...๑ เขียนกวีร้อยวลีทุกบาทบท บรรจงจดศัพท์สร้อยทุกถ้อยศรี ผูกลำนำพร่ำคำ...ย้ำวจี แทนความงามนามความมีที่หัวใจ บทกวีที่พี่เขียน...ในวันก่อน ทุกบทกลอนกลางสำนึกจารึกให้ จากอารมณ์ร้อยรัดสัมผัสใจ ทุกอาทรอาวรณ์ไหวในสำนึก ใช้อักษรกลอนสารมานานแสน ฝากสื่อแทนไมตรีที่รู้สึก ให้แทนทดความงามงดหมดส่วนลึก แทนรู้สึกลึกล่วงห้วงหัวใจ แทนจริงใจมอบให้อย่างงามงด แทนสร้อยรสงดงามความสดใส แทน สัมพันธภาพ ความรักความห่วงใย แทนหัวใจใฝ่ถึงทุกเวลา แทนคำมั่นสัญญาเอมอิ่มอุ่น แทนรักคือเขาขุนทรงคุณค่า ไม่ไหลหลับกับเล่ห์กาลเวลา วันข้างหน้ายังกล้าพอให้รอดู บทกวีที่ฉันเขียน...ในวันนี้ ทุกวลีที่พร่ำย้ำยังจำอยู่ ยังข้นเข้มเต็มในหัวใจรู้ ยังพรั่งพรูอยู่อย่างไม่ห่างทรวง บทกวีทุกบทที่ขบคิด ร้อยเท่าใจที่บูชิตไม่คิดหวง เป็นถ้อยคำจากห้วงฤดีดวง เกินจะตวงตักไปให้ใครดู ๒ ณ.วินาทีนี้ของชีวิต ที่รักของผมคุณยังคงเป็นภาพฝัน และความงดงามของชิวิต เสมอเสมอ นับแต่วินาทีนั้น ที่เราต้องกล่าวคำอำลา นานมาจนวินาทีนี้. นอกจากความทรงจำอันเงียบงาม ในรู้สึกผมก็งามเงียบเช่นนั้นตลอดมา ถ้อยงามในบทจรรโลงใจในภาพยนต์ไทยเรื่องหนึ่ง ยังก้องหัวใจผม มิคลาย ข้ายินดีที่เจ้ามาอยู่ ณ.ที่แห่งนี่ แต่เจ้าอาจยินดีที่จะได้จากไป คงใกล้เคียง กับสัมพันธภาพของเราในบัดเวลานี้นะคนดี ยังจดจำได้น่ะที่รัก ถ้อยคำที่ผมสัญญากับคุณ ว่าหัวใจรักที่แหลกสลาย.จะไม่กลับไม่กลายเผาไหม้ใจใครให้ต้องช้ำหมอง. วันนี้ผมยังจำสัญญานั้น อย่างระแวดระวังยิ่ง แต่ที่รักของผม. ขณะที่ทุกวันชีวิตผมต้องเดินต่อไป แต่หัวใจผมกลับย่ำอยู่กับที่. หรือเพราะผมย่ำอยู่กับคุณซึ่งเป็นทุกอย่างในกาลอดีตโน่น ก่อนข่มตาหลับลงทุกคืน คุณกลับเป็นเรื่องราวสุดท้ายที่ผมครุ่นคำนึงนึก ผมท้อใจบ้างเหมือนกันคนดีที่บางขณะของเวลา ที่ถึงแม้ว่าผมอาจสอนใจตัวเองได้ แต่มิอาจสั่งใจตน ให้วางตนวางตัววางหัวใจ.ให้เหมาะให้ควรไม่ได้สักที นานนับวัน นับเดือน และ.ปีกว่าแล้วซินะ ที่การใช้ชีวิตของผม หัวใจรักสั่งการให้ยึดเหตุและยึดผล แปลกแต่จริงครับคนดี บัดวินาทีนี้ หัวใจผมกลับนิ่งหยุดอยู่กับที่.ไม่คิดก้าว และไม่กล้าเดินไปไหนสักทีหนึ่ง บางทีในคืนค่ำที่เงียบเหงา. ความรู้สึกผมก็ได้ดำดิ่งไปกับบทเพลงโศกที่ครวญสะกดความรู้สึก เป็นบทเพลงดั่งฟ้าผ่าลงกลางใจ ... บางคืนในครุ่นคิดคำนึงของผม ผมใช้เวลาก่อนข่มตาลงกว่าค่อนคืน ที่จะจัดวางเรื่องราวในวันวานที่ผ่านมาให้อยู่ในส่วนเสี้ยวความรู้สึกที่จะทำให้ผมหลับตาลงได้. ช่างทรมานนะคนดี ทรมานที่มิรู้ได้ว่าเมื่อไหร่ความรู้สึกเหล่านี้จะจบลงสักทีหนึ่ง เมื่อคืนนี้ เมื่อคืนก่อน คืนก่อนเมื่อคืนก่อนนี้ หรืออาจรวมเรียกได้ว่าหลายคืนวานมาแล้ว ผมยังนึกถึงวันก่อน วันที่ผมเพิ่งจะเรียนรู้รักครั้งแรกในหัวใจ ยามที่ผมยิ้มร่ายิ้มรับ.กับทุกความเป็นไปในความเป็นคุณความเป็นผมและความเป็นเรา ผมนึกเห็นตัวเองในวันนั้นผมช่างอิ่มสุขอิ่มใจ ผมเคยบอกใครหลายคนที่มิเคยเข้าใจในสิ่งที่ผมเป็นในกาลนั้นและจวบจนกาลนี้ แม้ในวินาทีที่เราจากลากันเป็นนิรันดร์แล้วก็ตามว่า สักวันหนึ่งความสงสัยในตัวพวกคุณทั้งหลายจะหมดไปว่าทำไมผมจึ่งรัก รัก รัก และรักเธอเช่นนี้ ผมเคยบอกคุณด้วยประโยคแสนเชย และมิน่าจะกล่าวกับใครเลยในยุคสมัยแห่งความสมัยใหม่เช่นนี้ ผมรักคุณมิใช่เพราะคุณรักผม แต่เพราะผมเกิดมาเพื่อรักคุณ วันนี้ยามที่ผมได้รักคุณ ผมจึงลืมหิว ลืมง่วง ลืมเหงา และลืมทุกความเป็นไปที่จะทำลายสัมพันธภาพระหว่างเรา แหละจะมีสิ่งเดียวที่ดวงใจผมจะมิมีวันลืม คือคุณ ผมได้ยลคุณหัวเราะและกล่าวคำนั้นแก่ผม คุณว่าคุณโชคดี. วันนั้นผมยิ้มและอิ่มร่ากับคำคุณ แม้ตอนนี้ผมคิดว่าแท้ที่จริงแล้วคุณมิได้พูดอะไรเพื่อผมเลย วันนั้นคุณแค่กล่าวความในที่คุณรู้รับต่างหากเล่า วันนี้ผมจึงมิเคยได้โชคดีเช่นที่คุณรู้สึก. แต่ช่างเถอะคนดีของผมเพราะเหล่านั้นเปล่าประโยชน์จะครวญใจ วันนี้วันเวลาเปลี่ยนไปมากแล้ว วันและวัยเราก็ก้าวไปจนไกลเกินกว่าที่จะมาถามย้ำเหตุแห่งความเป็นไปในกาลเก่านั้นอีก วันนี้เราเติบโต ทั้งตัวทั้งหัวใจ เป็นวันและวัยที่ต้องก้าวไปข้างหน้าต่อไป ผมจึงมิได้รบกวนความเป็นไปแห่งคุณอีกเลย.คนดี วันนี้เราจึงมิได้เป็นเช่นเส้นขนาน แต่กาลที่ล่วงมาทำให้ผมเริ่มเข้าใจและยอมรู้ว่านาทีนี้ เราเป็นได้แค่เส้นทะแยงที่ถึงแม้นอาจมีโอกาสได้มาพบกันอีกคราฐานคนเคยคิดรักและไม่หวังพรากจากกันเท่านั้น.จะหวังใจดั่งที่เคยมาดหมายไม่ได้อีก หลายค่ำคืนในกาลโน้นโพ้นเวลาที่คุณยังดาวพราวสว่างแสงในดวงใจ ผมเคยเขียนถ้อยร้อยคำฝากรัก ฝากลม ฝากฟ้าฝากจันทร์ไว้มากมาย บทกวีแห่งรักเหล่านั้นต่างหากที่ชโลมใจให้ผมมองย้อนคืนหลังได้อิ่มอารมณ์ดั่งเช่นปัจจุบันนี้ คืนนี้ก็เช่นกันถ้าฟ้าขาวพราวฟ้าที่สว่างอยู่เบื้องหน้าจะรับรู้ความเป็นไปของดวงใจที่กาลหนึ่งเคยอาจหาญริรักปักใจกับดวงใจดวงหนึ่งในวันวาน และจะเข้าใจในความเป็นไปในวันนี้บ้าง. แม้เพราะความระลึกนึกถึงสำหรับผมถึงเธอยังไม่เคยเปลี่ยนเป็นอื่น แต่ผมคงมิกล้าวานไหว้ฝากข่าวฝากใจเหมือนเช่นกาลอดีต หากแต่วันนี้สิ่งที่อยากทำ ถ้าทำได้..ผมอยากฝากแรงปรารถนาดีทั้งมวล ที่มี หากจะเป็นประโยชน์แก่เนื้อใจเธอ เพื่อเธอได้สว่างไหวในทางที่ก้าวไปข้างหน้าได้บ้าง ผมไหว้วานคุณหน่อยเถอะฟากฟ้าสว่างไหว ช่วยนำคำปรารถนานี้ไปบันดาลให้เธอได้ดั่งใจเธอปรารถนา. อธิษฐานจากใจให้ความงดงามจงเกิดแก่เธอเป็นนิรันดร์.. ด้วยหัวใจสม่ำเสมอ / แทนคุณแทนไท ขบเขียนขณะนี้ที่น้ำตารินร่วงพระเสาร์ที่ ๓๑ ปลายกรกฏา ๔๗๑๑.๐๒ นาฬิกา
แทนคุณแทนไท 31 ก.ค. 2547 14:19 น. - ID 58224 
3495
45
0
24 ธันวาคม 2551 05:19 น. - comment id 264013
31 กรกฎาคม 2547 14:34 น. - comment id 303341
จากบทกวีที่เขียน .. ยังคง .. เป็นพี่แทน .. เช่นเดิมนะคะ มาทักทายพี่ชายค่ะ .. ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ¤ ¤ KËÅM _ PÖÑG¹ ¤ ¤
31 กรกฎาคม 2547 14:40 น. - comment id 303346
บางที่ในคืนค่ำที่เงียบเหงา. ความรู้สึกผมก็ได้ดำดิ่งไปกับบทเพลงโศกที่ครวญสะกดความรู้สึก ฟ้าผ่ากลางใจ สองเรารักกัน รักกันมานานหลายปี สัญญาว่ารักเรานี้ กี่ปีก็ไม่แปรผัน จุดธูปสาบาน จะรักมั่นคงต่อกัน บอกรักเราไม่มีวัน พรากจากกันนั่นคือสัญญา โถใจหนอใจ เจ้านั้นทำด้วยอะไร สัญญาที่ให้กันไว้ ทำไมถึงผิดวาจา อ้ายผิดอะไร ร้ายแรงนักหรือแก้วตา ไม่มีแม้คำอำลา อยู่อยู่ก็มา หนีหน้าทิ้งกัน เหมือนโดนฟ้าผ่า ลงมากลางใจ ไม่มีลางร้ายเรื่องใด บอกเตือนให้รู้ตัวทัน อะไรเป็นเหตุ อ้ายนี้ไม่รู้เหมือนกัน หรือรักที่ให้เจ้านั้น มันไม่มีความหมาย ซักคำสองคำ ร่ำลาอ้ายแนสักหน่อย แค่เพียงเวลาเล็กน้อย ให้กันไม่ได้ใช่ไหม เสียแรงเคยรัก เคยสัญญากันไว้มากมาย กลับมาทิ้งกันง่ายง่าย เหมือนคนไม่เคยรักกัน...
31 กรกฎาคม 2547 15:03 น. - comment id 303355
..สวัสดีค่ะ... ...ตัวอักษรที่จาร..ฝากผ่านให้ บอกความนัย..ดวงจิต..ว่าคิดถึง มิตรภาพที่นี่...มีตราตรึง ยังแอบซึ้ง..คำปลอบที่มอบมา.... ..ขอบคุณนะคะ ที่ไปทักทายกันทุกครั้ง... ..~-~..
31 กรกฎาคม 2547 15:32 น. - comment id 303364
มาทักทายพี่แทนค่ะ นานแล้วนะคะไม่ได้คุยกัน ยังสบายดีอยู่ฤา บทกลอนช่างเอื้ออาทร อบอุ่นใจสำหรับคนที่ได้อ่านนะคะ
31 กรกฎาคม 2547 15:36 น. - comment id 303366
.เยี่ยมมากครับบทนำแห่งความเศร้าและโหยหา ที่เรียบเรียงออกมาได้ประทับใจสื่อความในแห่ง การคิดถึงท้อแท้ที่เปลี่ยนแปรจากรักมาเป็นร้าง มันคงเป็นทางบาปที่อาจจะกระทำมาแต่ปางหลัง ปลงเสียเถิดครับ คุณคงไม่เหงาเพราะมีเพื่อนที่ ได้อ่านผลงานชิ้นนี้ร้องไห้ไปพร้อมกันคุณหลาย ท่าน....อย่างน้อยที่สุดก็ผมคนหนึ่งหละครับ๚ะ๛ size>
31 กรกฎาคม 2547 15:50 น. - comment id 303375
แบบว่าซึ้งอ่ะค่ะ ซึ้งมากมาย ถ้ามีแฟนหวานซึ้งแบบนี้ก็ดีเนอะ จะหาได้ที่ไหนหนอ ขอชื่นชมด้วยใจจริงค่ะ ว่าบทกลอนเขียนได้ดีมาก ๆ เลย
31 กรกฎาคม 2547 16:04 น. - comment id 303385
อ่านแล้วอยากให้กลอนนี้เป็นกลอนที่ผมเขียนเองจังเลย ชอบครับ หวาน พริ้ว และได้อารมณ์
31 กรกฎาคม 2547 16:46 น. - comment id 303408
จากบทกวีที่เขียน .. ยังคง .. เป็นพี่แทน .. เช่นเดิมนะคะ มาทักทายพี่ชายค่ะ .. ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ตอบ...น้องสาว¤ ¤ KËÅM _ PÖÑG¹ ¤ ¤ ขอบคุณที่มาทักทายพี่แทนครับ หวังใจว่าน้องสาวพี่จะสุขสดใสทุกวันน่ะครับ....
31 กรกฎาคม 2547 16:52 น. - comment id 303415
..สวัสดีค่ะ... ...ตัวอักษรที่จาร..ฝากผ่านให้ บอกความนัย..ดวงจิต..ว่าคิดถึง มิตรภาพที่นี่...มีตราตรึง ยังแอบซึ้ง..คำปลอบที่มอบมา.... ..ขอบคุณนะคะ ที่ไปทักทายกันทุกครั้ง... ..~-~.. ตอบ...คุณซอมพลอ ขอบคุณมิตรไมตรีที่ให้ มาฝากถ้อยร้อยรายให้คลายหม่น มาทายทักวันอกหักรักระทม มาฝากคำนิยมอารมณ์กลอน... ขอบคุณกลอนไพเราะครับ ดีใจที่เห็นชื่อคุณครับ ไม่ได้เห็นมานานคงเพราะมิค่อยได้มาโพสงานใช่หรือไม่ครับ ชอบงานเขียนคุณครับ ไพเราะและสุขเศร้าครับ... ขอบคุณด้วยหัวใจที่มาครับ ขอให้มีทุกวันที่งดงามเป็นนิรันดร์ครับ
31 กรกฎาคม 2547 17:05 น. - comment id 303428
มาทักทายพี่แทนค่ะ นานแล้วนะคะไม่ได้คุยกัน ยังสบายดีอยู่ฤา บทกลอนช่างเอื้ออาทร อบอุ่นใจสำหรับคนที่ได้อ่านนะคะ ตอบ...น้อง sun strom ขอบคุณที่มาทักทายครับ ใช่ครับนานเหมือนกันครับที่ไม่ได้คุยกัน หวังว่าสบายดีน่ะครับ พี่แทนก็สบายตามที่ควรเป็นครับ ขอบคุณถ้อยคำนิยมในบทกลอนและงานที่ร้อยเรียงครับ หวังว่าน้องจะมีแต่วันที่งดงามครับ
31 กรกฎาคม 2547 17:08 น. - comment id 303432
.เยี่ยมมากครับบทนำแห่งความเศร้าและโหยหา ที่เรียบเรียงออกมาได้ประทับใจสื่อความในแห่ง การคิดถึงท้อแท้ที่เปลี่ยนแปรจากรักมาเป็นร้าง มันคงเป็นทางบาปที่อาจจะกระทำมาแต่ปางหลัง ปลงเสียเถิดครับ คุณคงไม่เหงาเพราะมีเพื่อนที่ ได้อ่านผลงานชิ้นนี้ร้องไห้ไปพร้อมกันคุณหลาย ท่าน....อย่างน้อยที่สุดก็ผมคนหนึ่งหละครับ๚ะ๛ ตอบ...คุณRobert TingNongNoi ขอบคุณที่มาอ่านงานให้อุ่นใจครับ ว฿งในไมตรีที่หยิบยื่นมาครับ ขอบคุณทุกถ้อยคำที่ฝากไว้ อันที่จริงผมก็มิได้รู้ดอกครับว่าเหตุแห่งการพลัดพรากเป็นเพราะอะไรกันแน่ แต่สิ่งหนึ่งที่เชื่อมั่นคือ เมื่อใดดวงใจเรารัก รักย่อมงอกงามในใจเป็นนิรันดร์ครับ... ขอบคุณที่มเป็นเพื่อนร่วมบ้านที่มากมายน้ำใจอีกหนึ่งท่านครับ...ขอบคุณจากใจ
31 กรกฎาคม 2547 17:15 น. - comment id 303434
แบบว่าซึ้งอ่ะค่ะ ซึ้งมากมาย ถ้ามีแฟนหวานซึ้งแบบนี้ก็ดีเนอะ จะหาได้ที่ไหนหนอ ขอชื่นชมด้วยใจจริงค่ะ ว่าบทกลอนเขียนได้ดีมาก ๆ เลย ตอบ...คุณFuture_Perfect`` ขอบคุณครับที่อ่านงานแล้วรู้สึกซึ้งครับ ดีใจครับที่มีคนซึ้งในงาน มีแฟนเขียนงานแบบนี้ดีจริงรึครับ ผมมิค่อยแน่ใจ เพราะทำไมผมจึงโสดอยู่เช่นนี้ คงเพราะมิได้เจอคนเช่นที่คิดเหมือนกันเป็นแน่เลย... ขอบคุณหัวใจคุณที่ชื่นชมครับ และขอบคุณจากใจจริงๆว่าถ้อยที่ร้อยฝากไว้ผมอิ่มใจยิ่งนักครับคุณ... หวังใจให้คุณมีแต่รักที่งดงามครับ ...จากใจ
31 กรกฎาคม 2547 17:17 น. - comment id 303436
อ่านแล้วอยากให้กลอนนี้เป็นกลอนที่ผมเขียนเองจังเลย ชอบครับ หวาน พริ้ว และได้อารมณ์ ตอบ...คุณ ม.ปณิธาน ขอบคุณครับ ลองเขียนซิครับ เพราะคุณเขียนได้งามใจมากกว่างานผมยิ่งนัก ขอบไมตรีที่ให้เวลามาอ่านงานครับ.... ขอให้มีแวนที่งดงามครับคุณ
31 กรกฎาคม 2547 17:19 น. - comment id 303439
ฟังถ้อยคำพร่ำพรอดออดอ้อนเสียง สื่อสำเนียงเรียงร้อยถ้อยคำหวาน ด้วยรักซึ้งตรึงใจนานแสนนาน ตราบชั่วกาลประทับไว้ในวิญญา.....ฯ งานงามด้วยลีลาที่หวานซึ้งปนเศร้า...ไพเราะมากค่ะ...พี่ราชิกา...มาชื่นชมด้วยใจจริงจ๊ะ..วันนี้พึ่งว่าง..แวะมาเยี่ยมน้องแทนค่ะ...
31 กรกฎาคม 2547 18:40 น. - comment id 303481
แวะมาชมงานงาม
31 กรกฎาคม 2547 18:48 น. - comment id 303486
เอ .. กระไรหนอ หัวใจไยช้ำเพียงนี้ สหาย ..
31 กรกฎาคม 2547 20:24 น. - comment id 303534
มาชื่นชมผลงานพี่แทนค่ะ
31 กรกฎาคม 2547 20:34 น. - comment id 303539
แต่งได้ดีนะครับ ภาพสวยมากครับ :)
31 กรกฎาคม 2547 20:42 น. - comment id 303541
ภาพสวย กลอนก็งดงาม เหมาะสำหรับเป็นผลงานของพี่ชายของเราจริงๆ........
31 กรกฎาคม 2547 22:07 น. - comment id 303608
สังเกตเห็นกันบ้างหรือเปล่า ว่ามีบางคนแอบตามเธอเป็นเงาอยู่ใกล้-ใกล้ ถ้าเธอลองมองดี-ดี จะรู้สึกถึงความหวังดี ของบางหัวใจ แล้วจะรู้ว่าที่เขาทําไป เพียงเพราะอยากอยู่ใกล้-ใกล้หัวใจเธอ ~?:*:?:*:?:* ll๛เมกกะ [เมก]๛ll ~*~ ll๛[แค่]คนในนิยาย๛ll *:?:*:?:*:?~
31 กรกฎาคม 2547 22:49 น. - comment id 303631
หวานจังค่ะ... ถ้ามีคนคิดถึงเราแบบนี้บ้าง คงจะดีน้า
1 สิงหาคม 2547 05:30 น. - comment id 303679
หน้าส่วนตัว
กดออดจอดป้ายฟ้า ลงหน่อยจ้าจะพบเขา
แทนคุณแทนไทเงา คิดถึงเราหรือเจ้าคะ
อิอิอิ..
อันเนื่องด้วยป่วยใจ มดนั่นไงกัดตุตะ
ก็แทนโรยตาลซะ หวานจรดจะพระประแดง
อิอิอิ..
เอากระสอบมากอบ เอาเสียมจอบโกยไปแกง
หวังใดใครนะแหนง มิกล้าแกล้งต้องแทนคุณ
เฮ้อ..คิดถึงเธอ..อิอิ
1 สิงหาคม 2547 08:09 น. - comment id 303725
..เรน..ชอบจังคะ ..พี่แทน..
เป็นบทกวี ..ที่สื่อ..ได้ไพเราะ..
อบอุ่นจังคะ..
เรน..เป็นกำลังใจ ..ให้พี่แทน.. นะคะ...
1 สิงหาคม 2547 09:26 น. - comment id 303756
อ่อนไหว...จนจับใจจริงๆ ค่ะ .........................................
1 สิงหาคม 2547 10:38 น. - comment id 303807
มาอ่านเป็นกำลังใจนะครับ เขียนได้ดีนะ ผมขโมยรูปแล้วเด้ออออ
2 สิงหาคม 2547 12:40 น. - comment id 304368
ถ้าจะเรียกว่าเทพบุตรแห่งความหวาน คงจะไม่ผิดฝาผิดตัวอย่างแน่นอน เข้ามาในงานไหนอ่านแล้วเคลิ้มตามไปด้วย ดีไปอย่างที่ผมเป็นผู้ชาย งดงามทั้งร้อยแก้วและร้อยกรองครับ
2 สิงหาคม 2547 19:19 น. - comment id 304527
ฟังถ้อยคำพร่ำพรอดออดอ้อนเสียง สื่อสำเนียงเรียงร้อยถ้อยคำหวาน ด้วยรักซึ้งตรึงใจนานแสนนาน ตราบชั่วกาลประทับไว้ในวิญญา.....ฯ งานงามด้วยลีลาที่หวานซึ้งปนเศร้า...ไพเราะมากค่ะ...พี่ราชิกา...มาชื่นชมด้วยใจจริงจ๊ะ..วันนี้พึ่งว่าง..แวะมาเยี่ยมน้องแทนค่ะ... ตอบ..พี่ราชิกา แม้ว่ากาลจะผ่านไปนานแค่ไหน แม้ดวงใจหวั่นไหวเป็นหนักหนา แม้ที่ทุกข์ทำให้ท้อทรมา ด้วยรักนักจักกล้า จะรอคอย... ขอบคุณพี่ตุ้มครับ กลอนไพเราะมากครับ ขอบคุณคำชมชื่น ขอบทุกเวลาที่แวะมาครับ... หวังว่าจะมีทุกทุกวันที่ งดงาม ดีงาม และสวยงามครับ....
2 สิงหาคม 2547 19:21 น. - comment id 304528
แวะมาชมงานงาม ตอบ...คุณฤกษ์ ขอบคุณครับ ขอบคุณทุกถ้อยคำ ขอบคุณที่มาเยือน....
2 สิงหาคม 2547 19:24 น. - comment id 304529
เอ .. กระไรหนอ หัวใจไยช้ำเพียงนี้ สหาย .. ตอบ...คุณอัลมิตรา อย่าสงสัยไปเลยครับ ดวงใจบางทีก็ช้ำๆอย่างนี้แหละ...ชีวิตครับ.... ขอบคุณที่มาเยือนครับ หวังใจว่าจะมี่แต่วันที่ดีงามครับ
2 สิงหาคม 2547 19:25 น. - comment id 304531
มาชื่นชมผลงานพี่แทนค่ะ ตอบ....น้องปลาวาฬสีน้ำเงิน ขอบคุณที่มาชื่นชครับ แค่น้องมาเยือน พี่แทนก็ดีใจมากแล้วครับ หวังใจว่าจะสบายดีน่ะ ขอให้มีแต่วันสุขใจครับ
2 สิงหาคม 2547 19:30 น. - comment id 304533
แต่งได้ดีนะครับ ภาพสวยมากครับ :) ตอบ...คุณหมึกมรกต ขอบคุณสำหรับคำชมครับ อันที่จริงเขียนงานตามความรู้สึกเท่านั้นเองครับ.. ส่วนภาพก็ต้องขอบคุณเพื่อนที่ส่งมาให้ครับ... ขอบคุณที่มาเยือนครับ
2 สิงหาคม 2547 19:36 น. - comment id 304539
ภาพสวย กลอนก็งดงาม เหมาะสำหรับเป็นผลงานของพี่ชายของเราจริงๆ........ ตอบ...น้องลูกกวาดสีฟ้า เมื่อเห็นน้องส่วแวะมา พี่ดีใจยิ่งครับ... ขอบคุณความเห็นที่ฝากไว้ครับ... ขอให้โชคดีมีชัยนะครับ...
2 สิงหาคม 2547 19:38 น. - comment id 304541
สังเกตเห็นกันบ้างหรือเปล่า ว่ามีบางคนแอบตามเธอเป็นเงาอยู่ใกล้-ใกล้ ถ้าเธอลองมองดี-ดี จะรู้สึกถึงความหวังดี ของบางหัวใจ แล้วจะรู้ว่าที่เขาทําไป เพียงเพราะอยากอยู่ใกล้-ใกล้หัวใจเธอ ~?:*:?:*:?:* ll๛เมกกะ [เมก]๛ll ~*~ ll๛[แค่]คนในนิยาย๛ll *:?:*:?:*:?~ ตอบ...คุณเมกกะ ขอบคุณที่แวะมาฝากบทกลอนมากความหมายไว้เสมอครับ... ขอบคุณน้ำใจที่มาเยือน...แล้วจะไปเยือนบ้านคุณน่ะครับ.... ขอให้มีแต่วันดีดี
2 สิงหาคม 2547 19:38 น. - comment id 304542
สังเกตเห็นกันบ้างหรือเปล่า ว่ามีบางคนแอบตามเธอเป็นเงาอยู่ใกล้-ใกล้ ถ้าเธอลองมองดี-ดี จะรู้สึกถึงความหวังดี ของบางหัวใจ แล้วจะรู้ว่าที่เขาทําไป เพียงเพราะอยากอยู่ใกล้-ใกล้หัวใจเธอ ~?:*:?:*:?:* ll๛เมกกะ [เมก]๛ll ~*~ ll๛[แค่]คนในนิยาย๛ll *:?:*:?:*:?~ ตอบ...คุณเมกกะ ขอบคุณที่แวะมาฝากบทกลอนมากความหมายไว้เสมอครับ... ขอบคุณน้ำใจที่มาเยือน...แล้วจะไปเยือนบ้านคุณน่ะครับ.... ขอให้มีแต่วันดีดี
2 สิงหาคม 2547 19:40 น. - comment id 304546
หวานจังค่ะ... ถ้ามีคนคิดถึงเราแบบนี้บ้าง คงจะดีน้า ตอบ...คุณkeekie ขอบคุณที่มาครับ ว่าแต่ถ้ามีคนคิดถึงแบบนี้จะดีสำหรับคุณจริงรึครับ หากจะดีจริงอย่างว่าต้องเป็นความรู้สึกที่ตรงกันรึป่าว...ว่าไงครับ ขอให้มีแต่รักที่งดงามครับ
2 สิงหาคม 2547 19:47 น. - comment id 304552
กดออดจอดป้ายฟ้า ลงหน่อยจ้าจะพบเขา
แทนคุณแทนไทเงา คิดถึงเราหรือเจ้าคะ
อิอิอิ..
อันเนื่องด้วยป่วยใจ มดนั่นไงกัดตุตะ
ก็แทนโรยตาลซะ หวานจรดจะพระประแดง
อิอิอิ..
เอากระสอบมากอบ เอาเสียมจอบโกยไปแกง
หวังใดใครนะแหนง มิกล้าแกล้งต้องแทนคุณ
เฮ้อ..คิดถึงเธอ..อิอิ
ตอบ...คุณอาภาภัส
โห คุณครับ มาหยอกมาหยิก ให้แทนคุณแทนไทหน้าเปื้อนยิ้ม ขอบคุณยิ่งครับ บทกวีคนน่าอ่าน และมีเสน่ย์ยิ่งครับ แทนไทเกือบตอบรับความคิดไป มิเช่นนั้นคงหน้าแตกแย่...
ขอบคุณไมตรี และเวลาที่มาเยือนครับ หวังว่าจะสบายดี ระลึกถึงด้วยหัวใจ
2 สิงหาคม 2547 19:49 น. - comment id 304555
..เรน..ชอบจังคะ ..พี่แทน..
เป็นบทกวี ..ที่สื่อ..ได้ไพเราะ..
อบอุ่นจังคะ..
เรน..เป็นกำลังใจ ..ให้พี่แทน.. นะคะ...
ตอบ..น้องrain..
ขอบคุรน้องสาวที่แสนน่ารักในบ้านนี้อีกคน ขอบคุณน้ำใจ และคำฝากกำลังที่ทำให้พี่แทนยิ้มอิ่มใจ อิ่มสุข
ขอให้น้องมีแต่วันที่งดงามครับ
2 สิงหาคม 2547 19:50 น. - comment id 304559
อ่อนไหว...จนจับใจจริงๆ ค่ะ ......................................... ตอบ...คุณลี่...ผู้มาเยือน ขอบคุณที่มาครับ ว่าแต่อ่อนไหวจับใจใคร คุณรึป่าว..(อิอิ)... ขอให้มีแต่วันที่งดงามครับ
2 สิงหาคม 2547 19:54 น. - comment id 304563
มาอ่านเป็นกำลังใจนะครับ เขียนได้ดีนะ ผมขโมยรูปแล้วเด้ออออ ตอบ...คุณ)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**((( ขอบคุณที่มา และซาบซึ้งในกำลังใจครับ ตามสะบายครับสำหรับรูปเพราะมิใช่รูปแทนคุณแทนไทเหมือนกันเพื่อนกันให้มาอีกที...
2 สิงหาคม 2547 19:58 น. - comment id 304566
ถ้าจะเรียกว่าเทพบุตรแห่งความหวาน คงจะไม่ผิดฝาผิดตัวอย่างแน่นอน เข้ามาในงานไหนอ่านแล้วเคลิ้มตามไปด้วย ดีไปอย่างที่ผมเป็นผู้ชาย งดงามทั้งร้อยแก้วและร้อยกรองครับ ตอบ...คุณชัยชนะ คุณชัยชนะมาถึงก็กล่าวแบบนี้ ผมก็อายตัวเองแย่ซิครับ ผมแค่เพ้อเจ้อไปงั้นบางเวลาเท่านั้นเองครับ... ถ้างานทำให้คุณเคลิ้มได้...แต่ใช่ว่าจะทำให้คนอื่นเคลิ้มไปด้วยจริงรึป่าวครับ เพราะคนเรานานาจิตัง รักชังต่างกัน ...ไม่งั้นผมคงไม่เป็นเช่นที่เป็น... ขอบคุณที่คุณมาครับ ไม่เห็นงานคุณให้อ่านหลายวันแล้วจะรออ่านน่ะครับ...
3 สิงหาคม 2547 14:02 น. - comment id 305009
ดั่งใจปรารถนา ดวงชีวาอยู่ไหนใจใคร่รู้ รักเธอมากล้นใจนะพธู รวีคือผู้ที่แทนรัก...จักนิรันดร์.... อิอิ...แซวแล้วก้อเผ่นเลย...555...
3 สิงหาคม 2547 14:42 น. - comment id 305018
ตอบ...ดาหลา... ถ้ารู้ใจดั่งที่พี่ปรารถนา แล้วไยมาโยนพี่ให้ใครอื่น นั่งก็คิดนอนก็คิด ทุกวันคืน ไยโยนพี่ให้คนอื่นหละคนดี รวีแววรรีมีที่ไหน ทั้งห้วงห้องดวงใจหทัยนี้ พี่ร้อยมอบให้เจ้าคนแสนดี ไยโยนให้แววรวีพี่ช้ำใจ ไม่รักใคร่ไม่เป็นใจมิขัด แต่บอกปัดให้ชัดจะได้ไหม ด้วยรู้ว่าค่าพี่น้อยน่ะกลอยใจ น้องจึงไม่ให้หทัยพี่ครอบครอง... ให้ชีวาชีวาตปรารถนา มิคิดว่าใจต้องมาหม่นหมอง หลงคิดฝากดวงใจให้น้องครอง มิคิดว่าพี่ต้องมาช้ำใจ เสียดายปากเคยนิ่งสนิทนัก มาเอ่ยปากฝากรักกับเจ้าได้ เสียดายใจมิเคยคิดจากฝากใคร มาเผลอไผลฝากใจไว้กับเธอ เล่นแว๊บมาทิ้งระเบิดไว้ แล้วฉากหายไปเยี่ยงนี้ ต้องเจอกลอนสลักใจ ตัดพ้อเข้าบ้าง อิอิ ไปแก้ตัวกับหวานใจเอาเองน่ะดาหลา แทนคิดถึงน่ะ (อิอิ ทิ้งระเบิดหน่อย)
3 สิงหาคม 2547 16:30 น. - comment id 305051
โห...พี่คะ ทำไมถึงแต่งได้เพราะขนาดนี้เนี่ย อ่านแล้วเคลิ้มเลย
3 สิงหาคม 2547 19:20 น. - comment id 305143
กลับมากี่ครั้งๆ ... ในความทรงจำของพี่แทนก็ยังเป็นเค้า ภาพฝันที่สวยงามประดับในใจ มั่นช่าง .. เป็นกำลังใจที่งดงามนะคะ
4 สิงหาคม 2547 10:00 น. - comment id 305526
แทนคุณแทนไท มาบอกได้ไง ว่าชอบดาหลา เมื่อวานบอกว่า พาสาวลูกครึ่ง ไปดูหนังเรื่องหนึ่ง เดอะเลตเตอร์นั่นไง ร้องให้ยกใหญ่ แขนเสื้อแทนไท เปียกไปหมดเลย.... 555.....ดาหลามาวางตอปิโดมั่งเป็นไงล่ะ... ปายแก้ตัวกับหวานใจในบ้านกลอนนี้เอาเองนะจ๊ะ...อิอิ.. ดาคิดถึงคิดถึงแทนที่ซู๊ดดดดดดดดดดดดดดดด.....อิอิ เอาซะอีกหนึ่งลูก....เต็มๆ...อิอิ...
4 สิงหาคม 2547 12:08 น. - comment id 305630
ตอบ...ดาหลา มากัดแทนอีกแล้วน่ะ เดี๋ยวก็โดนกัดคืนคราวนี้ไม่แก้ไขให้ไม่รู้ด้วยนะ นี่แหละทำดีได้ดีมีเมื่อไหร่ จะมีใครเห็นความดีที่ทำบ้าง... มาถึงดูหนัง ลูกครึ่ง อะไรกัน ดาหลานี่เก่งนักเชียว น่าพาไปไว้โรงน้ำแข็ง ชอบปั้นน้ำเป็นตัว... บอกคิดถึงคนอื่นเถอะครับ หัวใจดาดารู้อยู่ที่ใคร หุหุ ส่วนหวานใจบ้านกลอน คนไหนหละไม่ยักรู้ว่าเรามีกะเขาด้วย...
4 สิงหาคม 2547 12:10 น. - comment id 305631
ตอบ...น้องน่านฟ้า ขอบคุณที่เวียนมาอ่านครับ พี่แทนคิดว่าหลายวันแล้วจะไม่มีใครมาเยือนแล้วซะอีก ถึงกับเคลิ้มเลยรึครับ...หมายถึงน่าเบื่อจนง่วงเลยใช่ป่าว อิอิ... ขอให้มีแต่รักที่งดงามครับ... เป็นนิรันดร์
4 สิงหาคม 2547 12:12 น. - comment id 305633
กลับมากี่ครั้งๆ ... ในความทรงจำของพี่แทนก็ยังเป็นเค้า ภาพฝันที่สวยงามประดับในใจ มั่นช่าง .. เป็นกำลังใจที่งดงามนะคะ ตอบ...รอยร้าวอันอบอุ่น (ไม่ได้ล๊อกอิน) ขอบคุณที่มาเยือนครับ ไม่เจอคำทายทักจากแอนนานเลย หวังว่าจะสบายน่ะครับ... ภาพงดงามในใจถึงอย่างไรก็งดงงามเป็นนิรันดร์ครับ... ขอให้มีแต่รักที่งดงามครับ
6 สิงหาคม 2547 21:29 น. - comment id 307633
ตอบกวีบทงามความวิจิตร ด้วยบูชิตลิขิตใจไว้เรียงร้อย สื่อกลอนสารรานรื่นทุกคำถ้อย แด่เจ้ากลอยใจรักสลักจินต์ ปรารถนาดั่งใจอันอาบอิ่ม ให้พึงพริ่มปริ่มกมลประพรมศิลป์ โสตสัมผัสกานท๋ขับลำนำพินท์ ไห้ถวิลอุ่นไอรักประจักษ์ทรวง ........................................... ช้าพเจ้ามาทักทายจ้ะพี่ชาย ....งดงามเสมอจ้ะ......
6 กันยายน 2547 22:35 น. - comment id 325682
ทราบซึ้งมากเลยค่ะ.......อ่านแล้วอยากจะร้องไห้...แวะมาทักทายค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
