หน้าส่วนตัว
ทางรักทอดสูงขึ้นไป
เธอวางสะพานไว้ตรงนี้
ฉันปีนขึ้นไปสูงที่สุดเท่าที่กำลังมี
แต่สุดท้ายก็โดนคนดีผลักตกมา
ความทรงจำครั้งสุดท้ายที่เห็น
แววตาที่แสนเลือดเย็นมันทำให้มือ่อนหล้า
ภาพที่เห็นคือซานตานที่ไม่มีความเมตตา
ตกลงมาหัวใจสาหัสสากันต์
มันก็เลยฝังใจ
เคยตกจากที่สูงขนาดไหนหัวใจก็ยังจำภาพวันนั้น
เลยไม่กล้าเริ่มต้นใหม่กลัวว่าจะตกลงมาเช่นกัน
กลัวว่าถ้าตกลงมาอีกครั้งฉันคงจะตาย
ก้อนเนื้อที่รักเธอ 8 ก.ค. 2547 17:12 น. - ID 56791 
856
3
0
8 กรกฎาคม 2547 18:37 น. - comment id 295076
น่ากลัวสมชื่อจริงจริงเลย o_O
8 กรกฎาคม 2547 18:59 น. - comment id 295086
ู^-^
ตกลงมาจากที่สูงแค่ไหนอ่ะคะ...เจ็บแย่เลย.....
เป็นกำลังใจในการเริ่มต้นใหม่น๊าาา...อย่ากลัว!!! ความกลัวคือสิ่งที่เราสร้างขึ้นเอง.... แบบว่ารับจ๊อบมาอ่ะค่ะ.... วันทูคอล....ฮิ_ฮิ
^-^
8 กรกฎาคม 2547 18:59 น. - comment id 295087
รักแล้วอย่ากลัว สู้หน่อยนะตัว..จะกลัวไปใย ไหน ไหน ..ก็มีบทเรียน พรากเพียร..อีกสักครั้ง..คงไม่สาย เริ่มต้น..ความรัก..ด้วยหัวใจ น่านะ..ลองใหม่..อีกสักที ................................................... ใจสู้หน่อยจิ ..................................................
8 กรกฎาคม 2547 20:18 น. - comment id 295151
กลัวแล้วเจ้าความรัก เพราะโดนผลักตกเหมือนกัน กลัวแล้วกลัวทุกวัน ไม่ขอมีกันอีกต่อไป *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
8 กรกฎาคม 2547 20:41 น. - comment id 295178
สวัสดีค่ะ...
กลอนน่ารักดีนะคะ แต่ขออนุญาตแก้ไขคำ
ผิดนิดหนึ่งนะคะ
สากรรจ์ ว. ฉกรรจ์, มักพูดควบว่า
สาหัสสากรรจ์
ขอบคุณค่ะ
8 กรกฎาคม 2547 21:15 น. - comment id 295231
แต่งได้ถึงอารมณ์มากค่ะ เพราะอ่านแล้วกลัวจริงๆด้วยล่ะ แวะมาทักทายนะคะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
