ขอบคุณเธอ...ขอบคุณอุ่นไออิ่ม แม้รอยยิ้มจากใจเธอให้เขา แม้แววตาเธอไม่ซึ้งถึงอกเรา แม้ความเศร้าจะก่อก็พอใจ รู้บ้างไหม...ฉันกลับยืนไม่ขื่นขม รักสะสมกลับซ่อนค่าพาสดใส มันชุ่มฉ่ำเกินคำตอกย้ำใด มันยิ่งใหญ่แม้เจ็บแปลบแค่แอบมอง เพราะฉันคือหญ้าคาไร้ค่างาม รู้จักดามใจอ่อนแอแพ้ภัยผอง ยื่นอกรับเสี้ยวหยดน้ำล้ำเกินปอง ไม่เรียกร้องขอเติบใหญ่ใกล้ใจเธอ เหมือนเธอปลูกต้นไม้สวยงาม ปลูกความรัก และเหมือนฉันที่เป็นหญ้าคา หญ้าที่รับเศษความรักของเธอเท่านั้น
ลูกกวาดสีฟ้า 18 ก.ค. 2547 20:20 น. - ID 57549 
937
4
0
18 กรกฎาคม 2547 20:33 น. - comment id 300591
เม้นนนๆๆๆ
18 กรกฎาคม 2547 20:58 น. - comment id 300609
ยอดเยี่ยมมากสำหรับกลอนบทนี้ ใช้ภาษาได้ ้สวยงาม สอดใส่อารมย์ท้อแท้ สิ้นหวัง ทั้งจิตใจ และร่างกาย ไม่เป็นไรรอฝนมาเมื่อไรหญ้าคา กอนี้คงฟื้นขึ้นมาสดชื่นใหม่ได้อีกครั้งแน่๚ะ๛ size>
18 กรกฎาคม 2547 21:16 น. - comment id 300626
กอหญ้าจักฟื้นคืนชื่นฟ้าใส ฝนพรมใจชูช่อล้อโลกสวย เหมือนไร้รักแต่มีน้ำคอยอำนวย ชุบชีพช่วยรักษาหญ้างอกงาม /////ขอบคุณค่ะ///// แต่ไม่ว่าจะเป็นสิ่งใด คนทุกคน ทุกๆสิ่งก็มีค่าในตัวเสมอ
18 กรกฎาคม 2547 22:28 น. - comment id 300670
หน้าส่วนตัว
ไม้หญ้าคาอะไรในโลกนี้
ล้วนแต่มีคุณค่าพาชุ่มชื่น
หยาดฝนเกิดขึ้นมาพาโลกฟื้น
ทุกวันคืนขาดหญ้าพาร้อนลน.
แก้วประเสริฐ.
18 กรกฎาคม 2547 23:59 น. - comment id 300720
ย่าฤาหญ้าค่านั้นมั่นใจได้ รักอย่างไรในคำลำความหมาย ย่ารักหลานหลานย่ารักหญ้าวาย แต่ใจหมายมอบย่ากล้าแทนคุณ
19 กรกฎาคม 2547 08:22 น. - comment id 300795
บางที...ถ้าขาดหญ้าคาไป แล้วใคร สิ่งใดหละ จะอยู่แต้มสีเขียวสวยๆให้โลกใบนี้
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
