ฉันเป็นหิ่งห้อยเล็กๆ ผู้ว้าเหว่ ร่อนเร่ แรมทาง กลางห้วงฝัน ในคืนที่ฟ้ากว้างพร่างแสงจันทร์ แสงเล็กๆของฉันถูกกลืนไป เธอจะมองเห็นฉันใหม ในคืนเหงา บนเส้นทางมืดมิด ปวดร้าว ไร้จุดหมาย เธอคงมองแต่แสงจันทร์ อันห่างไกล รออาบแสงอุ่นไอในเงาจันทร์ หิ่งห้อยตัวเล็กๆ ที่ไร้ค่า คงไม่อาจส่องทางเบื้องหน้าสู่ความฝัน ไม่อาจเทียบความงามของแสงจันทร์ และไม่อาจส่องสว่าง ณ ห้วงฝัน..ในใจเธอ
14 พฤศจิกายน 2544 04:13 น. - comment id 19301
เพราะนะ...อุปมาได้ดี...พระจันทร์ไม่ได้ส่องแสงทุกวันหรอกเมื่อถึงคืนเดือนมืดแล้วแสงหิ่งห้อยจะเจิดจ้าให้เห็น...แล้ววันที่เขามองเห็นเราก้อจะมาถึง...
14 พฤศจิกายน 2544 05:58 น. - comment id 19319
เพราะค่ะ...ความหมายดีนะ
17 พฤศจิกายน 2544 04:58 น. - comment id 19747
ดีจังค่ะ อืม...ความพยายามอยู่ที่ไหนความพยายามก็อยู่ที่นั่น เอ๊ย!!!ม่ายช่ายจิ ความสำเร็จต่างหากจ้า...