หากแม้เลือกเกิดได้.... ฉันจะเกิดให้ไกลจากเธอ..ไกลแสนไกล หากแม้เธอเกิดเป็นชายรูปงาม... ฉันขอเกิดเป็นหญิงทราม โง่ บ้าใบ้...ไร้สติ หากแม้นเธอเกิดเป็นดาวอยู่บนฟ้า ฉันขอเกิดเป็นสัตว์ต่ำช้า..ใต้ทะเลลึก หากแม้เลือกเกิดได้.. ฉันจะเกิดให้ไกลจากเธอ..ไกลแสนไกล ฉันไม่อยากพบ....ไม่อยากเจอ...ไม่อยากรัก เธอ....อีกต่อไป...ขอเถอะ..ขอให้ไกลจากฉัน ไกลแสนไกล..เพราะเจอเธอแล้วฉันเจ็บเหลือเกิน เจ็บที่ใจ...เจ็บเกินจะทนไหว...เจ็บ...เจ็บ...
25 มิถุนายน 2547 20:05 น. - comment id 289854
คนที่รักร้างไกลนั้นเจ็บไม่นาน คนไม่รักใกล้กันช้ำใจยิ่งกว่า แต่ว่าหนทาง .. ทางของเรา ไม่มีให้เลือกเท่าไหร่ เจ็บสักเท่าไร..ก็ต้องยอม..เพราะรัก เธอมากเหลือเกิน....
25 มิถุนายน 2547 20:53 น. - comment id 289877
หากแม้เลือกเกิดได้ ฉันก็ให้เราห่างไกลกันสุดขั้ว หากแม้อย่างไรชาติต่อไปให้ไกลตัว ขอให้เราเลิกพันพัวเลิกมาเจอตัวกันและกัน *-*แวะมาทักทายค่ะ*-*
20 สิงหาคม 2547 12:03 น. - comment id 313484
~*~จบกันไปซะที อย่างไม่มีความผูกพัน ไม่เหมือนคนเคยร่วมฝัน ไม่เหลือวันเคยร่วมทาง ~*~ความฝันที่เคยร่วมสร้าง กลับต้องจืดจางลงไป อาจมีบางสิ่งที่ยังเหลือไว้ นั่นคือบทเรียนสอนใจให้จำ ~*~ขอร้องเถอะนะ อย่าทำร้ายฉันอีกเลย ในเมื่อใจเธอไม่เคย รักฉันเลยสักนิดเดียว ~*~ไม่ใช่ว่าไม่รัก เพียงแต่อยากหยุดพักใจเท่าน้น เพราะว่าความรักของฉัน ที่ให้เธอนั้น..ไร้ค่าเหลือเกิน ฯ