พอจะเข้าใจอะไรหลาย ๆ อย่าง เมื่อสุดท้ายปลายทาง จบตรงนี้ ความรักที่เคยสร้างมาอย่างดี กลายเป็นไม่มี ค่าอะไร แต่ก็ไม่เข้าใจอะไรอีกหลาย ๆ อย่าง ทั้งความเหงาความอ้างว้างน้ำตาใส ๆ ทั้งที่ไม่ได้ต้องการ ให้มันรู้สึกอย่างใด แต่ก็ไม่เข้าใจ ว่าทำไมต้องเข้ามาทักทายกันทุกที มีอะไรบ้างความรู้สึก ลึก ๆ ความรักก็ไม่รู้หายไปไหน เหลือเพียงร่าง ร้างร้าง กับละอองใจ แต่ตัวตนไปอยู่ที่ไหนไม่รู้เลย เหลืออะไรบ้างนอกจากความเหงา ที่เฝ้าเว้าวอนไม่ให้อยู่เฉย เมื่อความรู้สึกสุขที่ได้ไม่เหมือนเคย ก็ไม่อยากจะรู้สึกอะไรเลย พอที LOVE ^-^ BOOM ^-^
วงเวียน 15 ก.ค. 2547 19:58 น. - ID 57359 
1698
3
0
15 กรกฎาคม 2547 20:16 น. - comment id 299108
ถึงแม้จะเหลือเพียงความเงียบเหงา แต่ว่าเรายังต้องอยู่ไปข้างหน้า แม้วันนี้จะเหลือเพียงหยาดน้ำตา วันข้างหน้าคราบน้ำตาก็ไม่มี... กลอนดีค่ะเพราะด้วยล่ะ
15 กรกฎาคม 2547 20:20 น. - comment id 299111
เศร้าจัง... จงเข้าใจเมื่อหัวใจไร้ทางฝัน เข้าใจมันสร้างสมบ่มศักดิ์ศรี กล้าเดินต่อสู้อดทนล้นความดี คงจะมีวันหนึ่งจึงเข้าใจ กลอนน่ารักมากนะ
15 กรกฎาคม 2547 22:17 น. - comment id 299168
ถึงแม้จะเหลือเพียงความเงียบเหงา แต่ว่าเรายังต้องอยู่ไปข้างหน้า แม้วันนี้จะเหลือเพียงหยาดน้ำตา วันข้างหน้าคราบน้ำตาก็ไม่มี... กลอนดีค่ะเพราะด้วยล่ะ จาก : รหัสสมาชิก : 8434 - ลอยไปในสายลม เศร้าจัง... จงเข้าใจเมื่อหัวใจไร้ทางฝัน เข้าใจมันสร้างสมบ่มศักดิ์ศรี กล้าเดินต่อสู้อดทนล้นความดี คงจะมีวันหนึ่งจึงเข้าใจ กลอนน่ารักมากนะ จาก : รหัสสมาชิก : 8692 - ลูกกวาดสีฟ้า ขอบคุณมากเจ้าค่ะ ที่เข้ามาทักทายกัน และยังแต่งกลอนต่ออีกต่างหาก ไว้วันหลัง วงเวียน จะแวะเวียนเข้าไปทักทายบ้างนะคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
