จากคนคนหนึ่ง...ที่ใจรัก จากคนคนหนึ่ง..ซึ่งใจหลง จากใจดวงน้อย..ที่มั่นคง จากใจดวงนี้ที่ยังคง...ห่วงเธอ มีเธอคนเดียวเธอเท่านั้น คนเดียวที่ผูกพัน..ตอนเจอกันก็หวั่นไหว ใจเต้นตึ๊กตั๊ก..เพราะความรักที่มีมันล้นใจ อยากบอกออกไป.........ให้เธอรู้และรับฟัง เดินโดดเดี่ยวบนทางเหงา ถึงใจจะซึมเซา..แต่ก็ยังมีแรงหวัง เหมือนชีวิตได้ตื่นฟื้นขึ้นมาจากห้วงภวังค์ อยากให้เธอรู้จังเธอคือแรงพลัง..ที่ช่วยสริมแรงใจ เป็นมากกว่าเพื่อนได้มั๊ย.. ไม่ได้ขอมากไปแต่ใจอยากถามอย่างนี้ รักเธอมากและอยากเป็นมากกว่าเพื่อนที่แสนดี แม้คำตอบที่เธอมี..ฉันคนนี้อาจต้องปวดใจ
14 กรกฎาคม 2547 18:55 น. - comment id 298344
กลอนไพเราะนิ่ง แต่คนแต่งโลเล เกิดเป็นลูกผู้ชายใจต้องเด็ดเดี่ยว จะรักไม่รักก็ว่ามาตรงๆเลย ๚ะ๛ แกล้งยุให้แห้ว size>
14 กรกฎาคม 2547 19:57 น. - comment id 298370
อยากจะให้เธอเป็นมากกว่าเพื่อน และฉันอยากจะเลื่อนตำแหน่งให้ แต่ฉันมีแล้วกับเจ้าของสีห้องหทัย จึงไม่อาจเลื่อนเธอขึ้นมาให้ตำแหน่งตรงกัน *-*กลอนแต่งได้ดีค่ะ*-*