กลัว

ก้อนเนื้อที่รักเธอ

ทางรักทอดสูงขึ้นไป
เธอวางสะพานไว้ตรงนี้
ฉันปีนขึ้นไปสูงที่สุดเท่าที่กำลังมี
แต่สุดท้ายก็โดนคนดีผลักตกมา
           ความทรงจำครั้งสุดท้ายที่เห็น
แววตาที่แสนเลือดเย็นมันทำให้มือ่อนหล้า
ภาพที่เห็นคือซานตานที่ไม่มีความเมตตา
ตกลงมาหัวใจสาหัสสากันต์
            มันก็เลยฝังใจ
เคยตกจากที่สูงขนาดไหนหัวใจก็ยังจำภาพวันนั้น
เลยไม่กล้าเริ่มต้นใหม่กลัวว่าจะตกลงมาเช่นกัน
กลัวว่าถ้าตกลงมาอีกครั้งฉันคงจะตาย
				
comments powered by Disqus
  • รักเอย

    8 กรกฎาคม 2547 18:37 น. - comment id 295076

    น่ากลัวสมชื่อจริงจริงเลย   o_O
    
    
    
  • ทะเลดาว

    8 กรกฎาคม 2547 18:59 น. - comment id 295086

    ู^-^
    
    ตกลงมาจากที่สูงแค่ไหนอ่ะคะ...เจ็บแย่เลย.....
    
    เป็นกำลังใจในการเริ่มต้นใหม่น๊าาา...อย่ากลัว!!!  ความกลัวคือสิ่งที่เราสร้างขึ้นเอง.... แบบว่ารับจ๊อบมาอ่ะค่ะ.... วันทูคอล....ฮิ_ฮิ
    
                           ^-^
  • magic

    8 กรกฎาคม 2547 18:59 น. - comment id 295087

    รักแล้วอย่ากลัว
    สู้หน่อยนะตัว..จะกลัวไปใย
    ไหน ไหน ..ก็มีบทเรียน
    พรากเพียร..อีกสักครั้ง..คงไม่สาย
    เริ่มต้น..ความรัก..ด้วยหัวใจ
    น่านะ..ลองใหม่..อีกสักที
    ...................................................
    ใจสู้หน่อยจิ
    ..................................................
  • ผู้หญิงไร้เงา

    8 กรกฎาคม 2547 20:18 น. - comment id 295151

    กลัวแล้วเจ้าความรัก
    เพราะโดนผลักตกเหมือนกัน
    กลัวแล้วกลัวทุกวัน
    ไม่ขอมีกันอีกต่อไป
    
    *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
  • กอกก

    8 กรกฎาคม 2547 20:41 น. - comment id 295178

    สวัสดีค่ะ...
        กลอนน่ารักดีนะคะ แต่ขออนุญาตแก้ไขคำ
    ผิดนิดหนึ่งนะคะ
        สากรรจ์ ว. ฉกรรจ์, มักพูดควบว่า
    สาหัสสากรรจ์
        ขอบคุณค่ะ
    
  • นางฟ้าซาตาน

    8 กรกฎาคม 2547 21:15 น. - comment id 295231

    แต่งได้ถึงอารมณ์มากค่ะ
    เพราะอ่านแล้วกลัวจริงๆด้วยล่ะ
    
    แวะมาทักทายนะคะ
    
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน