

    เศร้าตามเลยอ่ะ
  • Robert TingNongNoi

    2 สิงหาคม 2547 06:04 น. - comment id 304216

    
    เยี่ยม  กลอนที่ไพเราะงดงามสอดใส่ลงไปได้
    หลากหลายอารมณ์   แต่ท้ายสุดก็จมลงไปใน
    ความเศร้าร้าวลึก เหมือนกลั่นออกมาจากจิต
    ใต้สำนึกที่ฝังลึกอยู่ในหัวใจ ทำได้ดีมาก๚ะ๛
    
    size>
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    2 สิงหาคม 2547 10:19 น. - comment id 304270

    มีน้ำอดน้ำทนดี เจ็บก็ไม่ร้อง น่าจะเป็นนักมวย อิอิ
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    2 สิงหาคม 2547 12:09 น. - comment id 304336

    มาอ่านเป็นกำลังใจให้...นะครับ
    
    
  • รักคุณคับ

    2 สิงหาคม 2547 20:36 น. - comment id 304643

    เป็นกำลังใจให้นะคับ..

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน