ใต้เงาไม้

สายลมแห่งความฝัน

ใต้เงาไม้...ที่ฉันนั่งเหงาอยู่ตรงนี้
กับนาทีที่สายลมพัดผ่าน
ยังคงคิดถึงเธอ - คนของวันวาน
นานแสนนาน จะยังคิดถึงเธอ ..เรื่อยไป
         ครั้งหนึ่ง...เธอนั่งอยู่ตรงนี้
         กับวันดี - ดี ที่มีเธอ ชิดใกล้
         เธอเป็นคนที่น่ารักมาก...รู้มั้ย
         ร่าเริงสดใส จนฉันรักเธอหมดใจที่มี
ครั้งนี้...มีฉันอยู่เพียงลำพัง
ที่มานั่งคิดถึงเธอ อยู่ตรงนี้
กับความเหงาที่มากขึ้น ทุกที
เวลาต่อจากนี้ - ก็ยังคงเดินต่อไป
         ใบไม้ล่วงหล่น ตามกาลเวลา
         ความรักหนา...จะเป็นอย่างนั้นไหม
         6 ปี ฉันคงได้คำตอบจากใจ
         จะไม่เป็นอย่างนี้อีกแล้วใช่ไหม...กับวันที่ฉันรอ				
comments powered by Disqus
  • สายน้ำแห่งความเซ็ง

    1 กรกฎาคม 2547 16:39 น. - comment id 291963

         
    จินตนาการได้ยอดเยี่ยม
    แต่การวางระเบียบตัวอักษรทำให้อ่านยาก
    
    
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    1 กรกฎาคม 2547 22:45 น. - comment id 292052

    ใต้เงาไม้ต้นที่ที่ครั้งหนึ่ง
    ยังตราตรึงเก็บภาพอันฝันใฝ่
    มีเธอฉันสองเราเฝ้าห่วงใย
    ในใต้ใบไม้ใหญ่ให้ร่มเงา
    
    *-*กลอนแต่งได้ดีมากเลยค่ะ*-*
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    2 กรกฎาคม 2547 11:38 น. - comment id 292168

    โห รอตั้งหกปี ป่านนี้ลูกเขาเข้าโรงเรียนแล้วละ อิอิ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน