ที่เดิม
ก้อนเนื้อที่รักเธอ
เดินผ่านที่ตรงนี้เหมือนที่ผ่านๆมา
แต่กลับไปสะดุดตากับม้านั่งตรงนั้น
โต๊ะตัวเดิมที่เราเคยนั่งด้วยกัน
ตรงไม้ใหญ่ที่เดิมนั้น.ความทรงจำมันค่อยๆโผล่ขึ้นมา
หลับก็ยังฝันถึงที่ตรงนั้น
ตื่นมาก็ยังเห็นเธออยู่ข้างหน้า
เสียงหัวเราะและความอบอุ่นในแววตา
มันบังคับให้ฉันกลับมาที่ๆเราเคยมีกัน
นั่งหลับตานึกภาพเดิมๆ
แม้เวลาจะเดินผ่านมานานแล้ว..ภาพก็ยังติดตาอยู่อย่างนั้น
วันนี้ขอนั่งลงที่เดิม..ขอพักเหนื่อยสักวัน
ขอเสพสุข..แม้ว่าเป็นความฝัน.ที่เดิมที่เราเคยมีกัน
ขอเเค่ได้นั่งตรงนั้นก็พอ
แล้วค่อยเดินต่อไป...