ปณิธานแห่งหัวใจ
ณธีร์
เมื่อรักเริ่ม ผลิดอก ออกเป็นช่อ
ไกวกิ่งล้อ สายลม ที่พรมผ่าน
ดอกไม้แห่ง ความฝัน อันตระการ
ก็เริ่มบาน เย้ยยั่ว ล้อหัวใจ
มิตรภาพ ซาบซึ้ง ถึงแก่นจิต
ความใกล้ชิด ความสัมพันธ์ ฉันท์คนใกล้
เป็นเครื่องช่วย เชื่อมต่อ หล่อหลอมใจ
โยงเยื่อใย แนบสนิท คิดผูกพัน
เธอมีใคร อื่นไหน ไม่ขอทราบ
เห็นเพียงภาพ งดงาม ในความฝัน
ว่าสองเรา ต่างฝ่าย เข้าใจกัน
เพียงเท่านั้น โลกก็มี สีชมพู
ดอกไม้อื่น เฉาหม่น คราฝนแล้ง
ดอกไม้แห่ง ความหวัง ยังสวยหรู
มันสดชื่น ทุกเวลา คราเราดู
และจะอยู่ คู่เรา นานเท่านาน
รักเริ่มปล่อย ดอกพรู ร่วงสู่พื้น
เหมือนคนยืน หลั่งน้ำตา น่าสงสาร
แต่ใจเรา ยังเปี่ยมสุข ทุกวันวาร
ด้วยปณิธาน จะสร้างสรร ฝันให้จริง...