... เขียนที่นี้เดี๋ยวนี้ขณะคิดถึงคุณ ถึงคุณคนดีของหัวใจ ณ.ฟ้าไกล กรุงเทพมหานคร วันนี้รวีทำวิจัยอยู่ น้ำตกโตนงาช้าง น้ำตกบริพัตรค่ะ รวีรู้ว่าคุณคงกำลังวุ่นวายใจว่าระวีอยู่ที่ไหน อย่างไร อย่ากังวลไปเลยที่รักรวีสุขสบายดี ดั่งคุณหวัง ขอบคุณความรู้สึก (ตามเอกสารหมาย ล..) เหล่านี้ที่คุณมีให้เสมอๆ ที่รักจ๋า ทุกๆ อย่างที่คุณตั้งใจเรียงร้อย ทุกข้อความที่คุณตั้งใจจะบอก รู้เถิดคนดีรวีรับรู้และรู้สึกได้ค่ะ ที่รักจ๋าบางครั้งยังแอบอิจฉาตัวเองกับสิ่งที่คุณมอบให้ จะมีใครสักกี่คนที่เค้าได้รับความรู้สึกดี ๆ เหมือนที่รวีได้รับ ที่รักของรวี รวีอาจจะเรียงร้อยถ้อยคำอันรู้สึกดีได้ยาก และอาจไม่เท่าคุณ แต่ความรู้สึกที่รวีมีให้ช่างมากมายจนไม่รู้จะบรรยายหรือสื่ออย่างไรให้ที่รักรับรู้ว่า รักคุณเหลือเกินคนดีของรวี รวีรักคุณเหมือนเดิม และมันก็มีการเติมเต็มอยู่เรื่อย ๆ ทุกวัน ขอบคุณคะขอบคุณที่เราเติมต่อแต่ความรู้สึกดีดีให้แก่กัน รัก หวง ห่วงใย และใส่ใจในกันและกัน รวีรักคุณคะ มากแค่ไหนก็ตอบไม่ได้เหมือนกัน แต่รวีเชื่อว่าคุณรับรู้และรู้สึกได้เช่นเดียวกับที่รวีรู้สึก คนดีของรวี รวีอยากร้อยถ้อยรักได้ดั่งคุณคุณจะได้รู้ว่าหัวใจระวีรักคุณแค่ไหน. ณ.นาทีนี้รวีมายืนอยู่ ณ.ตรงที่เราเคยได้จินตนาถึงวันพรุ่งด้วยกันคะ. น้ำตกยังสวยและใสเย็นเหมือนเช่นเคยคะคนดี จะขาดหายไปเพียงคุณเท่านั้นแต่รวีก็มีบทกวีที่คุณบอกว่ามอบให้รวีด้วยหัวใจคะ คุณลืมแล้วรึยังคนดีของรวี. รวีคิดถึงคุณคะน้ำตารวีรินเพราะคิดถึงคุณคนดี รวีคิดถึงจัง กระแสชลหล่นหลั่งมาโลมหล้า เหมือนจากฟ้ามาลิ่วปลิวเป็นฝน กระเซ็นสายกระจายสาดระราดวน ฉะฉานชลถะถั่งโถมลงโลมดิน เป็นธารพลิ้วริ้วโรยโตยหยดย้อย เป็นธารลอยเลียบกร่อนชะง่อนหิน เป็นธารเงินทาบสรวงมาร่วงริน เป็นธารถิ่นถานสวรรค์อาถรรพณ์มนต์ พฤกษ์สล้างลมป่าลูบโลมจูบผิว สายธารพลิ้วมัจฉาล่องโลดฟองฝน เรไรหริ่งชะนีโหยโอยอึงอล ภาพพึงยลปักษาบุปผาพรรณ ณ ถิ่นนี้ บริพัตรประหวัดหวัง เหมือนเวียงวังอุทธยานพิมานสวรรค์ ณ แดนดินถิ่นป่าพนาวัน เป็นแดนรักถิ่นฝันถึงดวงใจ ต่างธารทิพย์ฟ้าหลั่งโลมมนัส ต่างธารธรรมนำสัตย์สัญญาให้ ต่างธารรักไล้ถนอมอรทัย ต่างธารใจเจิ่งกระแสรักแด่เธอ ณ ถิ่นนี้ที่ได้รักสมัครมั่น ณ ถิ่นนั้นฝันถึงรักสลักเสมอ ณ ถิ่นนี้ที่สุขใจได้เคียงเธอ ณ ถิ่นนั้นใจละเมอแอบอิงอร กระแสชลหล่นหลั่งมาโลมหล้า กระแสรักหลั่งผวาโลมสมร กระแสสินธุ์รินชื่นชุ่มนาคร กระแสจิตรินจรจอดจอมใจ ปลรวีรักบทกวีที่คุณมอบให้คะ แม้ไม่เท่าที่หัวใจรักที่รวีรักคุณ ท้ายสุดของความคิดถึง ณ วินาทีนี้ รวีอยากบอกคุณคะคนดี ว่าฟังเพลงนี้ทุกวัน ทัดทานคะ อาจเป็นเพราะสำหรับรวีเป็นเพลงที่ไพเราะที่สุดในหัวใจ เพราะเป็นเพลงที่คุณครวญให้รวีฟังทุกครายามเราได้สวมกวดกัน มีเธอเสมออยู่เคียงใจ รับรู้รับฟังที่เป็นไป ยามมีปัญหายังอุ่นใจ ช่วยกันไขช่วยเป็นเช่นกำลังทำหนักให้เบา ยังมีรอยยิ้มแต่ใจหมอง เหมือนดังของสำคัญต้องพรากไป ในใจมันค้านสั่งดึงไว้ เพราะจุดหมายที่ไปด้วยจำเป็นเกินใจทัดทาน ยามที่เธอเดินลับตาไป ใจก็หายตามไป สิ่งมาเยือนคล้ายเป็นเพื่อนเก่า เข้ามาแทนโดยไม่ได้เชื้อเชิญ คือความเหงา ไม่ตั้งใจ ไม่ตั้งใจ .ยังทัดทาน ทุกค่ำคืน.ฝ่ากับความมืดไป กอดเธอไว้อย่าให้ร้าวรอน บอกตะวันที่ทอแสงอ่อน จะร้อนหนาวเย็นห่วงเธอ .รักษาตัว ในใจหวิวๆไม่เคยเป็น ทั้งที่เห็นผู้คนก็มากพอ ในตามีน้ำมาคลอคลอ แล้วอยากขอร้องฉันไม่ไป เกินใจทัดทาน เคยแง่งอน. หลับแหละยอมง้อกัน สิ่งเหล่านั้นผูกพันมัดใจ จากกันไปเพื่อมาพบใหม่ ใจหายเพราะเป็นห่วงเธอ.รักษาตัว รวีจะรอทุกทุกถ้อยรู้สึกของคุณน่ะคนดี.ตลอดไป รักและคิดถึงคุณมากมายคะอยากให้คุณมาอยู่ตรงนี้จัง คุณค่ะรวีรักคุณสม่ำเสมอเช่นกัน / แววรวี
24 ธันวาคม 2551 05:12 น. - comment id 264182
4 กรกฎาคม 2547 18:34 น. - comment id 293177
ถึงคุณ...ขอบคุณทุกถ้อยที่คุณร้อยไว้ เปิดทางเดินให้หัวใจ...วันนี้หัวใจรักยังรักเป็นนิรันดร์ครับ.... ผมขออภัยถ้าถ้อยคำใดรบกวนความเป็นไปของคุณ...แค่อารมณ์งานอยากคารวะคุณ คนดีคนเดียวในชีวิต... ปล...น้อมหัวใจขอบคุณที่ท่านที่มาเยือน...งานแยะดีจริงช่วงนี้ครับ แต่มาเยือนบ้านนี้ด้วยใจระลึกถึงทุกท่าน....มีเวลาจะแวะไปเยือนบ้านท่านทุกท่านครับ... ขอบคุณจากหัวใจ
4 กรกฎาคม 2547 18:43 น. - comment id 293179
ทะเลดาว มาเป็นพยานแห่งความรักอันเป็นนิรันดร์ของดวงใจสองดวงที่มอบให้กันค่ะ..... มาชื่นชมผลงานของแทนคุณแทนไทค่ะ.... ประทับใจจังอ่ะค่ะ...... มาเยือนคราวนี้ไม่เหมือนคราวที่แล้วน๊าาาาา......^-^ .........
4 กรกฎาคม 2547 19:14 น. - comment id 293198
เป็นความรู้สึกของความรัก.. ที่น้อยคนนักจะได้รับมัน.. อ่านแล้วเหมือนเดินอยู่ในความฝัน.. แต่ความจริงนั้น..มันเป็นเรื่องจริง.. ชื่นหัวใจ..อย่างไรก็บอกไม่ถูก.. มีความสุข..ที่ได้อ่านงานนี้.. ทุกถ้อยคำ..เป็นภาษาเกินวจี.. ที่คนคนนี้..ซาบซึ้งถึงหัวใจ.. ................................................. ความรักสวยงาม.... งามมาก.. .................................................
4 กรกฎาคม 2547 19:58 น. - comment id 293218
สวย งาม ลึก ซึ้ง ตรึง ใจ ค่ะ
4 กรกฎาคม 2547 20:29 น. - comment id 293237
หวานจัง กินใจมากเลยอ่ะ อิจฉานะ เมกน่าจะมีแบบนี้บ้าง ใครหนอ จะเดินพลัดหลงผ่านมา โชคดีครับ
4 กรกฎาคม 2547 20:45 น. - comment id 293252
ทำไมหนอพอมีรักมักแปลกหวาน คำผสานร้อยเรียงเยี่ยงนี้หนอ บอกถึงใจให้กันฝันละออ รักมิท้อรอเธอเพ้อครวญคำ อูย ทำไมจดหมายคุณหวานกันจัง นำตาลกระดอนกลอนมดดมคมรักบาด..โอย..มึน
4 กรกฎาคม 2547 21:08 น. - comment id 293274
โตนงาช้างไม่เคยร้างจากความรัก รอยสลักชื่อคู่อยู่ตามไม้ เกาะแก่งหินไม่เคยทิ้งความวุ่นวาย กับสัมผัสหญิงชายที่มาเยือน
4 กรกฎาคม 2547 21:43 น. - comment id 293310
น่ารักค่ะ อ่านแล้วมีความสุขตามแววรวีเลยอ่ะค่ะพี่แทน...อิอิ
4 กรกฎาคม 2547 21:56 น. - comment id 293317
แววระวีหรือแววระทม..แทน สงสัย.....จัง
4 กรกฎาคม 2547 22:30 น. - comment id 293334
ดีใจจังเลยคนดี กับวันนี้ที่อบอุ่น กับตัวเองและคนของคุณ ทำให้ฉันรู้ว่าโลกอบอุ่นเพียงใด *-*ดีใจด้วยจากใจเลยค่ะ ยินดีเป็นอย่างยิ่งในครั้งนี้ที่ได้อ่านและรับรู้เรื่องราวของคุณในทางที่สดใสค่ะ*-*
5 กรกฎาคม 2547 07:14 น. - comment id 293467
จะคอยเป็นกำลังใจให้นะครับ แต่งได้ดีมาก
5 กรกฎาคม 2547 09:39 น. - comment id 293486
....
5 กรกฎาคม 2547 09:43 น. - comment id 293489
ทะเลดาว มาเป็นพยานแห่งความรักอันเป็นนิรันดร์ของดวงใจสองดวงที่มอบให้กันค่ะ..... มาชื่นชมผลงานของแทนคุณแทนไทค่ะ.... ประทับใจจังอ่ะค่ะ...... มาเยือนคราวนี้ไม่เหมือนคราวที่แล้วน๊าาาาา......^-^ ......... ถึงคุณ...ทะเลดาว ขอบคุณที่มาชื่นชมครับ แต่เป็นแค่อารมณ์เขียนงานต่อจากคราวก่อนเท่านั้นแหละครับ เห็นว่ามีจดหมายรักไปหลายหนแล้ว น่าจะมีจดหมายตอบจากใครบ้าง...เพียงแต่ถ้าจะให้ตอบเองคงลำบากพอควรเพราะมิเคยเป็นหญิงด้วยซิ...จึงได้แต่ดึงความงามในกาลเก่ามาร้อยถ้อยต่อเติม ตัดบ้างต่อบ้าง เพื่อความรื่นอารมณ์...มิหวังให้กระทบใคร... ขอบคุณอีกหนครับ สำหรับไมตรีที่มาเยือน... หวังให้คุณมีรักงดงามทุกทุกวัน ว่าแต่ครั้งนี้ไม่เหมือนครั้งก่อนอย่างไรกันครับคุณ
5 กรกฎาคม 2547 09:49 น. - comment id 293492
เป็นความรู้สึกของความรัก.. ที่น้อยคนนักจะได้รับมัน.. อ่านแล้วเหมือนเดินอยู่ในความฝัน.. แต่ความจริงนั้น..มันเป็นเรื่องจริง.. ชื่นหัวใจ..อย่างไรก็บอกไม่ถูก.. มีความสุข..ที่ได้อ่านงานนี้.. ทุกถ้อยคำ..เป็นภาษาเกินวจี.. ที่คนคนนี้..ซาบซึ้งถึงหัวใจ.. ................................................. ความรักสวยงาม.... งามมาก.. ................................................. ถึง....คุณmagic ขอบคุณครับคุณที่ซาบซึ้งถ้อยรส ดีใจครับที่มีคนอ่านแล้วมีความสุข...ขอบคุณและซึ้งใจทุกถ้อยที่ฝากไว้ อบอุ่นใจ และมีพลังครับคุณ... เป็นความรู้สึกของความรัก น้อบหนึ่งแต่แน่นหนักดั่งหินผา จึ่งไม่เคยเป็นผันตามเวลา จึ่งมันคงตลอดมาตลอดใจ... ขอให้รักคุณงดงามเป็นนิรันดร์ครับ ขอบคุณจากใจ
5 กรกฎาคม 2547 09:55 น. - comment id 293495
สวย งาม ลึก ซึ้ง ตรึง ใจ ค่ะ ถึงน้อง...น้ำตา...ฟ่าง ขอบคุณครับน้องที่มา ขอบคุณจากใจ
5 กรกฎาคม 2547 10:00 น. - comment id 293498
หวานจัง กินใจมากเลยอ่ะ อิจฉานะ เมกน่าจะมีแบบนี้บ้าง ใครหนอ จะเดินพลัดหลงผ่านมา โชคดีครับ ถึงคุณ...เมกกะ อิจฉางานรึครับ แค่ขบเขียนเท่านั้นแหละ..แต่ก็ดีใจครับที่ครั้งหนึ่งเคยมีข้อความแบบนี้ในโลกจริง...แม้วันนี้ดิ่งลงในโลกฝันก็ตามที คุณอยากมีแบบนี้รึครับ เลือกเอาซิครับ .. เห็นสาวน้อยสาวใหญ่เต็มไปหมด ....อิอิ รึว่ายังเลือไม่ได้ ขอบคุณที่มาเยือนครับ โชคดีเช่นกันครับคุณ
5 กรกฎาคม 2547 10:07 น. - comment id 293501
ทำไมหนอพอมีรักมักแปลกหวาน คำผสานร้อยเรียงเยี่ยงนี้หนอ บอกถึงใจให้กันฝันละออ รักมิท้อรอเธอเพ้อครวญคำ อูย ทำไมจดหมายคุณหวานกันจัง นำตาลกระดอนกลอนมดดมคมรักบาด..โอย..มึน ถึงคุณ....อาภาภัส จดหมายนี้หวานปานนั้นเลยรึครับคุณ ทำไมวันนี้มันขมอย่างไรไม่รู้ อิอิ... ขอบคุณที่มาน่ะครับ... อย่าถามว่าทำไมพอมีรัก โลกจึงจักงดงามเหมือนความฝัน อย่าว่าเพราะเหตุอะไรกัน ที่หัวใจดวงนี้นั้นถึงรักคุณ คงตอบยากทั้งที่ใจอยากตอบ รู้แค่เพียงรักนี้มอบให้ใจอุ่น ถนอมคู่ทนุค่าใฝ่หาคุณ เพื่อรักสองครองเป็นหนึ่งนิรันดร์กาล... ขอบคุณกลอนงดงามจากคุณอีกครั้งครับ ขอบคุณน้ำใจไมตรีที่มาเยือน...หวังใจให้คุณมีความสุขครับ
5 กรกฎาคม 2547 10:14 น. - comment id 293505
โตนงาช้างไม่เคยร้างจากความรัก รอยสลักชื่อคู่อยู่ตามไม้ เกาะแก่งหินไม่เคยทิ้งความวุ่นวาย กับสัมผัสหญิงชายที่มาเยือน ถึงคุณ...ริ้วฟ้า โตนงาช้างไม่เคยร้างจากความรัก แม้นถึงวันใจแตกหักรักหน่ายหน้า ความทรงจำยังมากในคุณค่า แก่งหินผายังยืนท้าเป็นพยาน.... กลอนคุณงามมากครับ... ขอบคุณไมตรีที่มาเยือนครับ
5 กรกฎาคม 2547 10:17 น. - comment id 293507
น่ารักค่ะ อ่านแล้วมีความสุขตามแววรวีเลยอ่ะค่ะพี่แทน...อิอิ ถึงน้อง... atm ขอบคุณที่มาน่ะครับ ดีใจครับที่อ่านแล้วสุขหัวใจ... ว่าแต่เคยเขียนถึงใครแบบนี้รึป่าวครับ...ถ้าไม่ ลองเขียนดูซิครับ ...ชื่นใจแน่ยิ่ง.... เป็นแค่อารมณ์งานครับน้อง... ขอให้รักงดงามเป็นนิรันดร์ครับ
5 กรกฎาคม 2547 10:22 น. - comment id 293509
แววระวีหรือแววระทม..แทน สงสัย.....จัง ถึงคุณแวว..วัน อิอิ..นั่นซิครับคุณ แววอะไรน่ะ...อาจเป็นอย่างหลังดั่งคุณว่าครับ... แววรวีหรือว่าแววระทม ฤ เป็นแววอารมณ์ที่ขบเขียน ฤ ว่าเป็นแววรักก่อนที่ว่อนเวียน ฤ เป็นรักที่แววเปลี่ยน...แววเปลี่ยนไป..*-* ขอบคุณที่มาเยือน หยอกหยิกให้คันใจ ขอให้รักคุณงามงดเป็นนิรันดร์ครับ
5 กรกฎาคม 2547 10:28 น. - comment id 293511
ดีใจจังเลยคนดี กับวันนี้ที่อบอุ่น กับตัวเองและคนของคุณ ทำให้ฉันรู้ว่าโลกอบอุ่นเพียงใด *-*ดีใจด้วยจากใจเลยค่ะ ยินดีเป็นอย่างยิ่งในครั้งนี้ที่ได้อ่านและรับรู้เรื่องราวของคุณในทางที่สดใสค่ะ*-* ถึงคุณ... ผู้หญิงไร้เงา ขอบคุณกลอนความหมายที่มาจากใจครับ... ขอบคุณทุกถ้อยที่ร้อยฝากครับคุณ.... เป็นจดหมายที่ผมร้อยต่อเพราะอารมณ์งานแหละครับคุณตูน...เก็บอดีตมาร้อยต่อ...หวังใจว่าจะไม่เสียหายครับ.... ขอให้รักคุณงดงามเป็นรันดร์ครับ
5 กรกฎาคม 2547 10:35 น. - comment id 293515
จะคอยเป็นกำลังใจให้นะครับ แต่งได้ดีมาก ถึงคุณ...)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**((( ขอบคุณที่มาเยือนครับ ขอบคุณกำลังใจครับ.. หวังว่าคุณจะมีแต่วันที่งดงงามนิรันดร์ครับ จากใจ
5 กรกฎาคม 2547 13:25 น. - comment id 293576
อยากจะถ่ายทอดอะไรให้มากกว่านี้ แต่ก็ไม่รู้จะหาคำไหนมามาบอกกล่าวได้มากกว่านี้... ...อ่อนหวาน ละมุน ละไม เหลือเกินค่ะ... ..............................................................................
6 กรกฎาคม 2547 04:39 น. - comment id 293891
เมื่อไหร่หนอ ผมจะได้มีจดหวานแบบนี้อ่านกับเขาบ้าง ซาบซึ้งโดนใจมากครับ
6 กรกฎาคม 2547 12:55 น. - comment id 293994
โหย เพราะจังเลย สุดยอดเลย เก่งจังเลยอธิบายไม่ถูกเลย
8 กรกฎาคม 2547 17:39 น. - comment id 295045
ถึงคุณ...ลี่...ผู้มาเยือน แค่เพียงคุณมาเยือน ก้มิรู้จะกล่าวขอบคุณความซาบซึ้งใจอย่างไรได้หมด.... ขอบคุณน่ะครับที่มา ขอบคุณในน้ำใจและทุกถ้อยคำที่ชมชื่น หวังว่าคุณจะมีความสุขครับ
8 กรกฎาคม 2547 18:00 น. - comment id 295059
เมื่อไหร่หนอ ผมจะได้มีจดหวานแบบนี้อ่านกับเขาบ้าง ซาบซึ้งโดนใจมากครับ ถึง...คุณชัยชนะ ขอบคุณครับ ขอบคุณจริงที่มีไมตรีมีเวลามาเสมอเสมอ
8 กรกฎาคม 2547 18:05 น. - comment id 295060
ถึง...คุณFuture_Perfect`` ขอบคุณที่แวะมาครับ... แปลกความรู้สึกจังครับ คำว่าเก่ง มิค่อยมีใครกล่าวฝากยามมาเยือนงาน อายนิดนิดครับ... ขอบคุณจากใจครับ
8 กรกฎาคม 2547 18:07 น. - comment id 295061
...
9 กรกฎาคม 2547 00:13 น. - comment id 295356
เพียงรวีทอแสงมาทาทาบ ดั่งซึมซาบอุ่นทิพย์ชั่วพริบฝัน ทั้งหทัยอิ่มใจเจ้าแวววัน เกินจำนรรจ์อันควรค่าลาวัลย์งาม .................................................... ข้าพเจ้ามาทักทายพี่ชายจ้ะ แม้เจ้าของจดหมายจะออกตัวว่าเรียงร้อยไม่ได้เท่ากับพี่ชายแต่ทุกคำถ้อยก็รู้สึกได้ถึงความงดงามของทุกความปรารถนาดีที่มอบให้แก่กัน..ชื่นชมยิ่งค่ะ... :) ปล. คงไม่ว่ากันนะจ้ะ.... มาช้าอีกแล้ว.... :)
17 กรกฎาคม 2547 20:03 น. - comment id 300029
แวะมาซึมซาบความหวาน..และความงาม...ในทุกถ้อยคำที่เรียงร้อย...ทำได้ดีมากจ๊ะ..น้องแทน...
18 กรกฎาคม 2547 15:25 น. - comment id 300470
เพียงรวีทอแสงมาทาทาบ ดั่งซึมซาบอุ่นทิพย์ชั่วพริบฝัน ทั้งหทัยอิ่มใจเจ้าแวววัน เกินจำนรรจ์อันควรค่าลาวัลย์งาม .................................................... ข้าพเจ้ามาทักทายพี่ชายจ้ะ แม้เจ้าของจดหมายจะออกตัวว่าเรียงร้อยไม่ได้เท่ากับพี่ชายแต่ทุกคำถ้อยก็รู้สึกได้ถึงความงดงามของทุกความปรารถนาดีที่มอบให้แก่กัน..ชื่นชมยิ่งค่ะ... :) ปล. คงไม่ว่ากันนะจ้ะ.... มาช้าอีกแล้ว.... :) ตอบ...น้อง แว่นดอย ขอบคุณน้องแว่นดอยที่มาทักทายครับ พี่ก็มิรู้ว่าเจ้าของจะเคืองหรือเปล่าเนอะ...แต่พี่ก็มิได้เปิดเผยนามคงมิเป็นไร อีกทั้งต่างกาลต่างเวลา ก็ถือว่าเป็นการขบเขียนเรียนอดีต ให้ใจชุ่มแล้วกัน... กลอนน้องสื่อถึงความเป็นไปแทนใจพี่ได้ดีเสมอๆ ขอบคุณครับ
18 กรกฎาคม 2547 15:31 น. - comment id 300476
แวะมาซึมซาบความหวาน..และความงาม...ในทุกถ้อยคำที่เรียงร้อย...ทำได้ดีมากจ๊ะ..น้องแทน... ตอบ...พี่ราชิกา ขอบคุณพี่ตุ้มที่แวะมาครับ ขอบคุณความชื่นชมครับครับพี่ ผมแค่ร้อยต่อให้เข้ากับกาลเวลาที่ใจขบคิดเท่านั้นแหละครับ ... ขอให้พี่มีทุกวันที่งดงามเป็นนิรันดร์ครับ
19 กรกฎาคม 2547 13:52 น. - comment id 301010
แต่งได้น่ารักจริงๆน่ารักเหมือนคนแต่งเลยจ้า
25 สิงหาคม 2547 10:08 น. - comment id 316376
ตอบน้องเอ๋... ขอบคุณครับ รู้ได้ไงครับว่าคนเขียนน่ารัก แล้วรักรึป่าวครับ อิอิ (อึ้งไปเลย.....)
14 กันยายน 2547 17:40 น. - comment id 331386
อยากสมมติว่าแทนเขียนให้ได้มั้ย
22 พฤศจิกายน 2547 16:03 น. - comment id 375146
แวะมาบุกบ้าน! ไม่ยักรู้ว่าใช้มดเฝ้าบ้านด้วย... อู๊ย...
30 ธันวาคม 2547 12:25 น. - comment id 397736
กลอนเพราะนะค่ะ แม้จะไม่ค่อยสันทัดในเรื่องการร้อยเรียงภาษาแต่คิดว่าคนเขียนจดหมายเค้าก็คงรู้สึกเหมือนที่เขียน และคงไม่เคืองที่นำจดหมายมาเป็นแรงบันดาลใจในการเขียน