ทำไมหัวใจต้องอ่อนแอ ย่อมพ่ายแพ้กับเรื่องงี่เง่า วันไหนจะสามารถกลับมาเป็นตัวเรา กลับมาเป็นคนเก่าที่ยังไม่เคยรักเธอ ทำไมหัวใจต้องมีน้ำตา เธอไม่มีค่า..ก็บอกกับตัวเองเสมอ หยุดเถอะนะหัวใจ..อย่าไปพร่ำเพ้อ หยุดซะที...หยุดรักเธอ...แล้วกลับมารักตัวเองกลอน
rin 26 มิ.ย. 2547 20:20 น. - ID 55995 
834
4
0
26 มิถุนายน 2547 20:34 น. - comment id 290284
นี่เขียนเอาจริงเหรอ
26 มิถุนายน 2547 20:39 น. - comment id 290285
ไม่สามารถหาเหตุผลกับการอดทนรักเธอ พยายามนะ พยายามเสมอ จะตัดเธอออกจากคืนวัน และแล้วเวลาก็เป็นเครื่องพิสูจน์ เธอไม่อาจลบเลือนไปจากใจฉัน ยิ่งนานวัน ยิ่งงมงาย........................... ชีวิตเคยไม่มีใครแต่ไม่เคยต้องเหงาใจ หวังมีเธอได้ร่วมใจร่วมกาย แต่สุดท้ายเหลือไว้เพียงรอยน้ำตา......
26 มิถุนายน 2547 21:19 น. - comment id 290305
วันนี้กลอนเศร้าจังอ่ะครับ พี่เมกแวะมาหั้ยกำลังใจนะ อย่าเศร้านักเลยจ๊ะน้องริน ชีวิตไม่ใช่จบอยู่แค่นี้นะ เรายังมีพ่อ แม่ พี่น้อง ที่คอยห่วงใย และก็ยังมี พี่เมกคนนี้ พี่ชายอีกคนนะ อยากให้น้องสาวคนนี้มีความ สุข คิดถึงพี่นะ ถ้าเหงาใจ พี่เมก
27 มิถุนายน 2547 16:59 น. - comment id 290625
จงรักความภาคภูมิใจในตัวเองครับ...แล้วจะทำได้... มาเป็นกำลังใจให้อีกคน
28 มิถุนายน 2547 17:21 น. - comment id 291024
ตอบพี่เมกกะ , พี่แทนคุณแทนไท ขอบคุณนะคะสำหรับกำลังใจ ถึงแม้ว่ากลอนจะเศร้าก็อาจเป็นเพราะมีบางช่วงเวลาหัวใจปล่อยให้ความหลัง,ความเหงากลับมาทำร้ายบ้างแต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่สามารถยิ้มและลุกขึ้นได้ เพียงแต่การที่เราย้อยคิดถึงความหลังก็เพื่อสร้างความเข้มแข็งให้ตัวเอง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
