เดินมาตาม เส้นทาง แห่งชีวิต เคยก้าวผิด หลงทาง อย่างความฝัน แต่ทางรัก ก้าวผิด นิจนิรันดร์ ดั่งถูกกั้น จากโลกนี้ สีชมพู มีรัก ครั้งใดบ้าง ไม่เจ็บปวด มีรัก ร้าวรวด ชวดคนคู่ มีรัก เกือบพลาด ขาดพธู มีรัก ไม่รู้ เหมือนไม่มี คุณครับคุณ รักผมบ้าง จะได้ไหม โปรดรักผม ด้วยใจ ใช่หน้าที่ รักผม ให้รัก ที่ความดี ไม่ต้องพลี ชีพให้ ขอใจพอ วอนคุณ เมตตา ผมสักหน่อย หัวใจ น้อยน้อย ลอยแล้วหนอ พร้อมสวม สู่ใจ นวลลออ เคลียคลอ รักมั่น นิรันดร์กาล คุณ.... รักผมบ้างจะได้ไหม....
15 กรกฎาคม 2547 13:39 น. - comment id 298832
กลอนเจียรได้ยอดเยี่ยมมากทั้งภาษา และ นัยยะ ชายชาตรีผู้แข็งกล้าแต่คารมดั่งต้นอ้้อล้อกับพายุ ยอดเยี่ยมไร้เทียมทาน ขอนับถือจากใจครับ๚ะ๛ size>
15 กรกฎาคม 2547 14:03 น. - comment id 298859
การจะได้ความรักจากเธอนั้น ก็ต้องหมั่นให้เขาก่อนจะได้ไหม แล้วก็รอรอเธออย่างเข้าใจ รอได้ไหมไม่เท่าไหร่ก็ได้ยิน... กลอนน่ารักดีค่ะ
15 กรกฎาคม 2547 15:42 น. - comment id 298938
หากจะรัก ห่วงใย ใครสักคน อย่ากังวล รักด้วยใจ ใช่หน้าที่ หากเค้านั้น จริงใจ และแสนดี ก็ขอมอบ รักนี้ นิรันดร์กาล แวะมาเยี่ยมนะค่ะ กลอนเพราะดีค่ะ
15 กรกฎาคม 2547 16:31 น. - comment id 298972
ใช้ชีวิตกับเวลาที่ผ่านไป เพื่อปล่อยวางหัวใจ...ให้ลืมเรื่องบางอย่าง แก้วบางใบที่มีรอยแตกการแยกทาง คงต้องปล่อยให้เป็นเพียงความหลัง ของคืนวัน แต่หัวใจก็ยังคงเต้นจังหวะเดียงกับความรัก ยังรอคอย และบอกรัก เธอเท่านั้น เยื่อใยเพียงห่างๆ ในวันที่เราอยู่บนทางที่ต่างกัน ยังอบอุ่น ลึกวึ้ง ชวนฝัน ทั้งที่รู้ว่ารู้สึกอย่างนั้น เพียงคนเดียว ฯ
15 กรกฎาคม 2547 16:38 น. - comment id 298979
พิกุลทอง....จ๋า..... หากคำพูด..นั้นแค่เพียงคำกล่าวอ้าง ใช้ชี้ทาง..ให้คลาย..ความสงสัย หากความจริงไม่ได้เป็นเช่นพูดไป.. แล้วจะทำอย่างไร..ให้ตรองดู โปรดมองที่ การกระทำ ของตัวฉัน.... ทั้งใจภักดิ์..รักมั่น..จะสื่อสู่ ให้พี่นั้น..เข้าใจได้ ในทุกอณู จะได้รู้ ว่ารักยิ่ง กว่าสิ่งใด.... หากใจนี้ใคร่ขอเมตตาด้วย.. ได้โปรดช่วยนำทางสว่างไสว.. อนาคตหวังคู่เคียงเรียงชิดใกล้ ณ ที่ใด มีพี่..มีน้อง..ตลอดกาล... ง้อแล้วนะ..ดูเค้าดีดีสิ..ว่ารักจริงๆ.. *-*ขอแต่งกลอนตอบนะจ๊ะ..ชอบกลอนของพิกุลทองนะ เพราะดีค่ะ..*-* วีนัสก่ะเจ้า @^___^@ ปล. อยู่มหาลัย..ลืมรหัสล็อคอิน...ฮาเลยอ่า...
15 กรกฎาคม 2547 16:58 น. - comment id 298993
มารับขวัญ ดวงดอกพิกุลแก้วกลางใจค่ะ
15 กรกฎาคม 2547 17:13 น. - comment id 299002
แวะมาอ่านกลอนอ้อนๆ ..
15 กรกฎาคม 2547 17:24 น. - comment id 299008
อรุน รุ่งใกล้สว่าง กระจ่างจิต อนึ่ง คิดจะรัก สมัครสมาน อนึ่ง ดูตัวเอง ธุระการ อย่า เมางานให้มาก จะยากแฟน......เด้อเด่น
15 กรกฎาคม 2547 17:50 น. - comment id 299025
แวะมาอ่านบทกวีอ้อนๆหวานๆค่ะ.... เป็นกำลังใจให้นะคะ......
15 กรกฎาคม 2547 19:15 น. - comment id 299072
ขอบคุณที่แวไปเยี่ยมที่บ้านนะครับ เลยแวะมาทักทายตอบแทน ............... ^_____^
15 กรกฎาคม 2547 19:23 น. - comment id 299076
ขอความรัก ชักพา มาหาฉัน ก่อนชีวัน แก่ตาย ไร้คนคู่ ถ้าน้องชอบ มอบใจหมด โปรดเอ็นดู ยอดพธู อยู่ไหนจ๊ะ กระซิบมา
15 กรกฎาคม 2547 22:24 น. - comment id 299176
อกหักเสียบ้างก็ดีนะ แสบๆ คันๆ หัวใจดี สะใจมั้ยล่ะ นี่แหละชีวิต เป็นกำลังใจให้นะ สวัสดีค่ะ
15 กรกฎาคม 2547 22:38 น. - comment id 299185
หายไปนานเลย มาก็อ้อนด้วยกลอนเพราะ มาเยี่ยมครับผม
16 กรกฎาคม 2547 06:23 น. - comment id 299260
ขอเรน.. ไปถามมี้ ก่อนระกาน ..อิอิอิ..
16 กรกฎาคม 2547 15:20 น. - comment id 299520
ขอบคุณน๊าาา ที่แวะไปทักทาย gfupiN ถึงบ้าน...วันนี้ได้เข้ามาชื่นชมผลงานของ พิกุลทอง น่ารักดีนะ..ถ้าบอกไม่ชอบคงไม่ถูกต้องนัก ผลงานแบบนี้ชอบอ่านนะ..แล้วจะมาเที่ยวใหม่นะคะ..บ๊ายยบายยยค่ะ........
13 สิงหาคม 2547 10:30 น. - comment id 311228
สวัสดีค่ะ คุณพิกุลทอง.... หายไปเสียนานเลนนะคะ แต่มาคราวนี้คุณแต่งกลอนได้ถูกใจมากเลยล่ะ (ก็ถูกใจทุกอันนั่นแหละ) กลอนเพราะมากเลยนะคะ ไปแอบรักใครอยู่อ๊ะป่าวเอ่ย ... ก็... ขอให้สมหวังในรักละกันนะคะ โชคดีค่ะ...................