เธอ...ผู้ปลุกฉันขึ้นมาแขวนความฝันไว้ที่ขอบดาว เธอ...ผู้เรียงร้อยเรื่องราวนิทานความรักของผู้คนใต้เงาฟ้า เธอ...ผู้มีปีกสีขาวโบยบินข้ามผ่านพายุแห่งน้ำตา เธอ...ผู้สร้างทุกความศรัทธาให้ก่อเกิดในหัวใจ เธอ...ผู้มองเห็นในทุกฤดูกาลของดวงอาทิตย์ เธอ...ผู้เก็บเกี่ยวเวลาดีดีในชีวิตที่ไม่อาจลบเลือนได้ เธอ...ผู้อ้าแขนโอบมิตรภาพไว้ในกล่องความห่วงใย เธอ...ผู้กล่อมเพลงหวานไหวไว้ในรัตติกาลก่อนนิทรา เธอ...ผู้ผลักดันให้ฉันโบกสบัดปีกแห่งฝัน เธอ...ผู้ฉุดดึงฉันจากคลื่นน้ำตาทะเลอ่อนล้า เธอ...ผู้ส่องแสงสว่างตลอดการเดินทางที่ผ่านมา เธอ...ผู้เปิดตาให้ฉันรู้ว่าโลกนี้ช่างงดงามเพียงใด ในวันนี้...ฉันจึงขอเรียกเธอ...ว่าความรัก เมล็ดฝันของฉันได้หยุดพัก และพร้อมที่จะออกเดินทางใหม่ อ้าแขนสู่โลกกว้าง ติดปีกฝันโบยบินไป ขอบคุณความรักอันยิ่งใหญ่ ที่ทำให้ได้ยินเสียงของหัวใจ...เต้นไหวอีกครั้งหนึ่ง
23 มิถุนายน 2547 20:16 น. - comment id 288798
เมล็ดพันธ์แค่ความสุขสันต์สดชื่น ในทุกวันคืน ณ ในที่นี้ ฉันขอเรียกแทนความหมายให้ดีดี ว่าเมล็ดพันธุ์ที่มีคือควมรัก *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง*-*
23 มิถุนายน 2547 20:21 น. - comment id 288801
เพราะมากกกกกกกก ของเก็บนะคะ
23 มิถุนายน 2547 20:39 น. - comment id 288813
บทเพลงรัก ฉันมีรัก ที่ขับขาน ที่สดใส ช่างอ่อนหวาน เป็นสุขใจ พาให้ฝัน ทุกสิ่งดูสวยงาม และมันก็เป็นนิยาม ที่อยู่ในคำว่ารัก... ขอบคุณพี่ตูนมากเลยคะที่แต่งกลอนตอบให้เปิ้ล เมล็ดพันธุ์ความรักจะสมบูรณ์ได้ จากสิ่งละอันพันละน้อยที่อยู่รอบตัวเรา ทุกสรรพสิ่งต่างเกื้อกูล ให้อุ่มชูกัน ทำให้เมล็ดพันธุ์รักเติบใหญ่อย่างกล้าแกร่งและอ่อนโยนคะ นางฟ้าซานตาน ขอบคุณมากเลยคะ ที่แวะมาบ้านแอ็ปเปิ้ล ยินดีมากเลย ที่บทกลอนนี้จะได้ไปนอนหนุนมิตรภาพที่บ้านนางฟ้าซาตาน ^____^
23 มิถุนายน 2547 20:44 น. - comment id 288820
งามในความหมาย จังค่ะ เป็นงานที่เพราะมาก อ่อนหวานในความรู้สึกมากๆเลย บาดคม มากค่ะ เศษอารมณ์ บาดใจ มากๆๆ ชื่นชม ค่ะ ชืนชม ผลงาน ฝันดี นะค่ะ
23 มิถุนายน 2547 20:45 น. - comment id 288821
เรน..ชอบมากเล้ยยคะ... อบอุ่น .. ที่สุด .. ฉันคือ ..ความรัก ... ใช่ดิคะ.. ความรัก ..เรียงราย..รอบตัวเรา.. รู้จักให้ .. และ..รู้จัก .. ที่จะรับ.. สร้าง ..ความรัก .. ให้ ..เต็มโลก ... เรน..ขออนุญาตแจม นะคะ..
23 มิถุนายน 2547 22:13 น. - comment id 288876
วันนี้ขอโทษด้วยนะครับ น้องแอ๊ปเปิ้ล มีเวลาแค่มาอ่าน แต่เวลาคอมเม้นท์ไม่พอ ต้องรีบทำงานให้เสร็จครับ ขอโทษจริง ๆ ว่าง ๆ แล้วพี่เมกจะแวะมาใหม่ครับ ^_____________^
23 มิถุนายน 2547 22:48 น. - comment id 288898
เมล็ดพันธุ์แห่งความฝันของพี่แอ็บเปิ๊ล........ ขอให้มัน.......เติบโตขึ้นมาอย่างสมบูรณ์...... เป็นบทกวีที่งดงามอยู่ทุกอณูของความรู้สึก.........ทุกอณูของตัวอักษร........... .อ้าแขนสู่โลกกว้าง ติดปีกฝันโบยบินไป แวะมาชื่นชมด้วยความจริงใจ.........แวะมาดูความเป็นไปด้วยตัวตนของเธอ
24 มิถุนายน 2547 00:45 น. - comment id 288931
ต้องบอกว่า สุดยอดจิงๆเลย... ฝีมือๆ ---- เธอ... อาจเรียกฉันว่า ความรัก เธอ... อาจยิ้มรับเมื่อ ฉันมาทายทักเสมอ เธอ.. อาจบอกว่าฉัน ปลุกหัวใจที่ช่างละเมอ เธอ.. อาจคิดว่า พบเจอ กับรักที่แท้จริง ถ้าฉัน.. คือผู้ปลุกคนเหงาที่เหนื่อยล้า ถ้าฉัน.. คือผู้สร้างศรัทธาให้คนที่ท้อถอย ถ้าฉัน.. คือใครคนหนึ่งที่เธอเฝ้าคอย ความรักฉัน...ขอเป็นเพียงแสงจากดาวดวงน้อย ที่คอยส่องสว่างในยามรัตติกาลที่ยืนยาว ------ ภาษาสวยงาม แต่งจากหัวใจได้ไพเราะจิงๆ
24 มิถุนายน 2547 07:14 น. - comment id 289012
เพาะเมล็ดพันธ์ ความรัก อันยิ่งใหญ่ ไว้ข้างกาย รอวัน เติบโตกล้า ปลูกด้วยใจ รักมั่น หว่านศรัทธา คงไม่ช้า ดอกรักบาน หวานซึ้งทรวง
24 มิถุนายน 2547 14:23 น. - comment id 289172
ขอสักเมล็ดได้ปะ จะเอามาเพาะ อิอิ
26 มิถุนายน 2547 13:47 น. - comment id 290148
มีความรักมากมาย....... มีบางครั้งมีคนมอบความรักให้...แต่เราไม่รับ มีบางครั้งเขาห่วงใย...เราไม่สน อย่าปล่อยความรัก..ห่วงใยเหล่านั้นไป รับไว้...ด้วยใจยินดี
20 สิงหาคม 2547 02:00 น. - comment id 313302
ความรัก ความรัก ความรัก ทำไมจึงต้องมีความรัก ความรักคืออะไร ความรักเกิดขึ้นมาได้อย่างไร อะไรเป็นปัจจัยที่ทำให้ความรักเกิดขึ้น อะไรทำให้ความรักมีการเจริญเติบโตขึ้นมา และอะไรหนอที่ทำให้ความรักมีการแก่ชรา และ วาระสุดท้ายคือความตายของความรักก็มาถึง และ เมื่อความรักได้ตายจากไปแล้วนั้น มันจะกลับชาติมาเกิดใหม่อีกได้ไหมหนอ