หว่านความรักแล้วรอชูช่อดอก ผลิใบออกผลิตผลบนความหวัง จนเติบใหญ่เป็นไม้กล้าแกร่งพลัง ด้วยดอกรักสะพรั่งยังพร่างพรู ถึงลมแรงโถมใส่ไม่วิงไหว พายุโหมเท่าใดไม่รับรู้ ตั้งตระหง่านสง่างามตามฤดู เพื่อขออยู่คู่ดอกรักสลักใจ เอ่ยคำมั่นสัญญาหวานผ่านภาษา ให้รู้ว่ารักยังมั่นไม่ไปไหน ถ้าเธออยู่ฉันจะอยู่คู่เธอไป ฝากความรักเอาไว้ให้ดูแล แล้ววันหนึ่งมาถึงซึ่งพายุ โกรธาดุเกลี้ยวกลาดเคยพลาดแพ้ ต้นรักนั่นยังคงมั่นมิผันแปร ถูกรังแกยังกล้าท้าแรงลม ความแรงสาดพาดผ่านกาลคับขัน คงถึงวันที่ต้นรักหักโค่นล้ม ดอกและต้นต่างมองตารู้อารมณ์ ด้วยระทมที่เราสองต้องจากกัน วินาทีที่วิกฤติฤทธิ์ลมกล้า เห็นแววตาทั้งสองที่โศกศัลย์ ซึ่งมีรักเคียงอยู่คู่นิรันดร์ พายุนั้นก็พลันหายมลายไป ดอกรักพริ้มอมยิ้มอิ่มความสุข ผ่านความทุกข์เพราะมีรักอันยิ่งใหญ่ ต้นรักรับพยักหน้าอย่างอาลัย แล้วทรุดกายคลายรักไว้ในรอยดิน
23 มิถุนายน 2547 15:47 น. - comment id 288682
กลอนไพเราะและสวยงามมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง และเศร้าจังเลยค่ะ
23 มิถุนายน 2547 22:17 น. - comment id 288882
ดอกรักนั้นอมยิ้มพริ้มความสุข พ้นความทุกข์เพราะมีรักอันยิ่งใหญ่ ต้นรักพยักหน้าอย่างอาลัย แล้วทรุดกายทิ้งรักไว้ในรอยดิน คือก่อนหน้านั้นอ่านจับใจความได้ว่า....แม้พายุจะถาโถมเท่าใด ต้นรักนั้นก็ยังอดทนต่อแรงลมใช่ไหมคะ แล้วสองวรรคสุดท้าย ต้นรักพยักหน้าอย่างอาลัย..แล้วทรุดกายทิ้งรักไว้ในรอยดิน หมายถึงอะไรคะ ในคอนต้นอัลมิตราแปลถูกมั๊ย