บทกวี..สีน้ำตา

มุมมองของเม็ดทราย

บทกวี..สีน้ำตา
ตัวอักษรเลือนลาพร่าไหว
หนึ่งคนลึกซึ้ง..อีกคนหนึ่งไม่คิดอะไร
ความหวังดีที่ส่งให้..
                     ความเย็นชาจากใครที่รับมา
เพลงรัก..สีเศร้า
ยิ่งฟัง ยิ่งเหงา ยิ่งอ่อนล้า
ความรักไม่เคยไปถึง ฉันยังดื้อดึงเสียน้ำตา
เขาไม่เคยเห็นค่า ไยจึงยื้อเวลาปวดใจ
บนเส้นทาง..สีหม่น
ฉันคงต้องลืมบางคนที่อยากใกล้
เมื่อเสียงหัวใจแผ่วลง..
                    ฉันคงเลิกพะวงกับคนไกล
และเมื่อหมดลมหายใจ..
                    ฉันคงลืมเธอได้..เสียที				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    24 กรกฎาคม 2547 19:30 น. - comment id 302033

    บทกวีสีน้ำตา
    ยังคงมีคุณค่าสำหรับฉัน
    แม้ตัวอักษรที่อ้อนจำนรร
    สีของมันจะดูเลือนลาง
    
    บทกวีสีน้ำตา
    ยังคงอยู่ในอุราไม่เมินหมาง
    ทุกความรู้ยังบาดลึกในรอยทาง
    และไม่เคยจะทิ้งขว้างแม้ใจต้องอ้างว้างเดียวดาย
    
    *-*กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง  ชื่นชมในผลงานนะค่ะ แต่งได้ถูกใจจริง ๆ เลยค่ะ*-*
  • เม็ดซายน์

    24 กรกฎาคม 2547 22:06 น. - comment id 302096

    ชอบมากๆเลย.......แต่งเก่งสุดๆ
    ความหมายดีมากๆเลยค่ะ.....
    .....เป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ....
  • The Wind

    27 กรกฎาคม 2547 20:15 น. - comment id 302481

    แม้หลักฐานนั้นจะลางเลือนหาย
    แต่ยังอยู่ภายในใจไม่เลือนลาง
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน