รู้ตัวดีเธอมีค่าเทียบดอกฟ้า ฉันเหมือนหมามองดอกฟ้ากลางเวหา พยายามตะกายไปก็ไร้ค่า คอยเวลาที่ดอกฟ้ามาหาเรา รู้ทั้งรู้ว่าดอกฟ้านั้นมีใคร ในหัวใจของดอกฟ้ามีแต่เขา ก็รู้ดีว่าใจเขาไม่แลเรา แต่ตัวฉันก็โง่เฝ้ารอเขามอง ไปไม่ถึงแม้ครึ่งฟ้าน้ำตาตก อยากเป็นนกที่จะบินหยิ่งผยอง หมาอย่างฉันก็คงแพ้ได้แค่รอง ได้ที่สองก็พอใจไม่ว่ากัน แม้ดอกฟ้าจะลาไปไม่หันกลับ ก็ยอมรับว่าหัวใจได้แค่ฝัน หมาตัวนี้จะรอคอยทุกทุกวัน รอวันนั้นวันดอกฟ้าหันมามอง
24 มิถุนายน 2547 10:17 น. - comment id 289046
ต้องเห่าครับดอกฟ้าถึงได้ยิน มานั่งนื่งไม่ได้ยินก็ไม่หัน เห่าดังดังเมื่อเราสองได้เจอกัน เห่าทุกวันทุกวี่มีทางเจอ
24 มิถุนายน 2547 19:01 น. - comment id 289275
จะรอวันดอกฟ้าโน้มกิ่งน้อย ฉันจะคอยดอกฟ้าโน้มมาให้ แม้ความหวังนั้นยังจะแสนไกล แต่ก็พร้อมจะรอให้ใกล้ดอกฟ้า *-*กลอนน่ารักมากๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
24 มิถุนายน 2547 20:03 น. - comment id 289326
สุนัขน้อยแหงนคอยพร้อยปลายฟ้า ดูเมฆาเลื่อนไหล...พิศวง โอ้เมฆจ๋า...ข้าฯอยากเหิร...ทรนง เมฆช่วงลงมาอุ้มข้าฯ...เถิดหนา...เธอ สงสารจังเมฆมิเคยได้ยินด้วยสลายเป็นฝนทุกเวลา ทิกิ
24 มิถุนายน 2547 22:15 น. - comment id 289449
เดี๋ยวก็คงจะมีภาค 2 ต่ออ่ะคับ(คิดว่านะ)เพราะเท่านี้มันยังไม่เท่ากับที่ผมเจอในชีวิตจริง จะพยายามแต่งภาค2ให้เร็วที่สุดคับ