เพียงจ้องมองตา ค้นหาความจริง รับรู้ทุกสิ่ง ซ่อนเร้นในใจ ไม่รักไม่ว่า ขออย่าจากไป หลีกลี้หนีไกล โกรธเกลียดกันเลย อย่าหลบตากัน อย่าหวั่นใจไหว อย่ากลัวสิ่งใด ไม่คิดเอื้อนเอ่ย ไม่คิดเรียกร้อง เกี่ยวข้องอย่างเคย ขออย่าเฉยเมย แค่นั้นเป็นพอ.
2 กรกฎาคม 2547 01:07 น. - comment id 292104
* แค่นี้พอหรือ * ไม่รักไม่ว่า แต่มาเรียกร้อง อย่าหลบตาจ้อง อย่ามาเฉยเมย อย่าจากไปไหน อย่าทำนิ่งเฉย ขอไม่มากเลย รักเสียเลยเป็นไร .......... คุณปฌิธาน.. แวะมาทายทักนะคะ หยอกเล่นหน่อยๆ เพื่อเชื่อมสัมพันธ์ แต่งกลอนได้ไพเราะนะคะ ก็เลยยืมคำ ของคุณมาเล่นคำ กวนไปกวนมาอยู่ในกะทะ นี่แหละ แล้วค่อยเซย์..ฮัลโลกันใหม่
2 กรกฎาคม 2547 01:55 น. - comment id 292114
ผมเขียนโดยใช้ฉันทลักษณ์ของ วิชชุมมาลาฉันท์ ๘ ครับผม
2 กรกฎาคม 2547 20:46 น. - comment id 292282
ขออย่าเมินเฉย โปรดเผยดวงจิต ด้วยในชีวิต ฉันคิดมีใจ ขออย่าหนีหาย ให้ได้หวั่นไหว ด้วยในหัวใจ เธอไงที่ครอง *-*กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบค่ะชอบ*-*