ในเงื่อนไขของกาลเวลา ดอกไม้จะบานช้าช้า เพื่อโรยราในวันหนึ่ง นกจะบินกลับรังเพื่อออกหาอาหารในเช้าอีกวันนึง งานเลี้ยงแสนสนุก บทเพลงแสนซึ้ง ย่อมมีการจบไป การมีเธอเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของความรัก มันจึงเป็นเพียงการพิงพัก..ที่สักวันจะเปลี่ยนแปลงใหม่ กาลเวลาจึงสอนฉันว่า...จงใช้ความผูกพันให้มีค่าทุกลมหายใจ อย่างน้อยในวันที่ตื่นมาแล้วไม่มีใคร...หัวใจจะเต้นต่อไปไหวด้วยวันวาน ดอกไม้...จะบานอยู่ในความทรงจำ คำบอกรักทุกคำ...จะชัดเจนอยู่ในความอ่อนหวาน ก่อนจะถึงวันลา...ฉันจะใช้คืนวันให้มีค่าเท่าที่ต้องการ แม้วันหนึ่งที่ดอกไม้หยุดเบ่งบาน อย่างน้อยฉันก็จะเป็น ตลอดกาล...ในความทรงจำ
9 กรกฎาคม 2547 16:55 น. - comment id 295659
บรรยายได้สละสลวย เห็นภาพพจน์ ทิงนองนอยอยากแต่งเก่งบ้าง๚ะ๛ size>
9 กรกฎาคม 2547 18:41 น. - comment id 295688
เขียนงานได้ไพเราะ .. เช่นเดิมนะคะ .. .. เป็นบทกวีที่เศร้า .. แต่ก็มีความเข้มแข็ง .. ในตัวเอง .. อ่านโดยที่ไม่ต้องดูผู้แต่ง .. ก็รู้ได้ .. ว่าคือผลงานของคุณ .. ยังรออ่านผลงานในนาม .. ณาชิ .. อยู่นะคะ .. แวะมาทักทาย .. โดยไม่ได้ล็อกอิน .. ^-^
9 กรกฎาคม 2547 19:03 น. - comment id 295705
เงื่อนไขของเราไม่มีอะไร เช้ากินไข่เย็นก็กินเหล้า ก่อนจะนอนต้องมึนเมา พอตื่นตอนเช้ากินกาแฟ.. วนเวียนอยู่อย่างนี้แหละไม่มีเงื่อนไขอะไร
9 กรกฎาคม 2547 19:30 น. - comment id 295732
ถึงทิงนองนอย... ว่าแล้วว่าทำไมไม่คุ้นชื่อ เพิ่งเจอกันครั้งแรกนี่เอง ยินดีต้องรับเข้าสู่ Thaipoem นะคะ และยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ถึงแก้มป่อง ขอบคุณที่ติดตามผลงานนะคะ ยิ้ม ยิ้ม ยิ้ม ถึงคุณฤกษ์... เราชอบชีวิตที่เรียบง่ายแบบนี้จัง
9 กรกฎาคม 2547 21:24 น. - comment id 295772
เงื่อนไขของวันเวลา คือการพาเขามาชิดใกล้ แล้ววันเวลาก็พรากเขาไกล ซึ่งก็คงเพราะเงื่อนไขแห่งเวลา *-*สวยงามมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ หายไปนานเลยนะค่ะ หวังว่าคงสบายดี ห่วงใยเสมอค่ะ*-*
9 กรกฎาคม 2547 22:52 น. - comment id 295818
บรรยายได้ดีมากๆเลยค่ะชอบมากๆ ขอบเก็บไว้แล้วกันนะคะ...อิอิ
10 กรกฎาคม 2547 02:38 น. - comment id 295862
ชอบบทนี้ของเธอมากเลยครับ (นายโคตรเยี่ยมเลยว่ะ ว่าแต่หวานใจนายได้อ่านบทนี้หรือเปล่า)
10 กรกฎาคม 2547 03:54 น. - comment id 295878
ผีเสื้อน้อยลอยบินวน ท่ามกลางความสับสนแห่งมวลบุปผา ผ่านหายไปกับกาลเวลา เริงไล่ไต่ฟากฟ้าให้รู้ว่า ตลอดไป
10 กรกฎาคม 2547 14:06 น. - comment id 295977
ถึงผู้หญิงไร้เงา สบายดีค่ะ ห่วงใยเสมอเช่นกัน ถึง atm ยินดีค่ะ ถึงซากาอิ แกยังมีชีวิตอยู่ในเวปอีกเหรอ สัมมนาไปถึงไหนแล้ววะ ถึงอาภาภัส อยากเป็นผีเสื้อ
10 กรกฎาคม 2547 14:52 น. - comment id 295991
ไพเราะและลึกซึ้งจริงๆ... มีความหมายที่กินใจด้วย... เยี่ยมจิงๆ..
11 กรกฎาคม 2547 16:31 น. - comment id 296702
ขอบคุณค่ะ พันดาว
10 สิงหาคม 2547 11:57 น. - comment id 309425
ซาบซึ้งจังเลย ^-^
22 สิงหาคม 2547 22:58 น. - comment id 314955
ขอบคุณค่า
30 กันยายน 2547 14:13 น. - comment id 341408
งานยังแคร์. . . ให้ความหมายดีๆทั้งนั้นเลย ดีจัง =^_____^=