อาจห่างหายห่างไปจนไกลหน้า อาจห่างหายห่างตาสุดไกลห่าง อาจห่างหายห่างไปจนสุดทาง แต่ช่องว่างระหว่างใจไม่ห่างเลย
5 กรกฎาคม 2547 20:24 น. - comment id 293714
ห่างหาย หายห่าง ห่างหาย ห่างกาย แต่ใจ ไม่เคยห่าง คิดถึงมากมายเท่ากับระยะทาง เธออย่าลืมคิดถึงฉันบ้างแล้วกัน ทักทายกันคะ
5 กรกฎาคม 2547 21:34 น. - comment id 293760
รักเธอเสมอไม่เคยเปลี่ยน ใจวนเวียนอยู่กับเธอไม่ห่างหาย แม้อยู่ไกลแสนไกลกายห่างกาย แต่หัวใจใช่ไกลอยู่ใกล้เธอ แวะมาทักทายครับ ไม่เห็นหลายวัน คิดถึงครับ เมกคิดถึงคุณนะ ถ้าว่างก็เขียนกลอนทุกวันนะครับ เมกจะได้แวะมาคุยด้วย โขคดีครับ
5 กรกฎาคม 2547 21:53 น. - comment id 293780
แม้ห่างหายจากไกลเพียงใดนั้น โปรดรับรู้แล้วกันตัวฉันนี้ ยังคงชิดอยู่ใกล้ในฤดี ของเธอนี้คนเดียวเกี่ยวสัมพันธ์ *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
6 กรกฎาคม 2547 18:44 น. - comment id 294112
ขอบคุณทุกคนเลยค่ะ กลอนที่ทุกคนแต่งเพราะมากเลย ขอบคุณพี่เมก ที่แวะมาให้กำลังใจกัน ^_^
7 กรกฎาคม 2547 10:20 น. - comment id 294352
ถึงห่างหายห่างไปจนไกลหน้า ถึงห่างตาห่างไกลจนใจหาย ถึงแม้เราจะห่างไกลก็เพียงกาย แต่ในใจยังไม่ห่างรักเท่าเดิม
7 กรกฎาคม 2547 19:10 น. - comment id 294610
กลอนน่ารักมากเลยค่ะพี่เปิ้ล แวะมาอ่านและให้กำลังใจน่ะค่ะ ชอบอ่านไม่ชอบแต่งค่ะ *_*
13 กรกฎาคม 2547 12:11 น. - comment id 297598
ถึงจะแต่งมาแค่บทเดียวก็เพราะมากครับผม