อันสายธารทอดยาวเรามีรัก สุดจะหักห้ามจิตคิดไฉน คนมีรักเหมือสายรุ้งอยู่กลางใจ เป็นอย่างไรก็จะรักเธอมั่นคง มีความสุขสดใสวันหวานชื่น เปรียบสายสัมพันธ์คงมั่นไม่ห่างหาย ฉันและเธอจะรักกันจนวันตาย ไม่เสื่อมคลายรักเธอนิจนิรันดร์ เป็นสายใยผูกพันธ์ความหวานชื่น วันและคืนผ่านไปไม่หวั่นไหว มีฉันและเธอเดินทางตามความเข้าใจ ไม่ว่ายังไงก็รักรักทุกวัน เธอเป็นคนดีที่สุดที่ฉันคบ เธอเป็นเหมือนความสุขที่มอบให้ เธอเป็นดั่งสายน้ำที่กลางใจ อุ่นละไมเมื่อได้รับรักจากเธอ...
15 กรกฎาคม 2547 16:29 น. - comment id 298971
กลอนอ่อนช้อยนุ่มนวลชวนฝัน จนอยากจมลงในภวังค์แห่งความรัก ยอดเยี่ยมมากเลยกลอนบทนี้๚ะ๛ size>
15 กรกฎาคม 2547 19:02 น. - comment id 299062
อ่านแล้วซึ้งจัง สุดสายธารทอดยาวเรามีรัก สุดจะหักห้ามจิตคิดถึงเธอ คนมีรักเหมือนมีรุ้งอยู่กลางใจ เป็นอย่างไรจะรักเธอมั่นคงนาน มีความสุข สุขสดใจหวานชื่น เปรียบเสมือนสัมพันธ์มั่นไม่ห่างหาย ฉันหรือเธอที่รักกันจนวันลา จะเสื่อมคลายรักจากเธอหรือเปล่าหนา หรือเป็นดังสายใยผูกพันธ์กันอย่างหวานชื่น วันและคืนผ่านไปไม่หวั่นไหว ฉันและเธอเดินทางตามเข้าใจ ไม่ว่าไงก็รักเธอรักทุกวัน เธอเป็นคนดีที่สุดที่ฉันพบ เธอเป็นเหมือนความสุขที่มอบให้ เธอเป็นดั่งสายะราที่กลางใจ อุ่นละไมเมื่อได้รับรักจากเธอ... ขอตอบบ้านนะ
15 กรกฎาคม 2547 20:23 น. - comment id 299114
คำสวยจังค่ะ //////สอนกันบ้างนะคะ
16 กรกฎาคม 2547 07:30 น. - comment id 299316
มาอ่านเป็นกำลังใจให้นะครับ เราคงต้องเจอกันอีกนาน
16 กรกฎาคม 2547 10:22 น. - comment id 299344
มาเยี่ยม...ให้กำลังใจครับ