ดอกฟ้า...กับหมาวัด ภาค2

ความทรงจำสุดสายที่ปลายฟ้า

ไม่มีทางให้ดอกฟ้ากลับมารัก
เจ็บปวดนักใจดอกฟ้าไม่แลเหลียว
หมาตัวนี้รักดอกฟ้าอยู่ผู้เดียว
ได้แต่เที่ยวเห่าหารักจากเธอเอย
ทำทุกสิ่งทำทุกอย่างเท่าที่ได้
ทำให้ใจของดอกฟ้านั้นเฉลย
ใจดอกฟ้าไม่มีหมาตัวนี้เลย
เจ็บตามเคยไม่มีรักจากใจเธอ
แม้ดอกฟ้าจะไม่รักก็ไม่สน
ก็จะทนรอดอกฟ้าอยู่เสมอ
จะเห่าหอนวอนดอกฟ้าให้มาเจอ
นอนละเมอก็เฝ้ารอดอกฟ้ามา
อยากขี่เมฆขึ้นไปหาบอกว่ารัก
อยากจะรักเคียงคู่ดอกฟ้าจนสิ้นเวหา
แต่มันก็ได้แค่คิดชั่วพริบตา
ใจของหมาไม่ย่อท้อสู้ต่อไป
บอกตัวเองว่าเลิกรอพอซะเถอะ
ไม่อยากเจอะแต่มันทำได้ที่ไหน
เห่าไร้หวังหอนยับยั้งความเจ็บใจ
โง่ต่อไปยอมไร้หวังพังใจตน				
comments powered by Disqus
  • กอกก (ต้นหญ้าที่ไร้ค่า)

    26 มิถุนายน 2547 00:14 น. - comment id 289967

       คุณความทรงจำสุดสายที่ปลายฟ้า..
    
            หัวใจรัก..
            สลักแน่นแก่นใจใครคนหนึ่ง
            คนที่ใจใฝ่หาว่าซาบซึ้ง
            คอยคำนึงถึงเขาอยู่ทุกเวลา
    
                หากจะรักใครก็รักเถิด
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน