ขอโทษโพสต์ใหม่ไม่เข้าหน้าส่วนตัว กาพย์สุรางคนางค์ เรียงถ้อยรจนา สื่อความตามหา ผู้กล้าเกริกไกร อ่อนโยนโอนอ่อน ราร้อนสดใส งามสุดจากใจ ยิ่งใหญ่ความดี ดั้นด้นค้นหล้า จรทั่วฟากฟ้า ดาวเดือนเลื่อนหนี ยังอยู่กู่ก้อง เพียรมองสุขี ดาวลาไม่มี ดาวดีลี่เลือน ทอดถอนรอนจิต วาดหวังยังคิด ชีวิตเฉเชือน ราตรีมืดมัว ฟ้าหลัวกลัวเกลื่อน พบคนงงเงือน มิเหมือนคนจริง เจรจาจ้าแจ่ม หวานถ้อยร้อยแถม กลัยคล้ายโดนสิง เงาวูบลูบลม คารมหนุงหนิง ฝากคำอ้อนอิง ท้ายทิ้งวิ่งหาย หลายวันผ่านภพ สุดตาล้าลบ กลกลบกลับกลาย เปลี่ยนแปรแก้ไข มิใช่ชัดฉาย ปล่อยเราเดียวดาย สิ้นสลายเริงรมย์ โอ้หนอองค์ฟ้า ท่านใหญ่เหนือธรา วานผูกปลูกพรหม หากแม้นเทวฤทธ์ ยังสถิตย์คู่สม ขอรักเชยชม หวานชิดสนิทครอง จารรักสลักคำ เพื่อเพลินลำนำ ให้ใจทั้งผอง รวยรื่นสราญรัก พิงพักสมสอง หวังใดใครปอง จงพ้องพราวแพรว วันนี้ลองเขียนดู ตามที่คุณ ม. อยากอ่าน แต่เป็นกาพย์สุรางคนางค์ เรื่องรัก .เขียนยากจังค่ะ อรุโณทัย อาภาภัส
11 กรกฎาคม 2547 21:19 น. - comment id 296841
love is .... รัก
11 กรกฎาคม 2547 21:22 น. - comment id 296844
รัก คือ love
11 กรกฎาคม 2547 21:24 น. - comment id 296845
แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง แต่แต่งไม่เป็นค่ะ อิอิ
11 กรกฎาคม 2547 21:25 น. - comment id 296846
ไร้รัก .no love เปิบข้าวให้อิ่มก่อนดีกว่าแล้วค่อยไปเก็บต้นรัก
11 กรกฎาคม 2547 22:32 น. - comment id 296891
ขอบคุณครับ มาตามคำขอเลย ผมว่าแบบนี้มันอาจจะไม่ที่จะบรรยายเรื่องความรักก็ได้ เลยทำให้คุณรู้สึกว่าเขียนยาก แต่ก็ดีลองอะไรใหม่ๆ ผมยังไม่หลุดจากวงเวียนเลย
11 กรกฎาคม 2547 23:35 น. - comment id 296938
เพราะจังค่ะ
12 กรกฎาคม 2547 04:13 น. - comment id 297004
คุณอาภาภัสครับ ผมขออนุญาติ นำกาพย์นี้ไปเขียนตอบนะครับ ขอบคุณมาก http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_57074.php อย่าลืมไปอ่านให้ได้นะครับ
12 กรกฎาคม 2547 06:06 น. - comment id 297016
รักชอบสุดใจ รักมั่นฝันใฝ่ รักให้คนดี รักแท้แน่จริง รักหญิงมิ่งศรี รักเท่าชีวี รักนี้นิรันดร์ ยอมรับว่าเรื่องอย่างนี้เขียนคล่อง แต่ถ้าให้ลองของจริงเขินครับ
12 กรกฎาคม 2547 12:31 น. - comment id 297110
ไพเราะจังครับ.... รักงดงาม...
13 กรกฎาคม 2547 12:53 น. - comment id 297620
อรรถสิทธิ์ต่อกาพย์ด้วยคงม้วยแน่ ตะละแม่เล่นกลกลอนอัปสรสวรรค์ แต่ละวรรค..ถ้าคิดต่อ...คงหลายวัน คงจาบัลย์...ก่อนจบ...สลดใจ๚ะ๛ size>