อย่าโกรธกันเลยนะ...คนดี รู้ตัวว่าตอนนี้ทำผิดใช่ไหม? ยังสับสน กับเรื่องราวที่ผ่านไป บอกกันได้มั๊ย? เกิดอะไรขึ้นมา... อยากให้บอกเล่าเรื่องราวกันสักหน่อย อย่าปล่อย เมินเฉย ไม่เห็นหน้า... ฉันยอมรับความจริงได้เสมอมา เพียงแต่ตอนนี้รอว่าความจริงคืออะไร? พูดมาตามตรงให้จบเสียวันนี้ ดีกว่าหยุดอยู่แค่นี้เป็นไหนๆ จะยอมรับผิดเพียงผู้เดียว แต่ตอนนี้ไม่เข้าใจ... ไม่สงสารฉันไม่เป็นไร แค่อยากให้เธอสบายใจ...เท่านั้นพอ
7 กรกฎาคม 2547 15:14 น. - comment id 294492
สบายใจได้อย่างไร ถ้าไร้เธอ size>
7 กรกฎาคม 2547 16:03 น. - comment id 294514
สวัสดีครับ ร้องไห้..หากเธออยากร้องไห้ ขอหัวใจฉันซับน้ำตาได้ไหม ในวันที่ปวดร้าวไม่มีผู้ใด ขอเพียงให้ฉันได้ช่วยซับน้ำตา มิต้องการหรือเรียกร้องสิ่งใด แต่อยากให้ในสิ่งที่ไขว่คว้า เติมส่วนขาดระหว่างเวลา ปลอบโยนเยียวยาหายร้าวรอน วิถีชีวีที่ดำเนิน เผชิญสิ่งเลวร้ายจนเหนื่อยอ่อน ให้หนุนตักล้มตัวลงนอน พัดวีลมอ่อน-อ่อน ให้ผ่อนคลาย โชคดีครับ เมกแวะมาเยี่ยมครับ
7 กรกฎาคม 2547 21:51 น. - comment id 294650
ตื้อเท่านั้นที่ครองโลก ง้อเข้าไปเถอะถ้ายังมีแรง กลอนพราะดี
7 กรกฎาคม 2547 23:33 น. - comment id 294706
ทำไมต้องเมินหน้าหนี หรือจะหลีกหลี้ไม่ยอมพบหน้า แล้วปล่อยให้ความเข้าใจผิดมาบอกลา และสิ่งที่ตามมาคือปัญหาของหัวใจ *-*คิดว่าคุณกำลังรู้สึกแบบนี้อยู่มั้งค่ะ กลอนแต่งได้ดีค่ะ*-*
24 กรกฎาคม 2547 10:51 น. - comment id 301937
ขอบคุณทุกๆกำลังใจนะคับ...เย้ๆ