ตะวันแดงแสงน้อยค่อยลาลับ ใจแทบดับแดดิ้นถวิลหา เหม่อมองไปในทะเลว้าเหว่มา เมื่อไรหนาเธอนั้นพลันกลับคืน คอยแต่เช้าเข้าสายจวบบ่ายค่ำ เธอพูดย้ำจำได้มิใช่ฝืน จนตะวันนั้นถลำถูกน้ำกลืน ฉันสะอื้นอายใครนั่งไร้เธอ เหลือขอบแดงแห่งตะวันฉันคอยเฝ้า สุดแสนเหงาเงียบงันคิดสั้นเสมอ ดั่งใจแยกแตกยับดับเพราะเธอ ใยต้องเพ้อจนโพล้เพล้ว้าเหว่รอ แล้วตะวันพลันล่มจมนที หมดแสงสีสายัณห์ฉันเฝ้าหนอ สัญญาเธอเผลอไปไม่น่ารอ ทำฉันท้อแทบลับดับชีวา 21 มิถุนายน 2547
นกตะวัน 21 มิ.ย. 2547 22:28 น. - ID 55675 
379
5
0
22 มิถุนายน 2547 02:16 น. - comment id 287927
เธอบอกนัดพบฉันวันนี้เช้า ฉันก็เฝ้าคอยเธอเหม่อมองหา จนว่าสายบ่ายเย็นไม่เห็นมา ดวงตะวันลับฟ้าเธอลืมเลือน
22 มิถุนายน 2547 07:46 น. - comment id 287970
มาอ่านครับ
22 มิถุนายน 2547 10:37 น. - comment id 288022
แล้วตะวันพลันล่มจมนที แต่ตะวันแสงสียังมีใหม่ เหมือนสัญญาความรักความจริงใจ ยังคงให้กันจริงไม่ทิ้งกัน *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานเสมอนะค่ะ*-*
22 มิถุนายน 2547 18:36 น. - comment id 288237
ตะวันแดงแสงสาดสู่หาดขาว สู่ผาหินทางเท้าสู่เขาสวย สู่เมืองเมฆหมอกไม้ฉายระรวย ทุกทิศธาตุวาดช่วยด้วยตะวัน กระแสรักแผ่กระจายดั่งสายแดด รักร้อนแผดเผาพร่ากายาสั่น รักอบอุ่นกรุ่นไอดั่งแสง SUN รักสุขสันต์ล้นรักประจักษ์ทรวง ตะวันลับรวงรักจักไม่ลับ สุขระยับโยงพรายกระจายสรวง หากใช้รักรู้หลักไร้รักลวง รักจักควงรวงสง่าสมค่ารัก
22 มิถุนายน 2547 18:41 น. - comment id 288238
ตะวันแดงแสงสาดสู่หาดขาว สู่ผาหินทางเท้าสู่เขาสวย สู่เมืองเมฆหมอกไม้ฉายระรวย ทุกทิศธาตุวาดช่วยด้วยตะวัน กระแสรักแผ่กระจายดั่งสายแดด รักร้อนแผดเผาพร่ากายาสั่น รักอบอุ่นกรุ่นไอดั่งแสง SUN รักสุขสันต์ล้นรักประจักษ์ทรวง ตะวันลับรวงรักจักไม่ลับ สุขระยับโยงพรายกระจายสรวง หากใช้รักรู้หลักไร้รักลวง รักจักควงรวงสง่าสมค่ารัก
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
